Πολύς κόσμος στην ονοματοθεσία της πλατείας Αγίου Κωνσταντίνου

Η επιλογή της ημέρας ( παραμονή της γιορτής των ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης) ήταν ιδανική, για να παραστεί πολύς κόσμος στην τελετή ονοματοθεσίας της αναπλασθείσας πλατείας Αγίου Κωνσταντίνου, στη Χαλκίδα, η οποία ονομάστηκε «πλατεία Νότη και Άννας Καπνίση».

Η τελετή ονοματοθεσίας πραγματοποιήθηκε, από το Δήμο Χαλκιδέων, τη Δευτέρα 20 Μαΐου, μετά τον εσπερινό του πανηγυρίζοντος παρακείμενου Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου.

Παρόντες ήταν συγγενείς των τιμωμένων, ο βουλευτής Βαγγέλης Αποστόλου, οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της Αντιπολίτευσης, Χρήστος Παγώνης και Βαγγέλης Σταματούκος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Γιώργος Μπαντούνας, δημοτικοί σύμβουλοι και πλήθος κόσμου.

Στον αγιασμό χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Χαλκίδας κ. Χρυσόστομος. Στην ομιλία του, ο Δήμαρχος Θανάσης Ζεμπίλης, αναφέρθηκε στο έργο ολοκληρωμένης αστικής παρέμβασης στην περιοχή Αγίου Κωνσταντίνου, που παραδόθηκε και τυπικά σε χρήση.

Επίσης έκανε ειδική αναφορά στο Νότη και στην Άννα Καπνίση, σε ένα ζευγάρι που με το ήθος και τη μαχητικότητά του, διακρίθηκε στους αγώνες για την Πατρίδα και τη Δημοκρατία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΤΙΜΩΜΕΝΩΝ

Η γνωριμία του ζεύγους Καπνίση έγινε στη Γερμανία, όπου ο (γεννημένος στη Χαλκίδα, το 1910) Νότης, σπούδαζε μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος μηχανικός και συνάντησε την εκεί γεννημένη (στη Λειψία, το 1914) Άννα. Εκεί αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν το 1940, παρά τη ρητά αντίθετη διάταξη της Ναζιστικής νομοθεσίας που δεν αποδεχόταν του γάμους Γερμανίδων με αλλοδαπούς.

Επέστρεψαν στην Ελλάδα λίγο πριν την Γερμανική εισβολή και ήταν από τους πρωτεργάτες της Αντίστασης.

Με το ήθος και τη μαχητικότητά τους, αναδείχθηκαν στην πρωτοπορία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στην περιοχή, από τις τάξεις του ΕΑΜ, συμβάλλοντας σε μια οργάνωση μαζική, με πολιτική και ένοπλη δράση. Ο Νότης, εξ αρχής μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Εύβοιας του ΕΑΜ, διετέλεσε Γραμματέας της από τον Ιούλιο έως και τον Οκτώβριο του 1944 .

Στις 09/09/1943, με τη συνθηκολόγηση των Ιταλών και την παράδοση της Χαλκίδας από την Ιταλική κατοχική διοίκηση στο ΕΑΜ –σε μια από τις πιο λαμπρές στιγμές της Εθνικής Αντίστασης στην περιοχή αν και μόνον ως μια ανάσα ελευθερίας πριν την έλευση των Γερμανών και την αλλαγή Κατοχικής διοίκησης- ο Νότης Καπνίσης είχε την τιμή να είναι από τους βασικούς ομιλητές (μαζί με τον μητροπολίτη Γρηγόριο Πλειαθό και τον Σωτήρη Παπαστρατή) στην αυθόρμητη και ενθουσιώδη παλλαϊκή συγκέντρωση.

Επίσης ήταν από τους πρωταγωνιστές τόσο της απελευθέρωσης 500 πατριωτών από τις Φυλακές της πόλης όσο και της μεταφοράς του Ιταλικού οπλισμού στο σώμα των Ανταρτών.

Το φθινόπωρο του 1942, ευαισθητοποιημένοι από τους θανάτους του σκληρού χειμώνα του ʼ41-ʼ42, μαζί με τον Σωτήρη Παπαστρατή και άλλους ακούραστους εθελοντές και με την ενεργή συμμετοχή του μητροπολίτη Γρηγόριου Πλειαθού, βάζουν σκοπό, κόντρα στις δυσκολίες της Κατοχής, να μηδενίσουν την παιδική θνησιμότητα στην πόλη.

Με πρωτεργάτρια την Άννα, δημιουργείται η «Ειδική Επιτροπή για το Παιδί» και σε συνεργασία με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό (ο Νότης ήταν μέλος του παραρτήματός του στη Χαλκίδα), οργανώνονται τα καζάνια για τη διανομή γάλακτος σε 500 περίπου βρέφη και χρονιάρικα μωρά (παρουσιάζοντας τις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης των πεθαμένων στο μεταξύ παιδιών για να παίρνει τις μερίδες και να τις χορηγεί κι αυτές).

Αργότερα δε, τα συσσίτια μετατρέπονται σε πραγματικό εστιατόριο, στο «Πιάτο του Πεινασμένου και Εξαντλημένου Παιδιού», το οποίο φθάνει να ταΐζει πάνω από 2.500 παιδιά.