Το "ΟΧΙ" είναι αρχή δημιουργίας

Σήμερα η Ελλάδα αναγεννά την ιστορική της μνήμη και θυμάται τα ένδοξα γεγονότα του 1940. Τότε που στη χώρα κυκλοφορούσε άφθονη η φτώχια και η ανέχεια. Τότε που οι πολιτικές παλλινωδίες είχαν σκλαβώσει την κοινωνία κάτω από την μπότα ενός δικτατορικού καθεστώτος.

Οι δύσκολες συνθήκες ζωής δεν λύγισαν τους Ελληνες μπροστά στο χρέος της αντίστασης είτε πρόκειται για τον Ιταλό είτε για τον Γερμανό κατακτητή. Αντίθετα, η αξιοπρέπεια του Εθνους υπερίσχυσε στο συλλογικό ασυνείδητο και ξεπέρασε κάθε κακουχία, κάθε προγνωστικό στα πεδία των μαχών.

Κατ' ακριβολογία, οι Ελληνες σήμερα δεν γιορτάζουν το "ΟΧΙ" του Μεταξά (είτε αυτό αντικατόπτριζε το λαϊκό αίσθημα, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, είτε όχι). Το Εθνος σήμερα θυμάται την ηρωική συνέχεια του "ΟΧΙ". Η άρνηση υποταγής από μόνη της δεν θα είχε καμία σημασία, αν τα Ελληνοαλβανικά σύνορα δεν βάφονταν με αίμα ανδρείας συμπατριωτών μας. Αν εκεί -στις μοναχικές βουνοκορφές- ο φόβος των υπολειπόμενων σε αριθμό στρατιωτών δεν μετατρεπόταν σε ένα μίγμα θεϊκής ευψυχίας και ανθρώπινης αυταπάρνησης.

Πώς μπορεί αυτό το ΌΧΙ να νοηματοδοτήσει τη ζωή μας στο σημερινό δυσοίωνο περίγραμμα που στριμώχνεται; Πρέπει όλοι -κατά τη γνώμη μας- να δούμε τη δημιουργική πλευρά του "ΟΧΙ", την οποία ξεχάσαμε.

Ο σύγχρονος Ελληνας -πολιτικός και πολίτης- απορρίπτει με μεγάλη ευκολία τις μη συμφέρουσες καταστάσεις. Σε επίπεδο κυβέρνησης, το ΟΧΙ προφέρεται απέναντι στους αδύνατους και σήμερα είναι ανύπαρκτο έστω και ως τζάμπα μαγκιά μπροστά στις επιταγές των ξένων που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.

Στην αντιπολίτευση, έχει παγιωθεί ο κανόνας της εναντίωσης σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία προωθείται από τους κυβερνώντες. Μια εναντίωση που ποτέ δεν συνοδεύεται από μια εναλλακτική φιλοσοφία στην προσέγγιση των προβλημάτων.

Ως πολίτες, μάθαμε να λέμε ΟΧΙ στη χειρωνακτική εργασία κυνηγώντας χωρίς ίχνος ελπίδας τη μεγαλοαστική ζωή. Γυρίσαμε την πλάτη στους δύσκολους δρόμους, ενώ η άρνηση προϋποθέτει το σθένος να τους ακολουθήσουμε.

Λένε πολλοί ότι τώρα είναι η ώρα να πούμε σαν Έθνος τα μεγάλα ΟΧΙ στις επιχειρούμενες βλέψεις να αλωθούμε διά της πλαγίας οικονομικής οδού. Δεν διαφωνούμε καθόλου. Αρκεί να καταλάβουμε πως όσο περήφανα εκστομίζεις το ΟΧΙ, τόσο βαραίνει η πλάτη σου από το φορτίο της απόφασής.

Η παιδαριώδης κυβέρνηση που έχουμε δεν κατάφερε να πει περήφανα ένα δημιουργικό "ΟΧΙ" στην ενδεχόμενη χρεωκοπία της χώρας μας. Το έκαναν την Τετάρτη οι Ευρωπαίοι για να σώσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Ας καταλάβουμε ότι τα παιδιά μας θα αισθάνονται περήφανα όταν μεγαλώσουν, αν αναλάβουμε εμείς να σώσουμε την πατρίδα. Ο καθένας στο μερίδιο που του αναλογεί και κυρίως με ομόνοια. Πρωτίστως από τον εκάστοτε πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο (αριθμητικά) πολίτη αυτής της χώρας.

EGNOMI.GR