Θα το ρίξω δαγκωτό και θα σε μαυρίσω
18 Μαΐου 2014, 15:03
Διαβάστε πώς ακριβώς προέκυψαν οι δύο δημοφιλείς εκλογικές εκφράσεις.
"Θα το ρίξω δαγκωτό" και "Θα σε μαυρίσω". Τις έχετε ακούσει πολλές φορές αυτές τις δύο εκφράσεις την ημέρα των εκλογών. Ξέρετε όμως πώς προέκυψαν και γιατί καθιερώθηκαν στην εκλογική ορολογία;
Για όσους δεν γνωρίζουν έρχεται σήμερα το egnomi.gr να σας λύσει την απορία.
Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων. Τα πρώτα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν στις Δημοτικές εκλογές του 1914.
Μέχρι τότε σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι. Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) και το μαύρο (αρνητική ψήφος). Έτσι βγήκε η φράση "τον μαύρισαν".
Η φράση "θα το ρίξω δαγκωτό " προέκυψε από τις εκλογές με σφαιρίδιο. Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει απ΄ όλες τις κάλπες και να πάρει από τον κάθε υπάλληλο, που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη, το σφαιρίδιο.
Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου. Ο ψηφοφόρος καταψήφιζε ρίχνοντας σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα, ενώ μόνο σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στη λευκή.
Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των "δικών τους" και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση. Έτσι προέκυψε η φράση περί "δαγκωτής" ψήφου.
Για όσους δεν γνωρίζουν έρχεται σήμερα το egnomi.gr να σας λύσει την απορία.
Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων. Τα πρώτα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν στις Δημοτικές εκλογές του 1914.
Μέχρι τότε σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι. Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) και το μαύρο (αρνητική ψήφος). Έτσι βγήκε η φράση "τον μαύρισαν".
Η φράση "θα το ρίξω δαγκωτό " προέκυψε από τις εκλογές με σφαιρίδιο. Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει απ΄ όλες τις κάλπες και να πάρει από τον κάθε υπάλληλο, που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη, το σφαιρίδιο.
Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου. Ο ψηφοφόρος καταψήφιζε ρίχνοντας σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα, ενώ μόνο σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στη λευκή.
Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των "δικών τους" και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση. Έτσι προέκυψε η φράση περί "δαγκωτής" ψήφου.