Πρόσκληση στην Ανοιχτή Πατριωτική Παράταξη Οικονομολόγων

* Του Γιώργου Μητροπέτρου

Συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε  πως  η κοινωνία δεινοπαθεί και σφαδάζει από την ανέχεια. Η οικονομία βρίσκεται στη δίνη της ύφεσης εδώ και πέντε χρόνια. Η παραγωγική βάση της  πατρίδα μας, (ιδιωτική και δημόσια) σταδιακά εκποιείται και έχει γίνει βορά μιας δράκας επιτηδείων που με πρόσχημα το χρέος την παραδίδουν στους δανειστές. 

Οι κατασχέσεις είναι θέμα χρόνου να πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Η ανεργία καταγράφει ποσοστά κατοχής, ιδίως στους νέους. Οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, ειδικά σε όλη την ακίνητη περιουσία, (τα αγροτεμάχια, οικόπεδα, κατοικίες) έχουν δρομολογηθεί. Το τραπεζικό σύστημα έχει μετατραπεί σε εισπρακτική εταιρεία και συνθλίβει την τιμή και την αξιοπρέπεια των πολιτών, χωρίς καμία παρέμβαση για χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.

Η θηλιά του ΕΥΡΩ στραγγαλίζει κάθε τι παραγωγικό και αναπτυξιακό.    Το κούρεμα των καταθέσεων και οι περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων, είναι προ των πυλών. Οι εξελίξεις θα είναι πλέον ραγδαίες.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό αλλά και  αδιέξοδο οικονομικοπολιτικό πλαίσιο, οι Έλληνες οικονομολόγοι πρέπει να πάρουν θέση.  

Πρέπει οι πολίτες να μάθουν τι άποψη έχει ο  φορέας των Οικονομολόγων , το Ο.Ε.Ε., ως επίσημος  σύμβουλος της πολιτείας αλλά και της κοινωνίας, για μια σειρά από θέματα που τους απασχολούν. Τι λέει για το δημόσιο χρέος; 

Ενστερνίζεται ότι η εσωτερική υποτίμηση μισθών και συντάξεων θα φέρει ανάπτυξη;     Τι άποψη έχει για το κατοχικό δάνειο και για τη διεκδίκησή του; Τι ισχυρίζεται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Και πολλά ακόμα ερωτήματα που ταλανίζουν την κοινωνία και τη χώρα. 

Πρέπει και επιβάλλεται, ο κάθε επιστημονικός φορέας να προασπίζει και να προωθεί τα αιτήματα του κλάδου του. Πότε όμως; Όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες που να το επιτρέπουν. Τι να την κάνουμε την αναβάθμιση του κλάδου και την κατοχύρωση του επαγγέλματος, όταν αυτό γίνεται σε συνθήκες μαζικής γενοκτονίας, και με αβέβαιο το ίδιο το εργασιακό μέλλον των συναδέλφων μας;

Πρέπει το Ο.Ε.Ε., και ως σύμβουλος της πολιτείας, να διατυπώνει και να καταθέτει προτάσεις. Προς ποια όμως κατεύθυνση; Ποιόν να εξυπηρετούν σήμερα, αυτές οι προτάσεις; Την επιβίωση του λαού  ή τους δανειστές;     

Συνάδελφοι, δεν έχει σημασία σε ποιο σημείο του πλοίου βρίσκεσαι, στο σαλόνι ή στο κατάστρωμα, όταν το πλοίο βυθίζεται!

Σήμερα, η σιωπή και η ανοχή σε αυτά που συμβαίνουν στη χώρα και στους πολίτες, δεν είναι στην προκειμένη περίπτωση «χρυσός». Είναι συνενοχή, στην οικονομική και κοινωνική κατάπτωση που συντελείται με εκτελεστές τους εκτός Ελλάδας «προστάτες», που έρχονται από παλιά ( βλέπε Δ.Ο.Ε.) και υλοποιητές , δυστυχώς, τους εντός της χώρας μας πρόθυμους.