Σουσαμένια κουλουράκια λαδιού

* της Δήμητρας Παναγιωτοπούλου

«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό» λέει ο ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος για τα λιόδεντρα.
Δώρο ειρήνης, το πρώτο δέντρο ελιάς που χάρισε η Αθηνά μαζί με το όνομά της στην πόλη της Αθήνας. Δώρο πολιτισμού, ενάντια στη βαρβαρότητα, ενάντια  σε δώρο πολέμου που έδινε αντίστοιχα ο θεός της θάλασσας.
 Έτσι θέλει ο μύθος και αναμφισβήτητα το δικό μας λάδι μέσα στο πέρασμα των αιώνων εξακολουθεί να παραμένει κορυφαίο ζήτημα πολιτισμού.
Όλοι γνωρίζουμε πόσο το ελαιόλαδο συμβάλλει στην καλή υγεία και τη μακροζωία του ανθρώπου.
Υποδεχτείτε λοιπόν τη νέα σοδιά όπως της αξίζει. Κι ας γίνει το μάζεμα της ελιάς μια μεγάλη γιορτή σʼ όλη τη χώρα διατηρώντας και συνεχίζοντας μια παράδοση κι έναν πολιτισμό αιώνων. Ας το βάλουν κάποιοι καλά στο μυαλό τους, αυτά τα δέντρα κι αυτοί οι άνθρωποι -ναι- δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό.    

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ:

• 2 κούπες ελαιόλαδο

• 2 κούπες ζάχαρη

• 1 κούπα χυμός πορτοκαλιού

• 1 κουταλάκι κοφτό μαγειρική σόδα 

• 2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ

• 1 κουταλιά κανέλα σε σκόνη

• 1 κιλό αλεύρι μαλακό

• 2 κούπες σουσάμι ελαφρώς καβουρδισμένο

EKTEΛΕΣΗ:

Χτυπώ το λάδι με τη ζάχαρη μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και προσθέτω το πορτοκάλι μέσα στο οποίο έχω διαλύσει τη σόδα. Κοσκινίζω μέσα στο μείγμα το αλεύρι, την κανέλα και το μπέικιν πάουντερ, προσθέτω και το μισό σουσάμι και ανακατεύω απαλά μέχρι να δημιουργηθεί μια μαλακιά ζύμη. Πλάθω σε κορδόνια και κάνω μικρές κοτσιδούλες ή ό,τι άλλο σχήμα μού αρέσει. Κυλώ στο σουσάμι και τοποθετώ σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος. Ψήνω σε μέτριο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά.

Μπορώ να ελαττώσω τη ζάχαρη σε 1 ½ κούπα για λιγότερο γλυκά κουλουράκια.