Μόνο εξωγήινους να βολτάρουν στην Αβάντων και στην παραλία δεν έχουμε δει στη Χαλκίδα

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Το μεσημέρι της Τρίτης έφυγα από τα γραφεία της εφημερίδας και σκέφτηκα να μην γυρίσω σπίτι και να πάω απευθείας στο κέντρο. Να φάω κάτι, να πιω έναν καφέ και να κατευθυνθώ στον Βούρκο, όπου είχε προπόνηση η Προποντίδα (για να καλύψω το ρεπορτάζ).

Στη Βενιζέλου διαπίστωσα ότι ‘έπεσε μαύρο’ στην καρδιά της πόλης, οπότε κινήθηκα προς την παραλία, χωρίς να τρέφω αυταπάτες, αλλά μέσα μου σιγόκαιγε η ελπίδα. Μια από τα ίδια. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είχα ιδέα ότι το ίδιο είχε συμβεί και το προηγούμενο βράδυ.

Όλα τα μαγαζιά είχαν κατεβάσει ρολά, η ζημιά όσο περνούσε η ώρα μεγάλωνε για τους καταστηματάρχες και αυτό που άκουγες από τα χείλη τους ήταν «συγνώμη, δεν μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε, έχει κοπεί το ρεύμα».

Λέω από μέσα μου, δεν γίνεται να το βιώνω αυτό το πράγμα, στον Βούρκο θα βρω μια ...όαση.

Που να ήξερα ότι η συγκεκριμένη περιοχή ήταν η ...πηγή του κακού. Εκεί εντοπίστηκε η βλάβη (...αλλά και στην αγορά).

Το χειρότερο απ’ όλα ήταν ότι δεν είχα πάνω μου μετρητά και δεν μπορούσα να βγάλω λεφτά από την τράπεζα, γιατί και τα ΑΤΜ τα είχε ...φάει το μαύρο σκοτάδι.

Οπότε κατέληξα σε ένα μαγαζί, να κάθομαι μέσα στη ζέστη σε ένα τραπέζι και να ...κοιτάω το "υπερπέραν", παραμυθιάζοντας τον εαυτό μου ότι σύντομα θα λήξει το μαρτύριο, τη χειρότερη ώρα, στην χειρότερη εποχή.

Το ρολόι έδειχνε 5 παρά δέκα, έρχεται κάποια στιγμή η κοπελίτσα που εργαζόταν στο μαγαζί και λέει «στις 5.30 θα έρθει το ρεύμα». Αναθάρρησα κι εγώ.

Γύρω στις 6 (σ.σ. άρχισαν να με εγκαταλείπουν οι δυνάμεις μου) μπήκα από το κινητό στο egnomi.gr, και διαβάζω ότι «το ρεύμα δεν θα έρθει πριν από τις 10 το βράδυ».

Για να είμαι ειλικρινής έδωσα μεγαλύτερη βαρύτητα στο ρεπορτάζ των συναδέλφων, παρά στα λεγόμενα της κοπελίτσας, που ήταν και μέσα στην τρελή χαρά (τρόπος του λέγειν) και τραγούδαγε, για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Κι εκεί αισθάνθηκα σαν τον Νίκο Παππά (φωτό πάνω), όταν περιέγραφε -σε συνέντευξή του- την τραυματική εμπειρία που έζησε επιστρέφοντας -με εντολή του DPG- από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα με πούλμαν (!), λόγω μιας βαριάς ήττα του μπασκετικού Παναθηναϊκού.

Ο Παππάς αρχικά ρωτήθηκε αν ήταν μέλος της ομάδας που της ζητήθηκε να γυρίσει με το πούλμαν και ο ίδιος απάντησε: «Δεν ήμουν μέλος της ομάδας που της ζητήθηκε, ήμουν μέλος που γύρισε με το πούλμαν. Θα πιάσεις το κινητό σου, θα πιάσει το iPAD σου, θα κλείσεις τα μάτια και θα σκεφτείς τα υπαρξιακά σου, κάποια στιγμή θα τελειώσει η μπαταρία απ’ αυτό, θα τελειώσει η μπαταρία από το άλλο, θα τελειώσει το σάλιο σου φίλε, θα τελειώσουν όλα. Κοιταζόμασταν στα μάτια, χωρίς σκέψεις, απλά ένα κενό. Ήταν ότι πιο ...κοντά στον θάνατο έχω ζήσει».

Ακριβώς τις ίδιες σκέψεις έκανα κι εγώ, σε ένα μαγαζί χωρίς καφέ, φαγητό, με τον ανεμιστήρα εκτός λειτουργίας, έχοντας μπροστά μου το λιγότερο ακόμη μια ώρα μέχρι να πάω στον Βούρκο για το ρεπορτάζ.

Η απόσταση μαγαζί-Βούρκος -που είναι απέναντι- μου φάνηκε ...Κωνσταντινούπολη-Αθήνα, που έζησε ο Παππάς και οι άλλοι πράσινοι.

Η ...σωτηρία ήρθε στο γήπεδο, αφού μου πρόσφερε νερό ο Γεραντώνης και ήρθα στα ίσια μου! Και μάλιστα παγωμένο, καθώς για καλή -μας- τύχη, στο γήπεδο δεν είχε κοπεί το ρεύμα. Μάλιστα, οι παίκτες με τα ρούχα προπόνησης και τα ποδοσφαιρικά παπούτσια κουβάλησαν μαζί τους και τους φορτιστές, για να γεμίσουν μπαταρία τα κινητά τους.

Η κατάσταση άγγιζε τα όρια της απελπισίας. Ειδικότερα για τους καταστηματάρχες, που ακόμη μετράνε τις πληγές, αλλά και για τους πελάτες, που εν μέσω καύσωνα, έκαναν ...αναστροφή στην είσοδο, με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους.

7-8 ώρες το κέντρο της πόλης, όπου δεσπόζουν τα περισσότερα καταστήματα εστίασης, έμειναν χωρίς ρεύμα. Που να το πεις και να σε πιστέψουν. Σίγουρα το μεγαλύτερο ανάθεμα έχει αποδέκτη τη ΔΕΗ και όχι τόσο τη Δημοτική αρχή, αλλά και η λέξη συντήρηση -σε πολλούς τομείς- είναι λέξη άγνωστη στην πρωτεύουσα του νομού. Δουλειές του ποδαριού.

Το ζήσαμε κι αυτό στη Χαλκίδα, εν έτη 2025.

Μόνο εξωγήινους να βολτάρουν στην Αβάντων και στην παραλία δεν έχουμε δει σε αυτή την πόλη...