ΚΩΔΙΚΟΣ: "ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ"

# Γράφει ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ-ΧΗΜΙΚΟΣ

«Αν θέλουμε να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, ίσως θα πρέπει να αφήσουμε πια την οικονομία να ηγεμονεύει στις αναλύσεις μας και να ψάξουμε αλλού. Αν και καθημερινά γινόμαστε πομποί και δέκτες οικονομικών θεωριών ή ακόμα και εμπνευστές πολύπλοκων σχεδίων που η εφαρμογή τους νομίζουμε ότι θα φέρει τη λύση, εντούτοις δεν καταφέρνουμε να ξεπεράσουμε την κρίση.

Τα μέτρα είναι αναποτελεσματικά, το πρόγραμμα δεν ανταποκρίνεται, η κρίση βαθαίνει και τελικά βρισκόμαστε πάντα στον ίδιο παρονομαστή. Οι νευρωτικές προσπάθειες όλων ημών, κυβερνώντων και πολιτών είναι αποτυχημένες γιατί έχουν λάθος αφετηρία και λάθος τερματισμό. Είναι εγκλωβισμένες στη μονοδιάστατη οπτική της οικονομίας. Με λίγα λόγια γίναμε όλοι οπαδοί της μαρξιστικής θεωρίας τουλάχιστον από τη σκοπιά που πάμε να ερμηνεύσουμε τα γεγονότα.

Για να μπορέσουμε να δώσουμε μία πιο πειστική απάντηση στα όσα συμβαίνουν θα πρέπει να δούμε τι είναι η Ελλάδα και ποιος υπήρξε ο διαχρονικός της ρόλος και η συνεισφορά της στην παγκόσμια ιστορία. Και κάτι άλλο: Αν θεωρήσουμε πως παρά το γεγονός ότι οι εκτεταμένοι πόλεμοι σταμάτησαν με την πτώση του Βερολίνου το 1945, εξακολουθούν να υπάρχουν εν δυνάμει εχθροί που έχουν τα νέα κράτη μετά τον Βʼ Π. Π.

Η Ελλάδα είναι ένα κράτος το οποίο γέννησε τις βάσεις για το σύγχρονο πολιτισμό, τη δημοκρατία, τις επιστήμες, τη φιλοσοφία, τον ολυμπισμό και τις τέχνες. Επομένως δεν είναι μόνο πηγή του πολιτισμού αλλά και φορέας υλοποίησης δημιουργικών ικανοτήτων, πράγμα που δεν το αμφισβητεί κανείς. Εκτός απʼ αυτά τα οποία υιοθετήθηκαν πλήρως και εμπλουτίστηκαν από τη Δύση, στην Ελλάδα βρήκε γόνιμο έδαφος και αναπτύχθηκε ο Χριστιανισμός που και αυτός με τη σειρά του στέριωσε στη Δύση και μέχρι το 800  μ. Χ. περίπου όλη η Ευρώπη ήταν Ορθόδοξη.

Με λίγα λόγια ό, τι γεννιόταν και ό, τι γινόταν αποδεκτό στην Ελλάδα, ʽπερνούσεʼ στη Δύση, αποκτούσε εγκυρότητα και στέριωνε.
Μόνο η Ορθοδοξία πολεμήθηκε απηνώς μετά το σχίσμα του 1054. Έτσι φαίνεται ότι η χώρα μας έχει τον τίτλο και το προνόμιο του γεννήτορα ενός πολιτισμού που κρατά μέχρι και τις μέρες μας.

Αν τώρα πιστέψουμε τα λόγια αρκετών πολιτικών και διανοούμενων της εποχής μας που ευαγγελίζονται μια ʽνέα τάξη πραγμάτωνʼ, μια ʽνέα εποχήʼ, θα πρέπει να συλλογιστούμε τι ακριβώς είναι αυτό το πράγμα, ποιες θα είναι οι νέες δομές και ποιο θα είναι το θεμέλιο αυτού του καινούριου. Γιατί ασφαλώς δεν μπορούμε να έχουμε μια ʽνέα τάξη πραγμάτωνʼ με παλιά υλικά και προπαντός καίρια σημασία θα έχει το θεμέλιο αυτής της ʽνέας εποχήςʼ. Και αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, με ποιο τρόπο θα απαλλαχθεί από το παλιό που έχει ρίζες δεκάδων αιώνων ; Και από πού θα ξεκινήσει η αποδόμηση του παλιού για τη δημιουργία του νέου ; Η λογική σειρά των πραγμάτων λέει ότι συνθλίβουμε το θεμέλιο δηλ. τον γεννήτορα δηλαδή την Ελλάδα.

Με αυτή τη διαπίστωση μπορούμε να εξηγήσουμε κάπως ικανοποιητικά γιατί η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο και είναι στόχος. Αν φερʼ ειπείν το πρόβλημα που έχει σήμερα η χώρα μας το είχε η Λετονία ή η Σλοβακία, πόσο θα απασχολούσε την ειδησεογραφία όλων των Μ.Μ.Ε. και την αγωνία όλων των χρηματιστηρίων της γης;  Ασφαλώς ελάχιστα ως καθόλου.

