Η απόδραση, το παράσημο και οι μεγάλες νίκες του Μιαούλη Φύλλων και του Νηλέα Νεοχωρίου

Η απόδραση, το παράσημο και οι μεγάλες νίκες του Μιαούλη Φύλλων και του Νηλέα Νεοχωρίου
3 Νοεμβρίου 2025, 21:51
A+ A-
Το αθλητικό σχόλιο της Δευτέρας.

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Παρακολουθήσαμε τηλεοπτικά από την «ΕΡΤ2 Σπορ» την ΑΓΕΧ, αλλά η ομάδα της Χαλκίδας δεν τα κατάφερε και έχασε με έναν πόντο. Αντί να γίνει το 78-79 με βολές του Κανονίδη, έγινε το 79-78 με εις βάρος μας φάουλ στα 3’’, ενώ σε νεκρό χρόνο αστόχησε ο Μπράιαντ σε υπό πίεση τρίποντο. Τι να κάνουμε, έτσι είναι το μπάσκετ, κρίνεται στη μια βολή και στη μια κατοχή.

Στα Μέγαρα ταξίδεψε ο γνωστός φίλαθλος της Χαλκίδας Κώστας Ιωάννου και θα επιστρέψει πικραμένος, αλλά για τον ίδιο ο χαλκιδέικος αθλητισμός είναι μια βόλτα.

Πάντως, είναι σημαντικό ότι η Χαλκίδα ακούστηκε στο πανελλήνιο, αφού ήταν το πρώτο ματς της ομάδας της πόλης, που είχε τηλεοπτική κάλυψη.

Τώρα θέλω να καθίσω να δω το “Μια νύχτα μόνο” στο MEGA. Θα βλέπω και θα γράφω παράλληλα. Αλλά αυτή η σειρά πρέπει να είναι ωραία και λογικά θα την προτιμήσω. Η Μαριλίτα Λαμπροπούλου εξαιρετική σε όλα της.

Η απόδραση της Αρτάκης από την Αμάρυνθο ήταν περισσότερο κινηματογραφική και από την απόδραση του Παλαιοκώστα με ελικόπτερο από τον Κορυδαλλό.

Στο μεταξύ έγραψα για «κατάθεση ψυχής» του χαμένου Αμαρυνθιακού (εδώ) και ήρθε η τηλεοπτική ποδοσφαιρική εκπομπή του MEGA, να βάλει τον ίδιο τίτλο για τον Παναιτωλικό, αρκετές ώρες αργότερα. Δεν είναι σωστό να με κλέβουν.

Ο Αμαρυνθιακός δεν έχει νίκη, ούτε καν ισοπαλία στο χορτάρι, αλλά προσωπικά βλέπω με συμπάθεια (και επιείκεια) την προσπάθεια -πάνω από τις δυνάμεις του γκρουπ-, που έγινε το καλοκαίρι.

Η ομάδα μπορεί να βάλει από κάτω τα Βριλήσσια και να παλέψει στα πλέι άουτ και όχι να πάει για τουρισμό. Σε σχέση με τα περασμένα παιχνίδια, με τις πινελιές του Ζουρούδη, το γκρουπ ήταν βελτιωμένο (ο Παππάς πολύ καλός στον άξονα και ο Κοτσοβός σούπερ εκτέλεση).

Στον αντίποδα, η Αρτάκη επιθετικά συνεχίζει να προβληματίζει.

Οι αντιδράσεις του Βαζάκα ήταν ένα …μόνιμο παράπονο στους παίκτες του (φωτό κάτω).

Μια έξοχη ενέργεια του Στρέμπα και ένα πλασέ …αλά Ντέλιας του Ρουμπιέ έγραψε το 1-1.

Το δεύτερο γκολ της ανατροπής στις καθυστερήσεις δεν κατάλαβα πως μπήκε. Βασικά, εκείνη τη στιγμή έγραφα την εισαγωγή της …ισοπαλίας, για να εκτελέσει ελεύθερο ο Θεοχάρης, να σκάσει η μπάλα στην καρδιά της «Αμαρύνθιας» άμυνας και να τρυπώσει ο Αλεξίου να κάνει …κάτι σαν πλασέ και η μπάλα να κυλήσει στα δίχτυα για το 1-2.

Σε αυτή τη φάση η αντίδραση της άμυνας του Αμαρυνθιακού ήταν …παιδικού πρωταθλήματος, αλλά όταν έρχεται η μπάλα από ψηλά όλα μπορούν να συμβούν.

Δεν ξέρω πως θα διαχειριζόταν η Αρτάκη ένα μη νικηφόρο αποτέλεσμα, μια βδομάδα πριν το ντέρμπι με τον Άρη Πετρούπολης. Ήταν ένα διπλό …«μάννα εξ ουρανού», που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες, αλλά θα χρειαστεί να βοηθήσει και η ίδια η Αρτάκη τον εαυτό της.

Μέχρι τώρα δεν πείθει ότι μπορεί να κάνει την απόλυτη υπέρβαση με δυο γερές παρτίδες πλέι οφ.

