Το Δίκτυο Αντίστασης και Αλληλεγγύης Χαλκίδας έχει γίνει κομματικό μαγαζί

*Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνίου

Λίγους μήνες μετά το «σκούπισμα» των πλατειών της λαϊκής αγανάκτησης, το καλοκαίρι του 2011, από το μνημονιακό κράτος έκτακτης ανάγκης, κάποιοι συμπολίτες μας ξεκινήσαμε μια πρωτοβουλία, αναζητώντας ένα μονοπάτι συνέχισης της αντίστασης, με αιχμή τότε τα χαράτσια και τις διακοπές της ηλεκτροδότησης σε εξαθλιωμένες οικογένειες. Αυτή η πρωτοβουλία μορφοποιήθηκε στο «Δίκτυο Αντίστασης και Αλληλεγγύης Χαλκίδας».

Το εγχείρημα αυτό είχε εγγεγραμμένο στο dna του τον κινηματικό χαρακτήρα και διακήρυττε πως η αλληλεγγύη προς τους ασθενέστερους είχε νόημα όταν οργάνωνε πρωτίστως την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ απέναντι στη μνημονιακή βαρβαρότητα. Αλλιώς υπήρχαν και τα τσάγια της ενορίας.

Στη συνέχεια όμως και ως ένα σημείο σταδιακά, το μόρφωμα αυτό μετατράπηκε σε κομματικό «μαγαζί» και σε κορνίζα οικογενειακών φωτο με «κυράδες και φιλάνθρωπους παπάδες», όπου εγγράφονταν οι κάθε λογής υποθήκες για βο(υ)λευτιλίκια και μικρομέγαλους παραγοντισμούς.

Η σταδιακή μετάλλαξη έλαβε, όπως άλλωστε ήταν φυσικό, ραγδαία μορφή μετά την «πρώτη φορά τέτοια ξεφτίλα» της θερινής ατιμωτικής συνθηκολόγησης με τους «μένουμε μνημόνιο».

Σήμερα πια, στο καθεστώς της τριτομνημονιακής βαρβαρότητας, συνεχίζοντας βέβηλα να διατηρεί τον τίτλο του, το «Δίκτυο», με στάτους Μ.Κ.Ο. παρακαλώ, αναθάθμισε τις δουλειές του. Μαθαίνω πως στο τοπικό «συντονιστικό όργανο» για τους πρόσφυγες απέκτησε επίσημο στασίδι, με συνδαιτυμόνες την 114 Πτέρυγα Μάχης, τη χωροφυλακή και τους λοιπούς «θεσμούς» του τόπου.

Είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, γιατί σκούζουν τα «οικόσιτα» του Δικτύου όταν τους ασκείται κριτική. Το σοβαρότερο, ωστόσο, δεν είναι αυτό.

Έχουν το θράσος αυτοί οι τύποι, οι «εργολάβοι» της δήθεν αλληλεγγύης, που εζήλωσαν τη δόξα των παπαμιμίκων, να βγάζουν και έμπλεα ιταμότητας δελτία τύπου, σε ρόλο θλιβερής κυβερνητικής υπαλληλίας και να καταγγέλλουν, λέει, όσους φωτογραφίζονται (οποία υποκρισία, όταν οι άπειρες φωτο των ιδίων συν γυναιξί και τέκνοις κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) δίπλα στο «δράμα των προσφύγων».

Αλλά, για να επιβεβαιώσουν πως ο πάτος έχει κι άλλο κατήφορο, καταγγέλλουν κιόλας εκείνους, λέει, που «παρασύρουν τους πρόσφυγες σε υποκινούμενες κινητοποιήσεις επικίνδυνες τόσο για την υγεία αυτών όσο και την εύρυθμη λειτουργία του κέντρου».

Ακούστε το, λοιπόν: η κυβέρνηση και ο αρχηγός σας υπέγραψε, μαζί με τα υπόλοιπα 27 ευρω-καθάρματα, μια συμφωνία ντροπή για το διεθνές δίκαιο, που παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των προσφύγων.  

Μια συμφωνία κόλαφο για την ίδια τη χώρα, που τη μετατρέπει σε τάφρο και πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι, στρατοδίκες, ευρω-ατλαντικά τσακάλια και ύαινες, υπό τον σύγχρονο προκουράτορα Μάρτιν Φερβέι και σε ρόλο θλιβερού ανθυποέπαρχου το εγχώριο μνημονιακό πολιτικό προσωπικό εν συνόλω.

Αλληλεγγύη λοιπόν στους πρόσφυγες σημαίνει πριν απʼ όλα αντίσταση στο καθεστώς των «προαναχωρητικών» στρατοπέδων συγκέντρωσης. 

Ο ρόλος σας είναι απλώς ο ρόλος του ανθρωποφύλακα. Τουλάχιστον το χαρτζιλίκι αξίζει τον κόπο;