Ο Κώστας Μαρκόπουλος για τους νέους και το κύμα μετανάστευσης

* Του Κώστα Μαρκόπουλου, ιατρού και πρ. βουλευτή ΝΔ Εύβοιας

Μπορεί η οικονομική κρίση να είναι ακόμα σε εξέλιξη, ωστόσο η Ελλάδα και οι πολίτες της πρέπει να επιβιώσουν. Και, κυρίως, οι νέοι άνθρωποι πρέπει να ξεκινήσουν τη ζωή τους, να πιστέψουν στον εαυτό τους και να χαράξουν το μέλλον τους.

Οι νέοι ζητούν να εργαστούν, αλλά θέλουν να ξέρουν τις παραγωγικές κατευθύνσεις, τα όπλα που τους δίνει η πολιτεία και την προοπτική.

Βοηθάει σε αυτό το κράτος; Όχι, το αντίθετο.

Το κράτος βομβαρδίζει τα ΜΜΕ με ανακοινώσεις για επιδοτούμενες θέσεις και νέες συμβάσεις χωρίς προοπτική και μέλλον. Διαχειριζόμαστε την ανεργία με μπαλώματα, αλλά δεν την μειώνουμε. Είναι τραγική ελληνική πραγματικότητα να βάζουμε χιλιάδες νέους σε συμβάσεις και να τους βγάζουμε πάλι ανέργους μετά από λίγα χρόνια.

Το 2012 η Τράπεζα της Ελλάδος ακριβοπλήρωσε στην McKinsey πολυκεντρική έρευνα για τους τομείς υψηλής προοπτικής της ελληνικής οικονομίας, τα αποτελέσματα έδειξαν: τουρισμό, πρωτογενή παραγωγή, εξαγωγές, φαρμακοβιομηχανία, καινοτομία, υψηλή τεχνολογία, υπηρεσίες, μεταποίηση. Την έκθεση παρέλαβαν κόμματα και δανειστές. Έμεινε ανεκμετάλλευτη στις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων.

ΑΥΤΑ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ

Τι όπλα ζητούν οι νέοι; Πρώτα από όλα, οι υπηρεσίες του κράτους να είναι έντιμες, γρήγορες, φιλικές και αποτελεσματικές. Δεύτερον, να έχουν στοιχειώδη χρηματοδότηση από μία τράπεζα. Τρίτον, να έχουν σταθερό φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον. Σε αυτό, το κράτος βαθμολογείται με κάτω από τη βάση.

Ο δημόσιος διάλογος κατακλύζεται από αναλύσεις στις σχέσεις κράτους-δανειστών και όχι κράτους-πολιτών. Όλοι γνωρίζουν για το επόμενο Eurogroup, αλλά λίγοι κάνουν κάτι για να σταματήσει το κύμα μετανάστευσης που μετατρέπεται σε κλίμα μετανάστευσης.

Η πολιτεία πρωτευόντως «διώχνει» τους πολίτες και δευτερευόντως η κρίση. Αυτή η μετανάστευση δεν παρατηρήθηκε ούτε σε Κύπρο, ούτε σε Ιρλανδία, ούτε Ισπανία ή Πορτογαλία, παρά τα μνημόνια.

Ο ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΑΙ ...Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Και ας πει κάποιος στον κ. Καζάκο και τους ομοίους του ότι «προδότες» δεν είναι οι μετανάστες. «Προδότες» είναι οι τυφλοί και οι φανατισμένοι που δεν αναγνωρίζουν την πραγματικότητα. Προδότες δεν ήταν οι πρόγονοί μας του μεσοπολέμου ή της δεκαετίας 60-70 που πήγαν Αμερική και Γερμανία, αποταμίευσαν και έφτιαξαν σπίτια στα χωριά τους και έζησαν στην Ελλάδα με τις ξένες συντάξεις. Ίσως, πιο πατριώτες από αυτούς που πλούτισαν εδώ και έβγαλαν τα χρήματά τους στην Ελβετία.

Γίναμε φτωχότεροι με τα μνημόνια. Η ζωή έγινε πιο δύσκολη και παρήγαγε τραυματικά διλήμματα στους πολίτες.

Οι νέοι απαγκιστρώνονται από τα παραδοσιακά πρότυπα εργασίας. Σήμερα το πιο συχνό είναι άλλες οι σπουδές και άλλη η προοπτική εργασίας. Τα επαγγέλματα αλλάζουν, οι αμοιβές είναι πιο μικρές. Υπάρχει ακόμα προοπτική.

Οι άλλοι, εμείς, η πολιτεία ας συμφωνήσουμε επιτέλους ότι αξίζει να επενδύσουμε σε ευκαιρίες για τα παιδιά μας και να τους διευκολύνουμε.

Οι δανειστές απασχολούνται με τους μεγάλους αριθμούς της οικονομίας και με τον εαυτό τους βεβαίως.

Εμείς, άραγε, πότε θα ασχοληθούμε με το δικό μας μέλλον; Δηλαδή με τα παιδιά μας.