Το αγγελάκι

Γνωρίζετε πώς ξεκίνησε το έθιμο να βάζουμε ένα αγγελάκι στην κορυφή του Χριστουγεννιάτικου δέντρου;
Διαβάστε την ιστορία: Πριν πολλά χρόνια, μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, ο Αη-Βασίλης ετοιμαζόταν να πάει να μοιράσει τα δώρα στα παιδάκια! Καθώς ετοιμαζόταν, η γυναίκα του μουρμούριζε:

- «Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία, να μοιράσουμε τα δώρα στα παιδιά, κι εγώ εδώ μόνη, χωρίς τον άντρα μου να γιορτάζω το νέο έτος, και να μην έχω έναν άνθρωπο να φιλήσω!».

- «Τι να κάνω ρε γυναίκα; Αφού αυτή τη μέρα με περιμένουν τα παιδάκια όλου του κόσμου να πάρουν τα δώρα τους, πώς να τα παρατήσω για να σου κάνω παρέα»;

- «Ναι καλά η ίδια δικαιολογία κάθε χρόνο. Όλες οι φίλες μου παρέα με τον άντρα τους και την οικογένειά τους και να με παίρνουν και τηλέφωνο να με λυπούνται κι εγώ να σε δικαιολογώ!».

- «Τι να με δικαιολογείς ρε γυναίκα, μια φορά το χρόνο δουλεύω όλο κι όλο, άσε με σε παρακαλώ να φύγω και θ' αργήσω»

- «Να φύγεις ε; Να φύγεις! Ε, λοιπόν, αν φύγεις πάλι, θ' ακούσεις νέα απ' το δικηγόρο μου! Διαζύγιο!!!».

- «Ε! είσαι τρελή». Βγαίνει ο Αη-Βασίλης μέσα στα νεύρα απ' το σπίτι, με φωτιές να βγαίνουν από τ' αφτιά του, και πάει κατευθείαν στα ξωτικά να φορτώσει τα δώρα. Μπαίνει και τι να δει:  Όλα τα δώρα μισοτελειωμένα και τα ξωτικά να τρέχουν πανικόβλητα!

«Τι έγινε εδώ;» φωνάζει «γιατί δεν είναι έτοιμα τα δώρα;».

- «Εεε… κύριε Βασίλη», απαντάει ο υπεύθυνος των ξωτικών, «φέτος μείναμε πολύ λιγα ξωτικά, είχαμε κάποιες συνταξιοδοτήσεις, μερικές παραιτήσεις, κάποια εργατικά ατυχήματα, ατυχής χρονιά, και δεν καταφέραμε να τελειώσουμε όλες τις παραγγελίες εγκαίρως!».

- «Και περιμένατε τελευταία στιγμή για να μου το πείτε, άχρηστα ξωτικά. Μου καταστρέψατε την πιο σημαντική μέρα του χρόνου και δεν μ' ενημερώνετε καν. Τι θα μοιράσω τώρα στα παιδάκια που με περιμένουν, τις τρίχες μου; Απολύεστε όλοι τέλος!!»

- «Μααα…».

- «Δεν έχει μα! Βοηθήστε με να φορτώσουμε ό,τι δώρα έχετε έτοιμα μην σας πάρει και σας σηκώσει!!». Φουριασμένος βγαίνει έξω, και μην μπορώντας να πιστέψει τι του συμβαίνει τέτοια μέρα, φτάνει τέλος πάντων στους τάρανδους με ό,τι δώρα διαθέτει, χτυπάει το καμτσίκι, αλλά οι τάρανδοι δεν κουνιούνται. Τους ξαναχτυπάει, τίποτα.

-«Τι έγινε γιατί δεν ξεκινάτε;».

Γυρίζει ο αρχηγός των ταράνδων και του λέει: "Απεργία!"  Βγάζει αφρούς ο Άη-Βασίλης απ' τα νεύρα του.

-«Τι απεργία; Μια φορά το χρόνο δουλεύετε!!!».

«Ναι, αλλά, οι συνθήκες εργασίας είναι άθλιες, μας χτυπάς με το μαστίγιο, πετάμε όλη νύχτα, γυρίζουμε όλο τον κόσμο σ' ένα βράδυ χωρίς διάλειμμα, δεν αντέχουμε άλλο!

- «Τι δεν αντέχετε. Πετάει με δύναμη το μαστίγιο, απομακρύνεται βρίζοντας μπας και ηρεμήσει λίγο, είναι έτοιμος να πάθει εγκεφαλικό από τα νεύρα του κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή έρχεται μπροστά του ένα αγγελάκι και τον ρωτάει:

«Άη-Βασίλη, Άη-Βασίλη, πού να βάλω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο;»!!!