Συναρπαστική εμπειρία στη Βουλγαρία για 8 μέλη του Συλλόγου Δρομέων Εύβοιας

Οκτώ μέλη του Συλλόγου Δρομέων Εύβοιας ταξίδεψαν πρόσφατα στη Βουλγαρία, όπου έζησα μια αξέχαστη εμπειρία στα Εθνικά Πάρκα Πιρίν και Ρίλα.

Η εξόρμηση ξεκίνησε με στάση στη Σόφια, όπου περιηγήθηκαν σε ιστορικά μνημεία και γραφικά στενά, πριν μεταφερθούν στο Μπάνσκο, σημείο εκκίνησης και τερματισμού του αγώνα Pirin Ultra.

Οι συμμετοχές των δρομέων από την Εύβοια το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου ήταν:

• 160 χλμ +11.000μ D+: Χρήστος Γουβαΐλης και Νίκος Μυλωνάκης
• 25 χλμ +1.000μ D+: Αθανασία Ζαγκανά και Αθηνά Κουτσοπάνου

Την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου συμμετείχαν οι:

• 38 χλμ +3.350μ D+: Κωνσταντίνος Καλλιανιώτης και Κώστας Νικολόπουλος
• Πεζοπορία: Γκίκας Νίκος και Γκίκας Κωνσταντίνος 

Αποτελέσματα Pirin Ultra 160km

1. Γουβαΐλης Χρήστος – 6ος Γενικής – 35:39:14
2. Μυλωνάκης Νίκος – DNF

Αποτελέσματα Pirin Extreme 38km

1. Νικολόπουλος Κωνσταντίνος – 92ος – 09:44:08
2. Καλλιανιώτης Κωνσταντίνος – 115ος – 10:08:37

Αποτελέσματα Pirin Trail 25km

1. Ζαγκανά Αθανασία – 101η – 03:58:10
2. Κουτσοπάνου Αθηνά – 165η – 04:24:44

Ο Χρήστος Γουβαΐλης, πρόεδρος του Συλλόγου Δρομέων Εύβοιας μας μετέφερε για την εμπειρία του:

" Διανύσαμε 100 miles και NO MARKING, ONLY GPS TRACK σε έναν αγώνα όπου οι ανηφόρες ,κατηφόρες ήταν ατελείωτες, με βράχια και σκληρό τερέν που δοκίμαζαν την ισορροπία μας σε εκτεθειμένα περάσματα.

Η βροχή και η ομίχλη την νύχτα έκαναν την προσπάθεια δυσκολότερη.
Αν δεχτείς να περάσεις μέσα από τον πόνο, τη δοκιμασία, τη μοναξιά και την παραίσθηση, ο τερματισμός γίνεται ακόμη πιο πολύτιμος."

Ο Κωνσταντίνος Καλλιανιώτης μας είπε:

" Η ανάβαση στον Vihren (2.914 m) δεν ήταν απλώς δύσκολη. Ήταν μια πορεία προς την κορυφή του εαυτού μου. Η θέα από εκεί πάνω ήταν απίστευτη, σαν να στεκόμουν στο όριο του ουρανού.

Στο συρματόσχοινο του Koncheto κάθε βήμα ήταν συγκέντρωση, κάθε ανάσα μια μικρή νίκη. Μόλις τρεις σταθμοί τροφοδοσίας σε όλη τη διαδρομή. Λιγοστές ανάσες μέσα σε 38 χιλιόμετρα και 3.300 μέτρα ανάβασης. Το υπόλοιπο ήταν δύναμη, αντοχή και θέληση."

Η Αθανασία Ζαγκανά μας περιέγραψε την δική της εμπειρία:

Η εκκίνηση γεμάτη ανυπομονησία. Από την πρώτη στιγμή οι ανηφόρες άρχιζαν να δοκιμάζουν σώμα και μυαλό. Η διαδρομή ήταν δύσκολη με τεχνικά κομμάτια και πολύ πέτρα που απαιτούσε προσοχή σε κάθε βήμα..

Υπήρχαν στιγμές που ένιωσα να λυγίζω αλλά μια θέα, ένα χαμόγελο ενος δρομέα με κρατούσαν όρθια. Η κούραση χάθηκε όταν στον τερματισμό με περίμεναν οι φίλοι μου και έμειναν η συγκίνηση, η χαρά και η ευγνωμοσύνη για την εμπειρία.

Η Αθηνά Κουτσοπάνου μας δήλωσε:

" Πρώτη μου συμμετοχή σε αγώνα 25χλμ. Πολύ άγχος για το αν θα καταφέρω να τερματίσω τον αγώνα καθώς τα περισσότερα χλμ που έχω τρέξει στη ζωή μου είναι τα 16χλμ.

Με το που ξεκίνησε η ανηφόρα, ξεκίνησαν και τα πανέμορφα τοπία!! Λίμνες ανάμεσα σε βουνά, τεράστια δέντρα και μια θεα από ψηλά που σου έκοβε την ανάσα.

Πολύ δύσκολο τεχνικό τερέν,όχι μόνο για μένα λόγω της απειρίας μου,αλλά γενικά από ότι άκουσα από άλλους δρομείς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα επιστρέψω ξανά σε αυτόν τον αγώνα!

Μέσα σε όλα αυτά, γίναμε μια μεγάλη παρέα, συναντώντας φίλους δρομείς από την Ελλάδα και αθλητές από όλο τον κόσμο. Μοιραστήκαμε γέλιο, χαρά και την αγάπη για το ορεινό τρέξιμο, δημιουργώντας αναμνήσεις που θα μας συνοδεύουν για πάντα."