Τόσο απλά και τόσο ...όμορφα

 

Όσα έγιναν την Κυριακή στο ΣΕΦ είναι φυσικά ντροπιαστικά, αλλά προκαλούν επιπλέον ανησυχία για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η λεκτική βία πυροδοτείται από μέλη των δύο ομάδων και δεύτερον, γιατί μιλάμε για δύο από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη. 

 

Σε αντιστοιχία, δηλαδή, στο ποδόσφαιρο είναι σαν να συνέβαιναν όλα αυτά σε ματς μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ στο Καμπ Νου. Ποιος θα το πίστευε;

 

Κατά τη γνώμη μας, τίποτα δεν θα είχε συμβεί, αν στον προεδρικό θώκο του Παναθηναϊκού δεν ήταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Ένας άνθρωπος, που εδώ και χρόνια αδυνατεί να δρα ως πρόεδρος και συμπεριφέρεται ως οπαδός χειρίστου είδους. Η σύγκριση με τον αείμνηστο πατέρα του δεν αξίζει καν να επιχειρηθεί.

 

Είχαμε, λοιπόν, τα υβριστικά συνθήματα κατά της κόρης του DPG, το μεσαίο δάχτυλο του προέδρου, τις εριστικές συμπεριφορές εντός παρκέ, τις δηλώσεις Αταμάν για την Τουρκία και μία προκλητικά υπέρ του Ολυμπιακού διαιτησία.

 

Επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε να παρέμβει και η σειρά των τελικών παραλίγο να τιναχτεί στον ....αέρα, δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται ούτε συναντήσεις με τους προέδρους των δύο ομάδων ούτε τίποτε άλλο. Απαιτούνται ξεκάθαροι και σκληροί πειθαρχικοί κανόνες.

 

Ο Γιαννακόπουλος είχε κάθε δικαίωμα να πάει στο ΣΕΦ. Όταν οι οπαδοί μίας ομάδας βρίζουν πρόσωπα με αισχρές φράσεις, τότε -μετά τη μία προειδοποίηση- το γήπεδο πρέπει να εκκενώνεται και η ομάδα να τιμωρείται.

 

Πώς θα πάει ένας πατέρας το παιδί του στο γήπεδο, όταν πρόκειται να ακούσει τέτοια αίσχη; Επίσης, παράγοντας που χειρονομεί κατά τέτοιον τρόπο όχι μόνο πρέπει να αποβάλλεται από το γήπεδο, αλλά και να μην ξαναπατά για έναν χρόνο. Τόσο απλά και τόσο …όμορφα. Αν θέλει να κάνει τσαμπουκάδες, ας πάει στο καφενείο της γειτονιάς του.

 

Τέλος, επειδή γίνεται πολλή κουβέντα για τη διαιτησία, πρέπει και οι ρέφερι να βαθμολογούνται από την Επιτροπή Διαιτησίας. Κι αν παίρνουν χαμηλό βαθμό, να τους κοστίζει στην εξέλιξή τους.

 

Κατά τα λοιπά, το όνειρο του πρώτου ελληνικού τελικού στην Ευρωλίγκα μάς μάρανε…