ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΟΡΙΚΟΣ: Την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου ο αποχαιρετισμός

Την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου, στις 9 το πρωί, στο Αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας, θα γίνει ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον Αντώνη Κοκορίκο, έναν άνθρωπο που έφυγε ήσυχα, αφήνοντας πίσω του έναν θόρυβο ζωής που δύσκολα καταλαγιάζει.

Δημοσιογράφος από παιδί (από 15 χρονών έγραφε στην "Ευβοϊκή Γνώμη") ανήσυχος μέχρι το τέλος, υπήρξε από εκείνους που δεν περπάτησαν ποτέ σε ευθείες γραμμές. Διάλεγε πάντα τις στροφές, τις ταχύτητες, τα ρίσκα – στη δουλειά, στις σχέσεις, στις επιλογές του.

Η Χαλκίδα αποχαιρετά έναν δικό της άνθρωπο, έναν επαγγελματία που έζησε τη δημοσιογραφία όχι ως τίτλο αλλά ως καθημερινή μάχη. Από τα πρώτα του βήματα μέχρι τη μακρά διαδρομή του στα μεγάλα μέσα, κράτησε το ίδιο πείσμα: να μιλά χωρίς φόβο και να γράφει χωρίς να μετρά το κόστος.

Την πολυσχιδή προσωπικότητά του σκιαγράφησε αυτές τις μέρες ο επιστήθιος φίλος του, επίσης Χαλκιδέος δημοσιογράφος, Ανδρέας Ρουμελιώτης, με εκτενή δημοσιογραφικά κείμενα – «σεντόνια» γεμάτα μνήμη, συναίσθημα και αλήθεια.

Ο Αντώνης, παράλληλα με το μικρόφωνο και το χαρτί, έτρεχε πάντα μια άλλη ζωή: μηχανές, αυτοκίνητα, θάλασσα, επιχειρηματικά ανοίγματα που γεννήθηκαν αυθόρμητα και έκλεισαν βίαια.

Δεν τον τρόμαζε η πτώση,· τον ενοχλούσε μόνο η αδικία. Και ακόμη κι όταν βρέθηκε χωρίς έδαφος κάτω από τα πόδια του, στάθηκε όρθιος, με αξιοπρέπεια και χιούμορ.

Η μεγαλύτερη περηφάνια του όμως δεν χωρούσε σε βιογραφικά. Ήταν τα τέσσερα παιδιά του – η Δανάη, η Άλκηστη, ο Ορέστης και ο Φοίβος – η μεγάλη του παρακαταθήκη και το μέλλον του.

Και πρόσφατα, το πρώτο του εγγόνι, ένα αγοράκι από τη Δανάη, που πρόλαβε να κρατήσει στην αγκαλιά του σαν μια ήσυχη υπόσχεση συνέχειας.

Οι φίλοι του, και ιδιαίτερα όσοι συμπορεύτηκαν μαζί του επαγγελματικά και προσωπικά, ξέρουν πως ο Αντώνης δεν ήταν εύκολος άνθρωπος. Ήταν όμως αληθινός. Και αυτό, στον κόσμο που έζησε και υπηρέτησε, είναι σπάνιο.

Το πρωινό της Τετάρτης στη Ριτσώνα δεν θα είναι απλώς ένας αποχαιρετισμός. Θα είναι μια τελευταία στάση σε μια διαδρομή γεμάτη ένταση, λάθη, πάθος και ελευθερία. Έτσι ακριβώς όπως έζησε.