Ψυχραιμία πρόεδρε...

* Του Ακη Θεοφανίδη

Η ελληνική κοινωνία χειμάζεται και δοκιμάζεται έντονα τους τελευταίους μήνες. Για όσους δεν το έχουν κατανοήσει, μετά το κούρεμα του ελληνικού χρέους οι Ελληνες θα κληθούν σύντομα να αποδείξουν τα ρεφλέξ τους απέναντι σε νέες οδυνηρές αποφάσεις για τη ζωή όλων μας.

Η τελευταία έκρηξη οργής έγινε στη Θεσσαλονίκη και δίχασε την κοινή γνώμη. Επρεπε να ματαιωθεί η παρέλαση; Καλώς οι αγανακτισμένοι (αριστεροί ή μη) έβρισαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Γεγονότα πρωτοφανή για τα δεδομένα μας, όπως άλλωστε πρωτοφανείς είναι και οι αποφάσεις της κυβέρνησης που «στραγγίζουν» τον ιδρώτα των πολιτών.

Κατά τη γνώμη μου, η παρέλαση έπρεπε να γίνει. Ασχέτως του αν είσαι υπέρ ή κατά του συγκεκριμένου εορτασμού, η παρέλαση αφορά στη μνήμη των πεσόντων το 1940, που έγραψαν μία χρυσή σελίδα στην ιστορία μας. Αυτούς τιμάμε, αυτούς θυμόμαστε. Αφού τελειώσει η απότιση του φόρου τιμής, ας φάει γιούχα ο κάθε πολιτικός.

Το ότι κάποιοι αποκάλεσαν τον Κάρολο Παπούλια «προδότη» εκτός από άδικο είναι και χαζό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει έναν κατ’ ουσίαν διακοσμητικό ρόλο στο δικό μας πολίτευμα. Αν τον θέλουμε τελικό κριτή των πολιτικών αποφάσεων, πρέπει να αλλάξουμε πολίτευμα. Οπότε, για ποια ακριβώς πράγματα που δεν έκανε τον κατηγορούν ως προδότη;

Ωστόσο, τύποις έχει μια νευραλγική θέση. Θεωρείται ύψιστος εκφραστής της (σακατεμένης) δημοκρατίας μας και ενοποιητής του λαϊκού αισθήματος. Ουσιαστικά ο Παπούλιας είναι περισσότερο θεσμός παρά πρόσωπο! Κι εδώ πάμε λίγο παρακάτω, στην αντίδραση αυτού του θεσμού απέναντι στις επιθέσεις που δέχτηκε.

Υπερασπίστηκε τον εαυτό του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με έναν εγωκεντρισμό που δεν αρμόζει καθόλου στη θέση του. Αμύνθηκε στην κατηγορία του προδότη σαν ένας «μικρός» Ελληνας που τον νοιάζει μόνο ο εαυτός του, αντί να αρθεί πάνω από τις περιστάσεις κατανοώντας την άδικη οργή που ξέσπασε σε αυτόν.

Εχασε τη νηφαλιότητά του και «συνομίλησε» στο επίπεδο των κατηγόρων του. Το να βρίσκεται σε σύγχυση ο ανώτατος άρχων της χώρας δείχνει το τραγικό αδιέξοδο του τωρινού πολιτικού συστήματος. Αν πρέπει μία φορά να είναι οι πολίτες ψύχραιμοι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να είναι δέκα…