Ενταφιασμός ή καύση των νεκρών;

Η ιδέα του θανάτου μπορεί να είναι αποκρουστική για τους περισσότερους, αλλά είναι κάτι που -αργά ή γρήγορα- όλοι θα αντιμετωπίσουμε, αφού αυτή είναι η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων.

Κανένας δεν πρόκειται να μείνει ζωντανός για πάντα, όπως και κανένας δεν μπορεί να αποφασίσει πότε θα πεθάνει, εκτός από τους αυτόχειρες και αυτοί όχι πάντα, αφού αρκετοί έχουν σωθεί μετά από απόπειρες αυτοκτονίας.

Μπορεί όμως να μην μπορούμε να επιλέξουμε πότε και πώς θα πεθάνουμε, έχουμε όμως δικαίωμα να επιλέξουμε με ποιο τρόπο θα κηδευτούμε. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρείτο δεδομένο στην ελληνική κοινωνία, ότι οι νεκροί πρέπει να ενταφιάζονται.

Τα τελευταία χρόνια η καύση των νεκρών έπαψε να  αποτελεί θέμα ταμπού και αρκετοί είναι αυτοί, που επιθυμούν να καούν μετά το θάνατό τους, ενώ στο προσκήνιο βρίσκονται και οι συζητήσεις για την οριστική ρύθμιση του θέματος, παρόλο που εξακολουθούν να υπάρχουν αντιδράσεις από την Εκκλησία.

Να υπενθυμίσουμε, ότι το 2006, επιτράπηκε και στην Ελλάδα με την ψήφιση σχετικού νόμου (3448/2006, άρθ. 35) η καύση σε όσους το επιτρέπει η θρησκεία τους. Ωστόσο δεν έχει προχωρήσει η υλοποίηση αυτής της νομικής πρόβλεψης, καθώς παραμένει σε εκκρεμότητα το ζήτημα της χωροθέτησης.

Εμείς κάναμε ρεπορτάζ στους δρόμους της Χαλκίδας, με το απλό ερώτημα: Προτιμάτε ταφή ή καύση των νεκρών; Κάντε το ...σταυρό σας και διαβάστε τις απαντήσεις.


Για τις Γεωργία Τζαφέρου και Φένια Φωκά δεν υπάρχει δίλημμα στο θέμα αυτό. Η άποψή τους είναι κατασταλαγμένη και την εκφράζουν λέγοντας: 
" Είναι μεγάλη αμαρτία να καις ένα ανθρώπινο σώμα και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνεται καύση νεκρού. Είναι ανατριχιαστικό να καις το σώμα ενός αγαπημένου σου προσώπου, έστω και αν είναι η τελευταία του επιθυμία. Μία τέτοια επιθυμία δεν πρέπει να γίνεται δεκτή. πρέπει το σώμα να ενταφιάζεται όπως ορίζει η θρησκεία μας." 


Ο Λεωνίδας Ντουλιλάρης και η Βάγκη Διαμαντοπούλου μπορεί να είναι ζευγάρι και να συμφωνούν σε πολλά, αλλά στο συγκεκριμένο ζήτημα διαφωνούν. Η Βάγκη τονίζει: "Θεωρώ σωστό τον ενταφιασμό, διότι το σώμα φιλοξενούσε την ψυχή και πρέπει να του αποδοθεί τιμή. Η καύση είναι πράξη ασέβειας προς το σώμα του νεκρού."
Αντίθετα ο Λεωνίδας πιστεύει ότι: " Είναι προτιμότερη η καύση. Θεωρώ υποτιμητικό για τον άνθρωπο να λιώνει το σώμα του στο χώμα και να τον τρώνε τα σκουλήκια. Αυτή είναι πραγματική ασέβεια, όχι η καύση."


Δύο φίλοι, ο Φάνης Κόσοβας και ο Βαγγέλης Παπίτσης διαφωνούν επίσης. Ο Φάνης προτιμά την καύση και εξηγεί γιατί: " Οι κηδείες στοιχίζουν πολλά λεφτά και οι εποχές είναι δύσκολες. Συμφωνώ με την καύση και την ίδια άποψη έχει ο πατέρας μου. Μου έχει ζητήσει, όταν πεθάνει να τον κάψω. Με την καύση δεν έχεις έξοδα για μνήματα. Έχεις το βάζο με την τέφρα στο σπίτι και ανάβεις ένα κεράκι στη μνήμη του νεκρού."
Ο Βαγγέλης διαφωνεί με το φίλο του και υποστηρίζει: " Είναι βάρβαρο να καις το σώμα του αγαπημένου σου προσώπου και δείχνει έλλειψη σεβασμού. Προσωπικά θεωρώ σωστό μόνο τον ενταφιασμό." 


Υπέρ της καύσης τάσσεται και ο Νίκος Ίμβρος, ο οποίος επισημαίνει: " Ο ενταφιασμός είναι μία πράξη με την οποία κερδίζουν χρήματα οι εκκλησίες, τα ανθοπωλεία και τα γραφεία τελετών. Μετατρέπεται ο θάνατος σε κερδοσκοπική επιχείρηση και τα συμφέροντα αυτών που κερδίζουν δεν επιτρέπουν να καθιερωθεί στην Ελλάδα η καύση των νεκρών."