Ό,τι έχουμε ζήσει, το 'χει πει η Βίσση...
*Του Γιάννη Τρυφωνίδη
Με χαρτοπόλεμο ξεκίνησε η σεζόν (σ.σ. και όχι η χρονιά, μην λέτε καλή χρονιά, δεν μπήκε το 2026) για την Αρτάκη και την Κάρυστο που μοιράστηκαν βαθμούς και εντυπώσεις. Ήμουν στο Αλιβέρι και δεν έχω εικόνα από το ματς.
Και η Cosmote να το έδειχνε, πάλι δεν θα μπορούσα να το δω. Είχα και πολύ σοβαρό πρόβλημα.
Μπλέχτηκαν το κομπολόι μου με το μπεγλέρι μου στην καφετέρια που κάθισα στο Αλιβέρι (τα είχα στην τσέπη) και βρέθηκα σε απόγνωση. Κατά τις 11 το βράδυ στη Χαλκίδα τα ξεμπέρδεψα, τέλος πάντων.
Στην καφετέρια (μέσα), καθόταν ένας τύπος. Όταν πήγα να πληρώσω, μπαίνει μια κοπελίτσα που τον ήξερε και του λέει "Τι θα κάνουμε σήμερα;" και απαντάει αυτός "ότι δεν βλέπουμε".
Εγώ νόμιζα ότι αναφέρονται στον Ταμυναϊκό και λέω από μέσα μου "ρε φίλε μια χαρά ομάδα είναι ο Ταμυναϊκός". Μετά διαπίστωσα ότι ο τύπος φόραγε μπλούζα Gate 13 και μιλούσαν για τον Παναθηναϊκό.
Στα χαρτιά ήταν φαβορί η Αρτάκη, αλλά όλοι ξέρουμε ότι η Κάρυστος πήγε σε στοχευμένες κινήσεις το καλοκαίρι και δημιούργησε ένα άκρως ανταγωνιστικό ρόστερ. Οι δυο ομάδες θα βρεθούν αντιμέτωπες άλλες δυο φορές, γιατί προβλέπεται -και- η είσοδος της Καρύστου στα πλέι οφ (ήτοι …πρώτη εξάδα στον 5ο όμιλο).
Η Κάρυστος μετά το τέλος του ματς έλυσε το ζωνάρι της και η Αρτάκη σήκωσε το γάντι. Η Κάρυστος κάνει λόγο για αλλοίωση αποτελέσματος, παρασκήνιο και σκοπιμότητα και η Αρτάκη χαρακτήρισε την ανακοίνωση της αντιπάλου ντροπιαστική, συκοφαντική και ζητάει ...στοιχεία, σεβασμό, ωριμότητα και σοβαρότητα.
Όπως καταλαβαίνετε ξεκίνησε ένα «μπιφ» και η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη, γιατί ό,τι ζούμε και ό,τι έχουμε ζήσει, το 'χει πει η Βίσση. Θα τρέχει ο πρόεδρος Ρέτσας σε ρόλο ΟΗΕ να τους χωρίσει.
Η Κάρυστος έκανε γνωστό στην ανακοίνωσή της ότι το αγαπημένο της κομμάτι είναι το «θα πάμε κόντρα και όπου βγει» της Άννας.
Η Αρτάκη δεν αποκάλυψε τα δικά της μουσικά ακούσματα, αλλά θα μπορούσε να απαντήσει με το «Συγχαρητήρια, ελπίζω να αισθάνεσαι καλά γι’ αυτό που έκανες».
Σκληρές μάχες έγιναν και στους ημιτελικούς του Λιγκ Καπ, όπου κι εκεί είχαμε "μανούρες".
Στη «φωλιά του Λύκου» η Μακρυκάπα φώναξε για το κερδισμένο πέναλτι της Προποντίδας. Ο χθεσινός διαιτητής του ντέρμπι ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, σίγουρα δεν θα το έδινε, ο Τουλούμης έκρινε ότι ήταν πέναλτι. Είδα κάποια στιγμή τον Ζέρβα να μπαίνει στο γήπεδο σαν τον ...Αταμάν, αλλά δεν είμαι βέβαιος -γιατί προσπαθούσα να καταλάβω τι συμβαίνει- αν η μπούκα έγινε για τον καταλογισμό του πέναλτι ή μετά την κόκκινη κάρτα.
Για να είμαι ειλικρινής, όπως την είδα τη φάση, πίστευα ότι δεν έγινε κάτι και μου προκάλεσε έκπληξη η απόφαση του Τουλούμη.
Αλλά όταν στο τέλος του ματς με ρώτησε ο Ζέρβας «τι είδες;» του απάντησα ότι δεν μπορώ να πάρω θέση με γυμνό μάτι, θα ήθελα -αν υπάρχει δυνατότητα- να την ξαναέβλεπα τη φάση.
Βέβαια ο κόουτς χαμογέλασε, σαν να έλεγε …άσε μας μωρέ κι εσύ.
