Η γέννηση του Χριστού δείχνει το δρόμο της σωτηρίας μας

Σαν σήμερα πριν από 2011 χρόνια γεννήθηκε ο Χριστός. Γεννήθηκε -για όσους ακόμα θυμούνται την...προπαίδεια της εκκλησιαστικής ιστορίας- κατατρεγμένος σε μια φάτνη στη Βηθλεέμ, ώστε να γλιτώσει από τη βιαιότητα του Ηρώδη.

Ηρθε στον κόσμο από φτωχούς γονείς και η γένεσή Του δεν σήμαινε τότε κάτι για την ανθρωπότητα. Μεγαλώνοντας, όμως, η θεϊκή και ανθρώπινη φύση Του μεγαλούργησε στα εγκόσμια με κορυφαίες τις στιγμές της Σταύρωσης και της Αναστάσης.

Έκείνη η μέρα θα έπρεπε να είχε γιορταστεί τότε ως το ύψιστο γεγονός ελπίδας και αναγέννησης του κόσμου. Ως γνωστόν, όμως, η ανθρωπότητα πάντα εμφανίζει... καθυστέρηση στο να αντιλαμβάνεται τη σημαντικότητα των τεκταινομένων.

Εστω και αργοπορημένα, λοιπόν, μαζευόμαστε σήμερα γύρω από το γιορτινό τραπέζι για να "θυμηθούμε" την έλευση του Θεανθρώπου στη Γη. Και σε επίπεδο ευχολογίων τα πάμε καλά. Ομως, το μήνυμα της γέννησης παραμένει απόν από την καρδιά μας και από τη στάση που τηρούμε απέναντι στη ζωή.

Ηρθε η οικονομική κρίση να σμπαραλιάσει την ψυχή μας, να "εμπλουτίσει" το βλέμμα μας με κατήφεια, να διαχύσει -αυτό που θεωρείται ταφόπλακα κάθε κοινωνίας-απελπισία στους Ελληνες.

Ο σύγχρονος "Ηρώδης" -πείτε τον Μέρκελ, πείτε τον Τρόικα ή όπως αλλιώς θέλετε- παίρνει τα κεφάλια μας όχι με σπαθί, αλλά ξεριζώνοντας την καρδιά μας. "Με τη σκέψη κατανοείς και με την καρδιά αισθάνεσαι" έχει πει κάποιος και κινδυνεύουμε να απωλέσουμε τις βασικά χαρίσματα του ανθρώπου.

Η γέννηση του Χριστού είναι συμβολικά πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μας δείχνει το δρόμο της ελπίδας και της αισιοδοξίας. Ενα δρόμο που δεν χαρίζεται σε κανέναν και απαιτεί θυσίες για να τον διαβείς. Θέλει σθένος και δύναμη να προχωράς μπροστά και ο Υιος του Θεού γεννήθηκε μέσα στις αντιξοότητες και πάλεψε με αυτές μέχρι να προσφέρει το ζωή Του στην αιωνιότητα της μνήμης μας.

Μας δείχνει ακόμη το δρόμο της αγάπης και της αλληλεγγύης. Αυτή τη στιγμή δοκιμαζόμαστε όλοι οι Ελληνες και, αν δεν σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο - από την υλική ενίσχυση μέχρι την ψυχική αρωγή-, δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα δεινά. Και κάτι πιο σημαντικό: Η οικονομική δυσπραγία μπορεί να γίνει το εφαλτήριο για να δεθούμε ξανά με αυτές τις συναισθηματικές και εύθραστες ίνες που αποτελούν τον κοινωνικό ιστό.

Το μήνυμα της σημερινής ημέρας είναι να ξαναγίνουμε Ανθρωποι. Επί 2011 χρόνια δεν έχει αλλάξει. Ισως έπρεπε να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού για να το ενστερνιστούμε. Ποτέ δεν είναι αργά όμως.... Χρόνια πολλά σε όλους!   

EGNOMI.GR