Δικαίως ή αδίκως δεν προτιμάμε τα ελληνικά προϊόντα;

* Του Γιάννη Μαραγκού,μέλους του Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Εύβοιας

Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύς λόγος για boycottage των γερμανικών προϊόντων και γενικά προϊόντων που εισάγονται στην Ελλάδα. Ξεκίνησε ένας αγώνας να καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε και να αγοράζουμε με αυστηρό κριτήριο προϊόντα με αρχικό στο barcode το 520. Οι “ειδήμονες” υποστηρίζουν ότι πρέπει να νοιώθουμε υπεύθυνοι καθώς εάν δεν καταναλώνουμε δικά μας προϊόντα  δεν βοηθάμε την ελληνική οικονομία.

Προκειμένου λοιπόν και εγώ να δείξω πόσο ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ είμαι και πόσο σκέφτομαι την Ελληνική Βιομηχανία, την Ελληνική Βιοτεχνία και γενικά την ελληνική παραγωγή και οικονομία, θα μπορούσα να ασπαστώ και να υιοθετήσω όλη αυτή τη Μεγάλη Ιδέα των δημοσιευμάτων και μετά από τόσο έντονη προτροπή να γίνει πράξη στην καθημερινότητά μου.

Όμως … η δική μου θέση σε ό,τι αφορά αυτό το μείζον θέμα το οποίο έχει πάρει αρκετά μεγάλη δημοσιότητα με τεράστια προβολή μέσω εντύπων αλλά και μέσω πλέον της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, είναι διαφορετική.

Έχω λοιπόν τη γνώμη πως εάν καταναλώνουμε ΜΟΝΟ Ο,ΤΙ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ σαν χώρα (με καρφωμένο στο μυαλό μας επαναλαμβάνω το 520) θα είμαστε περισσότερο χαμένοι και σε καμία περίπτωση κερδισμένοι.

Και γιατί θα συμβεί αυτό;

Μα γιʼ αυτόν ακριβώς το λόγο. Επειδή θα καταναλώνουμε ΜΟΝΟ εμείς, ό,τι παράγουμε ΜΟΝΟ εμείς.

Εάν πάρουμε λοιπόν ως δεδομένο ότι εμείς υποστηρίζουμε τη δική μας οικονομία και μόνο αυτή, τότε η παγκόσμια οικονομία γιατί να στηρίξει εμάς;

Ερωτώ λοιπόν, είναι προτιμότερο το ελαιόλαδο που παράγουμε να διατίθεται αποκλειστικά για εγχώρια κατανάλωση ή στη διεθνή αγορά;

Είναι σοφή απόφαση η εμπορική ναυτιλία μας να δραστηριοποιείται μόνο εντός των συνόρων μας, με μεταφορές Πειραιά-Θεσσαλονική και στη καλύτερη περίπτωση μέχρι Κρήτη ή Ρόδο ή μήπως είναι σοφότερη επιλογή τα εμπορικά μας πλοία να οργώνουν τους ωκεανούς του πλανήτη μας με έντονη και σημαντική παρουσία όπως γίνεται σήμερα;

Οι τουριστικές μας μονάδες είναι καλύτερα να συντηρούνται με τον εσωτερικό τουρισμό ή να προσδοκούμε σε διεθνή εισροή τουριστών; Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμη παραδείγματα με διάφορα προϊόντα και υπηρεσίες αλλά αρκούμαι ενδεικτικά στις τρεις κυριότερες.

Το ζητούμενο δεν είναι να προτρέψουμε τον έλληνα καταναλωτή, δηλαδή όλους εμάς, να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αλλά να πιέσουμε τους ιθύνοντες, όλοι γνωρίζουν ποιοί είναι αυτοί , να δώσουν κίνητρα στον έλληνα παραγωγό, στον έλληνα βιοτέχνη, στον έλληνα βιομήχανο και σε κάθε πηγή παραγωγής και ανάπτυξης να γίνουν τα ελληνικά προϊόντα-υπηρεσίες ανταγωνιστικότερα των ξένων.

Και αφού επιτευχθεί αυτός ο στόχος τότε:
α) θα διπλασιάσουμε, ίσως και δεκαπλασιάσουμε, τις εξαγωγές μας και
β) αφού τα ελληνικά προϊόντα γίνουν ανταγωνιστικότερα των εισαγομένων είναι σίγουρο ότι εμείς οι καταναλωτές θα τα προτιμήσουμε χωρίς την προτροπή κανενός.

Βέβαια εδώ τίθεται το ερώτημα: Θέλουν όλοι αυτοί που κυβερνούν όλα αυτά τα χρόνια να συμβεί αυτό ή για κάποιους λόγους που εμείς δεν γνωρίζουμε, δεν επιθυμούν το αυτονόητο;

Προσωπικά, σαν καταναλωτής δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να αγοράσω ένα ελληνικό προϊόν εάν αυτό ήταν ανταγωνιστικότερο έναντι του εισαγόμενου σε ποιότητα αλλά και σε τιμή. Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο ο καταναλωτής που ενδεχομένως δεν θα επιλέξει να αγοράσει προϊόν με 520 στο barcode; όχι βέβαια.

Ευθύνονται όλοι αυτοί που από τη μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα δεν έπραξαν τα δέοντα ώστε ο έλληνας παραγωγός, ο έλληνας βιοτέχνης και κάθε ελληνική παραγωγική πηγή να έχουν την υποστήριξη εκείνη που χρειάζονται προκειμένου τα προϊόντα τους, τα προϊόντα μας να είναι ανταγωνιστικότερα των εισαγομένων.

Καταλήγοντας, θέλω να ρωτήσω: Μήπως εντέχνως η κεντρική πολιτική σκηνή μέσω διαφόρων κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων προσπαθεί να ενοχοποιήσει όλους εμάς αποποιούμενη με αυτόν το τρόπο την καθολική ευθύνη της;