Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για τις δύο απολύσεις στην Eurodrip
Συνάντηση με την εργοδοσία της Rivulis - Eurodrip Ισραηλινών συμφερόντων πραγματοποίησε αντιπροσωπεία συνδικαλιστών μαζί με το πρόεδρο του επιχειρησιακού σωματείου Γιώργο Νικολάου για την ανάκληση των δύο απολύσεων που έκανε η εργοδοσία τη Δευτέρα 2 Ιουλίου.
Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ο Γιώργος Πέρρος μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο Νίκος Ξουράφης αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Χημικής Βιομηχανίας και ο Γιάννης Τζαβάρας πρόεδρος του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας-Βοιωτίας.
Σχετικά με το αποτέλεσμα της συνάντησης, το ΠΑΜΕ Εξέδωσε ανακοίνωση, στην οπιία αναφέρει –μεταξύ άλλων- τα εξής:
« Η εργοδοσία επιχείρησε να δείξει «ανθρώπινο πρόσωπο» λέγοντας ότι εδώ είμαστε μια οικογένεια. Εμφανίστηκε αμετακίνητη στη θέση της για τις 2 απολύσεις που στόχο έχουν να χτυπήσουν το επιχειρησιακό σωματείο 3 ημέρες πριν από τις πρώτες του εκλογές.
Οι απολυμένοι είναι και οι 2 μέλη του σωματείου, ενώ ο ένας εξ αυτών ήταν και υποψήφιος για το Διοικητικό Συμβούλιο στις εκλογές που εξελίσσονταν την ώρα της συνάντησης και που τελικά εκλέχτηκε. Οι λόγοι που απολύθηκαν ήταν ότι μπήκαν μπροστά στην ίδρυση του σωματείου στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και τους το είπαν κατάμουτρα.
Κύριο χαρακτηριστικό στον εργασιακό χώρο της Ισραηλινών συμφερόντων Rivulis - Eurodrip είναι η έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας με επακόλουθο τα πολύ συχνά εργατικά ατυχήματα.
Οι συνθήκες εργασίας είναι απαράδεκτες. Παράλληλα επικρατεί υψηλή εντατικοποίηση της εργασίας, ενώ ακόμα συνεχίζει να μην γίνεται διάλειμμα γι΄ αυτό και εργαζόμενοι παραιτούνται συχνά.
Η εργοδοσία έχει σύμμαχο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που στηρίζει τη “δίκαιη” για τους λίγους ανάπτυξη με τέτοιες ή παρόμοιες συνθήκες να διαπιστώνονται καθημερινά στους χώρους δουλειάς. Με το κράτος του Ισραήλ ακόμα είναι νωπές οι υπογραφές από τις συμφωνίες που υπογράφηκαν σε οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συναδέλφους στη Rivulis - Eurodrip. Τους καλούμε να συνεχίζουν με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τον αγώνα για την ίδια τους τη ζωή. Να μαζικοποιήσουν το σωματείο τους ως προϋπόθεση για να διεκδικήσουν ανθρώπινες συνθήκες δουλειά αλλά και αυξήσεις στους μισθούς, διεύρυνση όλων των δικαιωμάτων.»