Η Ελλάδα όμως είναι σήμα κατατεθέν της παγκόσμιας ιστορίας. Μικροσκοπική ως γεωγραφικό μέγεθος, μικρή ως πραγματική οικονομία αλλά ενοχλεί με την παρουσία της τη νέα πραγματικότητα που θέλουν να εγκαταστήσουν. Όχι γιατί η χώρα μας θα αμυνθεί ενστικτωδώς για να προστατέψει τα κεκτημένα που κάποτε γέννησε διότι έτσι κι αλλιώς τα πρόσφερε αφιλοκερδώς στην παγκόσμια κληρονομιά.

Η Ελλάδα ενοχλεί γιατί όσο υπάρχει έστω και με τη σημερινή της μορφή διατηρεί στη μνήμη των εθνών την προσφορά της στον πολιτισμό. Η ελληνική ιστορία έχει τη μαγική ουσία να είναι και ιστορία όλου του κόσμου όπως είπε ο αείμνηστος Φώτης Κόντογλου. Και αυτή η συναίσθηση είναι βιωματική, την ξέρουν τα έθνη. Συνεπώς η Ελλάδα είναι αυτό που λέμε ʽδιάσημηʼ. Πώς λοιπόν θα φτιαχτεί η ʽνέα τάξη πραγμάτωνʼ όσο υφίσταται η χώρα μας;  Άρα πρέπει να εξαφανιστεί ώστε στο μέλλον να λείψει παντελώς και από τη συλλογική παγκόσμια συνείδηση. Και αν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, θα πρέπει οπωσδήποτε να αλλοιωθούν όλα τα χαρακτηριστικά της. Για να στηθεί ένα τέτοιο κολοσσιαίο σχέδιο θα πρέπει να βρεθούν εχθροί ʽαπό μέσαʼ και στη συνέχεια οι εμπνευστές να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Από τη μεταπολίτευση και μετά μία πλειάδα ανθρώπων εντός των πυλών, με οδηγό μία θολή και ύπουλη προπαγάνδα και με την υλόφρονα αντίληψη της ζωής χάιδεψαν το μαλακό υπογάστριο του μέσου Έλληνα και του θέριεψε την ατομική συνείδηση. Τα σύνδρομα της κοινωνικής καταξίωσης, το εύκολο χρήμα και η πλαδαρότητα της καθημερινότητας ήταν τα προγεφυρώματα για την προσέγγιση της ανυπότακτης ελληνικής ψυχής. Οι άμυνες άρχισαν να εμφανίζουν τις πρώτες ρωγμές.

Η ατελείωτη κομματοκρατία οι διακρίσεις στις ίσες ευκαιρίες (κυρίως Πασοκικά δημιουργήματα-εγκλήματα αλλά όλα εδώ πληρώνονται) και η μη τήρηση των νόμων στους ʽημέτερουςʼ έσπειραν την απογοήτευση. Η φούσκα του χρηματιστηρίου έδωσε τα πρώτα ορατά τραύματα σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις ενώ καθʼ όλο το διάστημα υπήρχε μία συστηματική λεκτική βία εναντίον της εκκλησίας και της ιστορίας μας προς όφελος των ανθελλήνων. Βρέθηκαν πολλά πρόσωπα να ʽδουλέψουνʼ γιʼ αυτό το σκοπό και δυστυχώς υπήρξαν και έλληνες ορθόδοξοι που δεν ξέρουν τι είναι η Ορθοδοξία.

Αυτός ο μαζικός πνευματικός ευνουχισμός πέρασε και στη νεολαία που ακολουθώντας τηλεοπτικά κυρίως ʽπρότυπαʼ κατασκεύασε ένα δικό της κόσμο μακριά από αξίες και αρετές που χάρισε η χώρα μας, δηλαδή εγκατέλειψε τη δική της κληρονομιά. Τα νέα παιδιά εγκλώβισαν την επικοινωνία, τη μουσική, τους φίλους, σε ένα κινητό που ακόμη και το πιο απλό μήνυμά τους είναι βιασμένο στα ακατανόητα γκρικλις. Πόσο μπορούν να αντισταθούν αυτές οι ψυχές πέρα από το να υπερασπίζονται μόνο τα ατομικά τους δικαιώματα ; Έτσι τους έμαθαν.

Αφού διασφαλίστηκε η ατομική συνείδηση και η αδιαφορία των νέων ήρθε και άλλο ένα ισχυρότερο χτύπημα: Τα λεφτά που μάθαμε να κυνηγάμε σαν το άγιο δισκοπότηρο όπως οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης του βασιλιά Αρθούρου ξαφνικά δεν υπάρχουν και όχι μόνο αυτό αλλά μας ζητάνε να τους δώσουμε πίσω και ό, τι έχουμε. Η προσοχή μας πλέον επικεντρώθηκε σε αυτό που τόσα χρόνια μάθαμε εσφαλμένα να λατρεύουμε: Το πώς θα λύσουμε το οικονομικό για να είμαστε πάλι όπως ήμασταν θεωρώντας ότι όλα τα υπόλοιπα ζητήματα του βίου μας είναι καλά και το πρόβλημα είναι το οικονομικό.

