Ο "βιασμός" πριν το θάνατο του εμποράκου

Ο βιασμός πριν το θάνατο του εμποράκου
17 Δεκεμβρίου 2012, 19:11
A+ A-
Ο Γιάννης Μαραγκός γράφει για τις συνέπειες της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας.

* Του Γιάννη Μαραγκού, μέλος της μείζονος αντιπολίτευσης στο Εμπορικό Τμήμα του Δ.Σ. Επιμελητηρίου Εύβοιας


Χρόνια τώρα γνωρίζουμε τις πιέσεις που ασκούν οι πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας προς τα αρμόδια υπουργεία για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και την μετατροπή της σε εργάσιμη ημέρα.

Οι αρμόδιοι υπουργοί στο παρελθόν έκαναν τις συνηθισμένες αναγνωριστικές κινήσεις έβλεπαν τις αντιδράσεις του εμπορικού κόσμου, των εμποροϋπαλλήλων και γενικά του κοινωνικού συνόλου οπότε αναγκάζονταν και έβαζαν στο συρτάρι την οποιαδήποτε αλλαγή σχεδίαζαν επί του αγορανομικού κώδικα.

Το σκηνικό αυτό θυμάμαι να διαδραματίζεται τα τελευταία 20 χρόνια. Μερικές φορές σε ήπια μορφή, κάποιες άλλες ασκώντας μεγαλύτερη πίεση, αλλά πάντα με την ίδια κατάληξη.

Αυτή τη φορά όμως φαίνεται  πως οι εντολές από τις πολυεθνικές και την τρόικα είναι ξεκάθαρες.

Σας έχουμε ζητήσει να βάλουν λουκέτο οι μισές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εσείς το μόνο που έχετε καταφέρει μετά από τρία χρόνια είναι να έχουν κλείσει μόνο 64.000 καταστήματα. Με το νέο φορολογικό θα επιτύχετε να κλείσουν άλλες 100.000επιχειρήσεις. Σύνολο 164.000. Μέχρι τις 500.000 που είναι ο στόχος απομένουν περίπου 350.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Διαφορετικά δεν εξηγείται η χρονική στιγμή που επέλεξε το ΥΠΑΝΑ να καταργήσει την αργία της Κυριακής. Τη στιγμή που το σύνολο των εμπορικών επιχειρήσεων δεν έχει κέρδη, το 40% έχει αδυναμία πληρωμής των ασφαλιστικών ταμείων, το ίδιο περίπου ποσοστό εμπόρων αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε υποχρεώσεις προς τους εργαζομένους, τις κάνουλες χρηματοδότησης από τις τράπεζες να έχουν κλείσει προ τριετίας και οι δανειακές υποχρεώσεις των επαγγελματιών να είναι στο κόκκινο. Η αρχική διαρροή έκανε λόγω για 6 Κυριακές το χρόνο, οι 6 έγιναν 7 για να καταλήξουν στις 52 Κυριακές το χρόνο για καταστήματα κάτω των 250 τ.μ.


Υποτιμά τη νοημοσύνη όλων μας η ηγεσία του ΥΠΑΝΑ. Εάν πιστεύει πως τα πολυκαταστήματα άνω των 250 τ.μ. ή τα καταστήματα franchise δεν θα προσβάλουν το νόμο αυτό σαν αντισυνταγματικό, ότι δεν θα προσφύγουν στην επιτροπή ανταγωνισμού ή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για άνιση μεταχείριση έναντι των μικρών καταστημάτων. Άρα μιλάμε για ανοιχτά όλα τα καταστήματα, όλες τις Κυριακές του χρόνου, με ανακατανομή του τζίρου υπέρ των πολυκαταστημάτων και των στεγασμένων εμπορικών κέντρων τύπου MALL.

Θέλοντας  βέβαια να δείξουν ότι νοιάζονται για το καλό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, βάφτισαν το κρέας ψάρι και μας το παρουσίασαν σαν σανίδα σωτηρίας για τα μικρομάγαζα στις γειτονιές της Αθήνας και των άλλων πόλεων. Πρέπει να γνωρίζουν ότι στα μικρομάγαζα, στις γειτονιές το υπάρχον ωράριο λειτουργίας είναι αρκετό. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις έχει τεθεί θέμα μείωσης των εβδομαδιαίων ωρών λειτουργίας στην προσπάθεια περιορισμού των πάγιων εξόδων των επιχειρήσεων.

Πρέπει να γνωρίζουν πως στους 1.300.000 άνεργους δεν τους λείπει ο χρόνος αλλά τα χρήματα. Δεν χρειάζεται να περιμένουν τη Κυριακή για να πάνε να χαζέψουν τις βιτρίνες (γιατί αυτό μόνο κάνουν). Θα πρέπει να γνωρίζουν επίσης ότι η αγοραστική δύναμη έχει πέσει κάτω από το 50% οπότε ακόμη και αν η λειτουργία των καταστημάτων γίνει 24ωρη το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Θα πρέπει να γνωρίζουν και άλλα πολλά εκεί στο ΥΠΑΝΑ αλλά επειδή δεν μπορεί να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για το τι ακριβώς γίνεται στην αγορά ας αφήσουν τους πλέον αρμόδιους ΓΣΕΒΕΕ, ΕΒΕΑ, ΕΣΕΕ και τους εμπορικούς συλλόγους να καθορίζουν τους κανόνες λειτουργίας της αγοράς με την εποπτεία φυσικά του αρμόδιου υπουργείου.

Να είναι σίγουροι πως όταν βγούμε από την ύφεση, όταν επανέλθει αργά ή γρήγορα η ανάκαμψη, όταν η Ελλάδα καθιερωθεί σαν τουριστικός προορισμός, όταν δεν θα φθάνουν πλέον οι έξι ημέρες της εβδομάδας για την σωστή, ποιοτική και ανταγωνιστική παροχή υπηρεσιών τότε τα όργανα αυτά κατόπιν διαβούλευσης με τον ΟΙΥΕ θα έχουν προτάσεις ώστε η αλλαγή του αγορανομικού κώδικα να γίνει ήπια προς όφελος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας ακόμη και εάν χρειασθεί να αλλάξει η αργία της Κυριακής με κάποια άλλη ημέρα της εβδομάδας.

Επιστροφή