Παραδέχθηκε ότι η ομάδα του δεν ήταν καλή στο πρώτο ημίχρονο, αλλά βελτιώθηκε στο β’ ημίχρονο.
Και ο Αυλωνίτης μίλησε ωραία, δεν μπορώ να πω. Αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ο οργανισμός της Προποντίδας ενοχλήθηκε με την αναφορά του κόουτς Ζέρβα …για τα 100 χρόνια της "Μπαρτσα", σα να υπονόησε ο Τριαδίτης τεχνικός ότι η Προποντίδα πήρε ...δώρο τον τελικό, για τα γενέθλιά της.
Και η Προποντίδα εξέφρασε ένα παραπονάκι στον ρέφερι Τουλούμη για το ακυρωθέν γκολ μετά το 0-1 (θα γινόταν 0-2), αλλά όχι τόσο έντονα.
Ο Βεσέλι βάζει τα χέρια του στον αντίπαλο. Τώρα πόση δύναμη βάζει, που λένε και ο Σπάθας και η Λαμπαδαρίου, δεν ξέρω.
Καλά, η Λαμπαδαρίου δεν ξέρει τα βασικά. Ο δε Σπάθας, αν βγάλει πιστόλι ο Ποντένσε και πυροβολήσει τον Σιώπη για παράδειγμα, θα πει «κόκκινη στον Σιώπη, γιατί πέρασε δίπλα από τον κοντό παιχταρά (σ.σ. Ποντένσε) και ανέπνευσε» (όχι ότι ο Σιώπης είναι ψηλός).
Χθες στο πρώτο ριπλέι του πέναλτι (σ.σ. Καμπελά) που ζητάει ο Ολυμπιακός είπα είναι πέναλτι και στο δεύτερο ριπλέι είπα δεν είναι, έχει αρχίσει και πέφτει μόνος του πριν την επαφή. Οπότε δεν θα βγάλουμε άκρη.
Αλλά η Προποντίδα προχθές ήταν σοβαρή, πειθαρχημένη, ο Μήτρου, ο οποίος είναι 18,5 ετών, το παιδί αυτό ξελασπώνει με τα γκολ την ομάδα του -που αγοράζει χρόνο- και δεν είναι η θέση του το «9».
Παρόλ’ αυτά, στόμα έχει και μιλιά δεν έχει, αλλά μιλάει με πράξεις στο γήπεδο και μπράβο του. Και ο Εφραίμ ο Κατσαρίνιο είναι καλός, αλλά τραυματίστηκε στον ώμο και στη θέση του μπήκε ο τραυματίας Κανάνι, που έγινε και πρωταγωνιστής στην επίμαχη φάση. Και το κέρδισε και το εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι. Το καλό που έχει η φετινή Προποντίδα είναι το οικογενειακό κλίμα, τα καλά αποδυτήρια και αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Τώρα στο Αλιβέρι, έγινε ένα ανοιχτό ματς, θα μπορούσε να λήξει και 5-4, αλλά η μπάλα δεν είναι πόλο.
Ο Σταματούκος ήταν φοβερός, το γκολ που πετυχαίνει είναι εκπληκτικό, το παιδί είναι πιο γρήγορο και από τη σκιά του και …Πιστολιόπουλος, που θα έλεγε ο Ιωάννου (τι άκουσαν τ' αυτιά μας και στο φετινό Ευρωμπάσκετ δεν λέγεται).
Επίσης ο Καρατζάς στα 44 παίζει σαν τον Κουλιεράκη, ενώ στο β’ ημίχρονο παρατήρησα ότι ο Βεζιρτζόγλου δεν αγωνιζόταν ακριβώς στην κορυφή, αλλά γύρισε λίγο πιο πίσω και είχε καλά κρατήματα, για να αλλάζει το παιχνίδι και να σπάει την μπάλα.
Ό,τι προσπαθεί δηλαδή να κάνει πολλές φορές κι ο Τόρα (ΑΟΧ), ο οποίος είναι φορ με γαλόνια στο τοπικό, αλλά δεν έχει ανάψει τις μηχανές και σίγουρα μπορεί να προσφέρει περισσότερα.
Κινήθηκαν εξαιρετικά από τα άκρα οι Μεγάλος και Σεϊνταράς και ήταν άκρως απειλητικοί για την εστία του Ζωντού.
Με την είσοδο του Μπινιάκου και την έξοδο του Τζάβρα (ήταν μαχητικός) χαμήλωσε ο Σεϊνταράς και έγινε μπακ-χαφ και λιγότερο επιδραστικός στην επίθεση. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ο νούμερο 1 κίνδυνος για τον Ταμυναϊκό.
Επίσης σίγουρα ξέρει καλύτερα ο κόουτς Βαλκάνος γιατί δεν αγωνίστηκε ο Λάμπρος Τσιαμπαλής, εμείς δεν ζούμε την καθημερινότητα της ομάδας.
