Μπίζνες στον καιρό της κρίσης

Είσαι τρελός; Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση, που συναντά κάποιος αυτή την εποχή, όταν ανακοινώνει τα σχέδια του για στήσιμο μιας επιχείρησης. Κι όμως, στο παρελθόν έχει αποδειχτεί πολλές φορές ότι οι κρίσεις γεννούν ευκαιρίες.

Αρκεί φυσικά να στηθεί η σωστή επιχείρηση, στο σωστό σημείο και να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις. Για παράδειγμα, όσοι διαθέτουν μάντρες, που πουλάνε καυσόξυλα σε "στρατηγικά" σημεία (εισόδους μεγάλων πόλεων, κεντρικές αρτηρίες) έχουν.... θησαυρίσει.

Με την τιμή του πετρελαίου να τραβάει την ανηφόρα, όλοι ανάβουν τζάκια και όσοι δεν διαθέτουν αγοράζουν ξυλόσομπες, ενώ υπάρχουν και πολλοί που μετατρέπουν τον καυστήρα του καλοριφέρ και λειτουργεί με ξύλα. Του χρόνου δε, που θα εξισωθούν οι τιμές του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, θα αυξηθεί κι άλλο η δουλειά.

Να λοιπόν, μία ευκαιρία που γέννησε η κρίση. Εσείς άραγε, τι είδους επιχείρηση θα ανοίγατε αν είχατε χρήματα να επενδύσετε και σε ποιο σημείο της Χαλκίδας; Τα ερωτήματα αυτά εμείς τα κάναμε ρεπορτάζ στο δρόμο και διαβάστε αμέσως τι μας απάντησαν Χαλκιδέοι και Χαλκιδέες.

Η Αθηνά Ζαχαριά δεν μπόρεσε να σκεφτεί κάτι πρωτότυπο, αφού δήλωσε ότι: "Θα άνοιγα ένα μικρό καφέ-μπαρ με προσιτές τιμές, αρκετά χαμηλές μάλλον, για να προσελκύσω κόσμο. Φυσικά θα το άνοιγα στην παραλία, γιατί εκεί συγκεντρώνεται ο κόσμος."

Το θέμα Αθηνά μου είναι πώς θα είχες προσιτές τιμές με τα ενοίκιο που θα πλήρωνες στην παραλία, οπότε άστο καλύτερα, άνοιξε κάτι άλλο.... 

Ούτε η Χριστίνα Λαζάϊ σκέφτηκε κάτι ξεχωριστό, αφού θα άνοιγε κατάστημα γυναικείων ρούχων στην Αβάντων, γιατί όπως λέει: "Αυτός είναι ο πιο πολυσύχναστος δρόμος της πόλης. Θα έφερνα μάρκες ρούχων, που δεν υπάρχουν στη Χαλκίδα."

Δυστυχώς Χριστίνα τα καταστήματα ρούχων στην Αβάντων είναι ήδη πολλά και τα νοικοκυριά κόβουν συνεχώς κονδύλια από την ένδυση, αφού άλλοι τομείς έχουν προτεραιότητα.

Η Έλενα Φέκα (στη φωτό με την κορούλα της Ιωάννα) είχε την ίδια ακριβώς σκέψη με την Χριστίνα, θα άνοιγε μαγαζί με επώνυμα ρούχα στην Αβάντων, γιατί: "Το ρούχο έχει πολύ κέρδος και η Αβάντων ο πιο εμπορικός δρόμος." 

Αγαπητή Έλενα ισχύει το ίδιο ακριβώς σχόλιο, που κάναμε και στην ιδέα της Χριστίνας.

Πιάνο-μπαρ σε κάποιο δρόμο, όπως η Κριεζή ή η Τσιριγώτη, θα έφτιαχνε ο Δημήτρης Παπαδόπουλος και πιστεύει ότι: " Είμαι σίγουρος ότι θα προσελκύσει κόσμο, τέτοια μαγαζιά δεν υπάρχουν στη Χαλκίδα."

Να σου πω Δημήτρη, δεν είναι άσχημη ιδέα, αλλά θα απευθύνεσαι σε μία συγκεκριμένη τάξη Χαλκιδέων, γιατί οι πολλοί έχουν κόψει και το σουβλάκι έξω, με τι λεφτά να πάνε σε πιάνο-μπαρ;

Η Ρούλα Αμπελιώτου είναι ήδη έμπορος και έχει υπόψη της δύο ειδών καταστήματα. Η ίδια σημειώνει: " Λείπει από το κέντρο ένα κατάστημα με γλυκίσματα, σε χαμηλές  τιμές, για να πάρει κάποιος ως δώρο σε μία επίσκεψη. Θα το έφτιαχνα στην οδό Αντωνίου. 

Η άλλη ιδέα που έχω αφορά στα παιδιά, θα έφτιαχνα ένα κατάστημα με είδη για παιδιά όλων των ηλικιών, γιατί ο κόσμος μπορεί να στερείται, αλλά τα παιδιά του τα προσέχει."

Δεν είναι άσχημες οι ιδέες σου Ρούλα, αλλά χρειάζονται επεξεργασία.