Η Κάρυστος έχει κι αυτή ντέρμπι κορυφής την Κυριακή στη Νέα Ιωνία, μια ομάδα που θα βρίσκεται στάνταρ στην εξάδα και έχει βάλει υποψηφιότητα -και- για την πρώτη θέση.

Ο ΑΟΚ σκόραρε κόντρα στον Μικρασιατικό Αστέρα και το κράτησε. Θα μπορούσε να πετύχει και δεύτερο γκολ, θα μπορούσε -και- να ισοφαριστεί. Τιμάει τους ανθρώπους των «δελφινιών» το γεγονός πως παραδέχτηκαν ότι πιέστηκαν στο β’ μέρος.

Ήταν ένα ματς λεπτών ισορροπιών. Μόνο και μόνο που ο ΑΟΚ κοντράρει (και τις κερδίζει κιόλας) ομάδες με σημαντικό παρελθόν, είναι κάτι παραπάνω από παράσημο.

Στον Εθνικό Αστέρα έχει γράψει χρυσή ιστορία ο Νταβόρ Γιακόβλεβιτς, το «θωρηκτό» που έβαζε πλάτη τον αντίπαλο (κανονικό πίβοτ), γυρνούσε και τα …παστέλωνε.

Στο Αλιβέρι κρατάμε την πολύ καλή εκκίνηση του Λήλα, ο οποίος σαν …φοβήθηκε να προηγηθεί.

Όπως έλεγε στα παιδιά ο κόουτς Μεθενίτης «δεν έχουμε καθαρή σκέψη» και όταν ο Ταμυναϊκός πήρε κεφάλι και λύθηκαν τα πόδια των παικτών του, μετά ήταν δύσκολο για τον Λήλα να τον «ματσάρει».

Το δεύτερο γκολ (κρίμα που δεν υπάρχει βίντεο) και η μεταφορά της μπάλας από αριστερά στα δεξιά είναι σεμιναριακού επιπέδου, όπως και η δημιουργία στο τέταρτο γκολ με κάθετο ποδόσφαιρο.

Ο Χρήστος Πόγκας ήταν πολύ καλός και όπως λέει ο συνεπώνυμός του και βετεράνος της ομάδας Δημήτρης Πόγκας «δεν υπάρχει Πόγκας που να μην ξέρει μπάλα».

Ο Ταμυναϊκός υπέστη σοκ με τον τραυματισμό του Ντελέκου το καλοκαίρι και δεν ήταν εύκολο για τον κόουτς Ντόβολη και το γκρουπ να το διαχειριστούν. Παρόλ’ αυτά, η ομάδα έχει αυτοπεποίθηση και χημεία και παίζει και για τον «Ντέλε».

Θέλω να αναφέρω και κάτι, που δεν είναι αγωνιστικό: Να σταθώ στην συμπεριφορά του νεαρού μπακ του Λήλα, Γιάννη Γίγα. Έκανε το παιδί ένα σουτ και πέρασε η μπάλα …δίπλα μου και αν θυμάμαι καλά χτύπησε τον ντοσιέ μου. Τίποτα σπουδαίο, δηλαδή, ούτε το χαρτί δεν τσαλακώθηκε.

Και ήρθε το παιδί και μου ζήτησε τρεις φορές συγγνώμη. Επειδή ζούμε σε μια κακή κοινωνία, είναι σημαντικό εκτός από καλός παίκτης να είσαι και εξαιρετικός χαρακτήρας και ο Γιάννης Γίγας είναι ένα φωτεινό παράδειγμα. Σε κάποια φάση ήθελα να του ζητήσω εγώ συγγνώμη, που μου ζήτησε συγγνώμη.

Η Δροσιά πήρε ισοπαλία ψυχολογίας στη δύσκολη έδρα του Σταυρού, που όντως, στο γήπεδό του δυσκολεύεται να λύσει το σταυρόλεξο, που του βάζουν οι κλειστές άμυνες.

Ο κόουτς Δημήτρης Μπούρικας έχει εντυπωσιαστεί από την αγωνιστική συμπεριφορά των παιδιών των Νέων Στύρων.

Άλλες δυο νίκες να κάνει και άλλες δυο ήττες ο Μπενίτεθ, και βλέπω τον Μπούρικα στον πάγκο του τριφυλλιού με τον κύριο Γιάννη Παγκάκη που έχει φορέσει την πράσινη φανέλα.

Αν και …ετοιμάζεται και ο Αντώνης Αυλωνίτης, ο οποίος τις τελευταίες μέρες «σκάει μύτη» με φόρμα Παναθηναϊκού στο γνωστό προπονητικό στέκι της Αβάντων.

Η τριπλή αλλαγή στο 46’ του Ελλήσποντου στα Νέα Στύρα είναι μια …ομολογία της μέτριας εμφάνισης του α' ημιχρόνου και εκεί που ισοφαρίζουν οι Λαμψακιώτες και σου λένε ότι έχουμε ένα ημίωρο μπροστά (με τα Στύρα να έχουν -φαινομενικά- αδειάσει από ενέργεια), μια σουτάρα του Σούλα άλλαξε τα κόζια του ματς.

