Γιορτινή διγαμία

Γιορτινή διγαμία
20 Δεκεμβρίου 2025, 16:40
A+ A-
Κατάθεση γιορτινών ιδεών από τη Γνώμη…
* Αναδημοσίευση της στήλης «Η Γνώμη μας» της εφημερίδας Ευβοϊκή Γνώμη (05-12-2025)
 
«Είναι διγαμία να αγαπάς και να ονειρεύεσαι» έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης και αυτή η φράση συμπυκνώνει τον φόβο, αλλά και την υπέρτατη ικανοποίηση που μπορούν να δώσουν οι ονειρικές σκέψεις, όταν βιώνεις την αγάπη.
 
Εμείς εδώ στη «Γνώμη» αγαπάμε …παθολογικά την Εύβοια και δεν έχουμε σταματήσει να ονειρευόμαστε γι’ αυτήν εδώ και 50 χρόνια.
 
Δυστυχώς, έχουμε εισπράξει πολύ περισσότερες λύπες παρά χαρές, αλλά δεν παύουμε να ζητάμε το καλύτερο. Όχι το μέτριο ούτε το περίπου, όπως μας έχουν συνηθίσει οι πολιτικοί μας.
 
Είναι ωραία, λοιπόν, να ανάβουμε τα Xριστουγεννιάτικα δέντρα, να προσφέρουμε «άρτους και θεάματα» στον κόσμο που αναζητά μια χαραμάδα αισιοδοξίας, να κάνουμε στολισμούς (πετυχημένους ή μη) και να ψέλνουμε τα κάλαντα στους δρόμους των πόλεων. Αρκούν;
 
Κατά τη γνώμη μας, τα Χριστούγεννα πρέπει να αποτελέσουν την αφορμή για την υλοποίηση ενός πρωτοποριακού (ή τέλος πάντων αναπτυξιακού σε κάθε περίπτωση) project. Ο «Μύλος των ξωτικών» στα Τρίκαλα δείχνει τον δρόμο.
 
Πρόκειται για μία εγκατάσταση, που με λίγα σχετικά χρήματα και χάρη στη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, κατάφερε να γίνει σημείο αναφοράς για τη γιορτινή περίοδο κυριολεκτικά σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα. Τα Τρίκαλα εκτόξευσαν τον εσωτερικό τους τουρισμό όχι μόνο τον Δεκέμβριο, αλλά και τους υπόλοιπους χειμερινούς μήνες.
 
Η Εύβοια, και ειδικά η Χαλκίδα, πρέπει να αξιοποιήσουν την εξαιρετική γεωγραφική τους θέση με τη δημιουργία ενός Χριστουγεννιάτικου, πολυθεματικού πάρκου, ικανού να μαγέψει όλη την Ελλάδα!
 
Επιπλέον, επειδή τα Χριστούγεννα είναι συνυφασμένα με την αγάπη, όλοι οι φορείς θα μπορούσαν να συνεργαστούν, ώστε μέσω της φιλανθρωπίας να πετύχουμε έναν συγκεκριμένο σκοπό, που κάθε χρόνο θα διαφοροποιείται. 
 
Το μήνυμα ξεκάθαρο: Οι Ευβοείς ενώνονται, σκορπούν αλληλεγγύη και εντέλει μετατρέπονται σε …Άη-Βασίληδες. Μια περηφάνια δεν θα τη νιώθατε έστω και για αυτές τις μέρες;
Αχ βρε Ελύτη, τι μας κάνεις με τους στίχους σου…
 
 

Επιστροφή