Αλλά εμένα μου άρεσε η Χαλκίδα, γιατί μπήκε επιθετικά και με τσαμπουκά στο γήπεδο. Ο Ταμυναϊκός έχει τη σφραγίδα του κόουτς Βαγγέλη Ντόβολη και είχε και δυο σοβαρές απουσίες (Χατζηστάμου και Βρέττος, όπως και ο ΑΟΧ αυτή του Κολιόπουλου).
Αν ο Ταμυναϊκός μετά το 2-0 δεν δεχόταν ...ακαριαία τη μείωση θα το διαχειριζόταν περισσότερο αποτελεσματικά. Και στο δεύτερο ημίχρονο έδωσε μέτρα στον ΑΟΧ με στόχο να ψάξει ένα τρίτο γκολ στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις εντυπωσιακός ήταν και ο Ντουμάνης.
Για το δεύτερο γκολ του Ταμυναϊκού, που ζητάει οφσάιντ ο ΑΟΧ, είναι φάση για το VAR και το ημιαυτόματο. Είδα μια κάμερα απέναντι, λογικά το TAMYNAIKOS TV θα κυκλοφορήσει τα πλάνα.
Ο Αμαρυνθιακός, εντάξει, δεν πειράζει που έχασε. Ωστόσο ήταν ένα ματς εκτός έδρας που το είχε κυκλώσει (θεωρώ) για θετικό αποτέλεσμα. Λένε ότι στα "εκτός", η μια ευκαιρία που θα σου δοθεί, πρέπει να την κάνεις γκολ. Ο Αμαρυνθιακός δεν έχασε μόνο μια ευκαιρία, αλλά περισσότερες, επομένως δεν φταίει μόνο η ατυχία, αλλά και η αναποτελεσματικότητα.
Για τον Όλυμπο Γυμνού τα έχουμε ξαναπεί, έχει πολύ ικανά παιδιά και είναι το μεγάλο φαβορί για την άνοδο στον νότιο όμιλο της Β’ ΕΠΣΕ. Και δεν νίκησε την κάτω Ραχούλα… Ο ΑΠΣ Σταυρού θεωρείται από τις καλές ομάδες της Α’ ΕΠΣΕ.
Μεγάλη νίκη για τους "βουνίσιους". Όπως και ο Ολυμπιακός Λίμνης θα είναι πολύ δυνατός στον βόρειο όμιλο της Β’ ΕΠΣΕ. Έξω και τα Βασιλικά από τον "Θρύλο" του Μίλτου Καρατζά.
Η Δροσιά δεν είχε χθες Κύπελλο και ο κόουτς Γιώργος Λάμπρου ταξίδεψε στην Πάτρα για μια κοινωνική υποχρέωση (τώρα γάμος ήταν, βαφτίσια ήταν, θα σας γελάσω). Μας έκανε και ο κολλητός του ο Πετράκης (Παναιτωλικός), την καρδιά περιβόλι, μέχρι τώρα να παίζαμε, γκολ δεν θα βάζαμε…
Και υπεύθυνος που ο ΑΠΚΟ δεν είχε αγώνα ήταν την περ. βδομάδα ο Μιαούλης Φύλλων, ο οποίος χθες πρόσθεσε στη λίστα του και τα Νέα Στύρα και τώρα ο "φονέας" της Α' ΕΠΣΕ αναρωτιέται στα social «ποιος θα είναι ο επόμενος;». Στο μεταξύ, ο πρώτος από δεξιά (στη φωτό πάνω) μοιάζει με τον Μέσι και δίπλα του ο Νειμάρ (έτσι εξηγείται η επιτυχία).
Ο Ερμήλιος πριν λίγους μήνες άγγιξε την άνοδο στην Α’ ΕΠΣΕ και συνεχίζει να είναι ανταγωνιστικός και συνεπής με τα θετικά αποτελέσματα. Μια νίκη στην παράταση, που επισκιάστηκε από τον τραυματισμό του νεαρού Δεληγιάννη, ο οποίος έφυγε από το γήπεδο με το ασθενοφόρο. Περαστικά στο παιδί.
Ελλήσποντος (μεγάλο διπλό στην Αιδηψό), Πήλι, Λήλας και Ιστιαία τα κατάφεραν, ενώ ακόμη ένα ματς της ΑΕΚ Χαλκίδας έγινε «θρίλερ», αλλά αυτή τη φορά χαμογέλασε το Νεοχώρι και όχι η τοπική Ένωση (στην παράταση). Η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα, αλλά το Scream 7.
Έφτασε στα αυτιά μου η πληροφορία -την οποία δεν έχω διασταυρώσει- ότι μεγάλη ομάδα του νομού ενδέχεται να πλησιάσει τον Γιάννη Καρβέλη και ετοιμάζεται ραντεβού. Αν μάθουμε κάτι περισσότερο θα σας το πούμε...