Η Ερέτρια και τα Βασιλικά «αλληλοεξοντώθηκαν». Τα Βασιλικά κάνουν αξιέπαινη προσπάθεια. Έχουν πάρει ισοπαλία σε Σταυρό και Ερέτρια και στην έδρα τους με τη Χαλκίδα.

Στην Ερέτρια, όταν δηλώνουν παραίτηση δυο προπονητές σε 1 μήνα, αυτόματα σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα.

Ο Γιώργος Πεππές έχει κάνει focus στον στόχο της παραμονής και θέλει να σώσει τον σύλλογο, αλλά χωρίς όπλα στη φαρέτρα. Δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει κάτι τον Γενάρη, αλλά το καλοκαίρι η ομάδα χρειάζεται ένα "ηλεκτροσόκ" με σύμπραξη δυνάμεων.

Η Αιδηψός πέρασε από το Πήλι, που σίγουρα δεν θα τα βάψει μαύρα. Η Αιδηψός αρχίζει και βρίσκει πατήματα, γύρισε και ο Κυριακού που δίνει άλλη οντότητα στην επίθεση και φυσικά τα αδέρφια Μπιμπάι (Τίτο και Αντριάν), οι οποίοι ακόμη κι αν δεν ξεκινήσουν στο βασικό σχήμα μπορούν να γίνουν οι ιδανικοί game changers.

Η Προποντίδα έχασε στη Μακρυκάπα από το πρώτο ημίχρονο. Από την «Μπάρτσα» απουσιάζουν κομβικά παιδιά και ολοένα και μεγαλώνει η λίστα με τους απόντες. Για τη Μακρυκάπα το παιχνίδι ήταν «μόνο νίκη, και δεν το συζητάμε». Όχι ότι θα μπλέξει η Μακρυκάπα, προς Θεού, αλλά όταν είσαι χαμηλά είναι λογικό να μην νιώθεις πολύ άνετα και ο κόουτς Ζέρβας περιμένει την …αναρρίχηση.

Ένα παιδί 15 ετών, ο Άγγελος Δημολιάνης χάρισε στον εξωτικό Δύστο μεγάλο διπλό στο Μπούρτζι. Εντάξει, δεν απομάκρυνε την μπάλα σωστά ο κίπερ Βασιλείου, γίνονται αυτά… Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών, που είχε πει κι ο Μπακασέτας για τον Τζολάκη, μετά την ήττα της Εθνικής στη Σκωτία.

Στη Β’ ΕΠΣΕ εννοείται πως ξεχώρισε το τεράστιο διπλό του Μιαούλη Φύλλων στην έδρα του Ολύμπου Γυμνού.

Προφανώς και η ομάδα του Γιάννη Βάρκα έχει αναπτύξει μια δυναμική, και δεν είναι καθόλου τυχαία η φετινή πορεία της σε πρωτάθλημα (κορυφή) και Κύπελλο (πέρασε στους 8 με βλέψεις για 4αδα).

Στην αντίπερα όχθη, η μεγάλη πρόκριση του Ολύμπου στο Κύπελλο επί του Λήλα, μετά από 120 -επίπονα- λεπτά, ήταν ένας άθλος που πανηγυρίστηκε, αλλά καμιά φορά και …ενός καλού, μύρια κακά έπονται.

Η ομάδα πήγε καταπονημένη στο ματς με την Κύμη, η βιασύνη να πάρει το τρίποντο έφερε το λάθος (στις αλλαγές) και τον μηδενισμό, ο Σπανός τραυματίστηκε (σ.σ. προχθές βγήκε στο 9’) και ακολούθησαν τρία ντέρμπι φωτιά με Ερμήλιο, Αυλωνάρι και Φύλλα, όπου χάθηκαν τα δυο και σφίξαν τα γάλατα. Αλλά ακόμη είναι πολύ νωρίς.

Το Μαρμάρι, που κέρδισε δυο σερί ματς στο 98’ (!), αυτή τη φορά το έφαγε στο 94’ και υποχρεώθηκε σε ήττα στο Νεοχώρι από τον ιστορικό Νηλέα. Η μπάλα σήμερα θα σε λυτρώσει, αύριο θα σε τσαλακώσει.

Στα Φύλλα θα πάω σε τρεις αγωνιστικές, Μιαούλης-Μαρμάρι.

ΥΓ: Για τον ΑΟΧ δεν έχω να γράψω κάτι ιδιαίτερο. Υποσχέθηκε η διοίκηση ότι μέχρι την Τετάρτη θα δώσει κάποια χρήματα στα παιδιά, αλλά το κλίμα χάλασε. Δείτε στο παρακάτω βίντεο (από το 13:00 και μετά) τι περάσαμε με τον Βουλινό (και όχι μόνο) στον ΠΑΟΚ πριν χρόνια. Τα περιγράφουν ο Αντώνης Κλαδάς (Ξιφίας) και ο Τάσος Τερζίδης (Μασκοφόρος), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Χαλκίδα θα πρέπει να παραμένει αιώνια στην αφάνεια, τη στιγμή που ο γειτονικός Λεβαδειακός χτυπάει την πόρτα της Ευρώπης.

Επιστροφή