Μία σχολή αντί για ψάρι

Ο αγαπημένος άγιος των παιδιών είναι ο Άγιος Βασίλης, γιατί τους φέρνει δώρα. Ο αγαπημένος γονιός του εφήβου είναι όποιος από τους δύο κάνει τα περισσότερα χατίρια.

 

Ο καλύτερος καθηγητής στο πανεπιστήμιο είναι όποιος βάζει χαλαρά το «τάλιρο» για να περάσει ο φοιτητής το μάθημα. Ακόμη και στις σχέσεις, τα κάλλη και τα πλούτη παίζουν πολλές φορές σημαντικότερο ρόλο από την προσωπικότητα. 

 

Πώς, λοιπόν, να μην περιμένουν οι πολίτες να δουν πόσο μεγάλο καλάθι κουβαλάει ο εκάστοτε πρωθυπουργός στη ΔΕΘ; Αυτό μετράει και όχι οι πολιτικές που εφαρμόζονται.

 

Το γέμισε το καλάθι ο Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη με κάποιες από τις παροχές να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως για παράδειγμα η μείωση της φορολογίας στους νέους. Ικανοποιημένοι δεν μπορεί να είναι όλοι, αφού ακόμη και ο Άγιος Βασίλης δεν σκορπάει παντού χαμόγελα.

 

Όμως, μία γνωστή φράση λέει ότι είναι καλύτερο να μάθεις σε έναν φτωχό να ψαρεύει παρά να του δώσεις ένα ψάρι για να το φάει. Έτσι, λοιπόν, μέσα σε όλη αυτήν την παροχολογία σχετικά με το ποιοι πήραν και ποιοι όχι, ξεχνάμε το βασικό.

 

Η κυβέρνηση συνεχίζει να εμφανίζεται ανίκανη στην πάταξη της αισχροκέρδειας, που έχει εκτοξεύσει τις τιμές στα ύψη σε όλα τα επίπεδα. Τα καρτέλ (μικρά ή μεγάλα) κάνουν ...πάρτι, η κλεψιά ...πάει σύννεφο και οι μεσάζοντες ...οργιάζουν.

 

Οι νευραλγικοί τομείς της Παιδείας και της Υγείας νοσούν τόσο βαριά, που δεν αρκεί η ενίσχυση με προσωπικό. Απαιτείται εκ βάθρων αλλαγή του συστήματος, ουσιαστική αξιολόγηση και χρηματοδοτήσεις που να μην χάνονται σε βαρέλια δίχως πάτο (αλλά με πολλές τσέπες!).

 

Σε όποιον επαγγελματικό κλάδο κι αν κοιτάξεις, επικρατούν το χάος και η ανομία, με αποτέλεσμα να θεωρείται κορόιδο όποιος θέλει νόμιμα και τίμια να κάνει τη δουλειά του.

 

Για όλα αυτά …κουβέντα από τον κύριο Μητσοτάκη. Θα μας συγχωρήσετε, αλλά αντί για το ψάρι θα προτιμούσαμε μια σχολή εκπαίδευσης ψαρέματος…