Γίναμε θύματα του οικονομικού ντετερμινισμού. Το ότι άδειασαν οι ψυχές μας δεν το βλέπουμε γιατί απωλέσαμε την κληρονομιά μας την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας. Αυτή η κληρονομιά είναι το πραγματικό ζεστό χρήμα γιατί έχει πραγματική και διαχρονική αξία και μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή να αγοράσεις πίσω τη ζωή σου και να εξαγοράσεις την πτώση σου χωρίς να εξευτελιστείς.

Οι Φράγκοι, γνωρίζοντας άριστα αυτή την υπερπολύτιμη παρακαταθήκη μας, προσπαθούν από τη σύνοδο της Φραγκφούρτης του 794  μ. Χ να μας αλώσουν πνευματικά. Για το λόγο αυτό έκαναν απηνή διωγμό στο Μοναχισμό και το Ησυχαστικό κίνημα και εφηύραν την ουνία.  Και με τη φραγκοκρατία (1204-1261) το ίδιο επιχείρησαν και με την ψευτο-σύνοδο Φεράρας – Φλωρεντίας το 1438-39 το ίδιο έκαναν, και με τα πρωτόκολλα του Λονδίνου το 1830 πάλι το ίδιο έκαναν. 

Και αν θέλουμε να είμαστε πιο σαφείς, καλό είναι να ξέρουμε πως τον πλούτο της Βασιλεύουσας που σκύλευσαν οι Δυτικοί ʽσύμμαχοί μαςʼ που τους λατρεύουν σήμερα ο Σαμαράς και όλοι οι οικονομολάγνοι-άσχετοι που κυβερνούν εκφοβιστικά τον τόπο, μετατράπηκε σε χρυσά νομίσματα αγοραπωλησίας εδαφών και έτσι ξεκίνησε σπερματικά η καπιταλιστική δομή της Δύσης και η αποικιοκρατία, θύμα της οποίας έχει πέσει η Ελλάδα.

Τότε υπήρχαν και αντιστάθηκαν σθεναρά και επιτυχώς ένας Γρηγόριος Παλαμάς, ένας Μάρκος Ευγενικός ένας Μακρυγιάννης (φωτο αριστερά). Το ερώτημα είναι αν σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σώσουν τη χώρα και ποιοι ενδεχομένως να είναι αυτοί. Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν και αναμφίβολα δεν έχουν ταχθεί υπέρ των μνημονίων, των μέτρων και της φτώχειας. Ίσως είναι πολιτικοί και πολίτες της αντίπερα όχθης που παλεύουν μαζί, μυστικά και φανερά. Είναι άνθρωποι με αρετές, πνευματικότητα και ταπείνωση, που έχουν συλλάβει την έκταση της καταστροφής και ξέρουν να ερμηνεύσουν απόλυτα τις ιστορικές στιγμές. Η λύση που θα δώσουν δεν θα είναι οικονομική ούτε ορθολογιστική. Θα είναι μία και μόνη λύση ολίγων γραμμών και λόγων και χωρίς παραγράφους υποπαραγράφους και αστερίσκους που θα μας εκπλήξει ευχάριστα. Και επειδή στην Ελλάδα διαφυλάσσεται η ορθή πίστη, ο Θεός θα την κρατήσει ζωντανή δίνοντας χαρισματικά την εξουσία σε αυτούς τους ανθρώπους χωρίς να ρωτήσει τη Μέρκελ, την τρόικα το Δ.Ν.Τ. και τα πεπτωκότα κόμματα της εγχώριας τριανδρίας-τραγωδίας-κωμωδίας και τον πρωθυπουργό τους που λόγχισαν τον ελληνικό λαό. Αυτοί που κυβερνούν σήμερα δεν αλλάζουν, μένουν ασάλευτοι και ολοκληρωτικά συμβιβασμένοι, δεχόμενοι την κατάσταση ως αέναο φυσικό φαινόμενο που τους εξυπηρετεί.

Αυτό όμως που μετά βεβαιότητας μπορούμε να πούμε για τους δυστυχισμένους και απολεσθέντες της κυβέρνησης των τριών κομμάτων και των οπαδών τους, είναι ότι το παγκόσμιο δικαστήριο που είναι η ιστορία και ο Μεγάλος Κριτής ως αιώνιος και αδέκαστος Πρόεδρος ου μυκτηρίζονται. Όσο κι αν οι σύγχρονοι βαστάζοι με τα αφεντικά τους προσπαθήσουν να μας τα πάρουν όλα "επιβάλλοντας μεγάλο και δυσβάσταχτο φόρο δεν θα προφτάσουν", όπως είπε και ο Άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός».