Άξιος πρωταθλητής χειμώνα ο Ταμυναϊκός και το ...χαμένο κλικ στο Βασιλικό

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Με φωνές και γκρίνια ξεκίνησε το 2025 και έτσι θα είναι και το 2026, μην έχετε καμία αμφιβολία. Χθες στο Βασιλικό, λίγο πριν τη σέντρα μπήκαν στο γήπεδο μαζί Μεθενίτης και Τοκπασίδης. Και …σαν να έκαναν ένα νεύμα να τους «απαθανατίσουμε». Ήμουν στα …δημοσιογραφικά, εγώ, μαζί με τον Άγγελο, τον Θανάση και τον Νίκο.

Πήρα την καλή μηχανή στα χέρια μου να τραβήξω το κλικ και κάτι δεν πήγαινε καλά, το τοπίο ήταν θολό. Ταράχτηκα λίγο, λέω θα ξέχασα το καπάκι στον φακό, αλλά είχα απασφαλίσει. Τελικά, ξέχασα φεύγοντας από το σπίτι να βάλω την μπαταρία που φόρτιζε. Και έτσι έχασα το κλικ, το οποίο θα έβαζα κεντρική φωτογραφία.

Επειτα, τις 11αδες τις τράβηξα με μια κατασκοπική μηχανή τσέπης που διαθέτω, αλλά η συγκεκριμένη δεν βγάζει ούτε ελέφαντα στα δυο μέτρα.

Στη Δροσιά το Σάββατο έπαθα άλλη λαχτάρα. Τα Χριστούγεννα αγόρασα ένα ωραίο μπλοκ για τις σημειώσεις μου και πριν πάω στο ματς ΑΠΚΟ-ΑΟΧ πήρα ένα κομμάτι πίτσα για να το φάω στο γήπεδο, γιατί πείναγα. Κι έβαλα την πίτσα στην τσάντα μου χωρίς σακούλα (ούτε η κοπελίτσα ενδιαφέρθηκε) και το μπλοκ από τα λάδια έγινε …πεπερόνι με 4 τυριά. Και το πέταξα.

Αν οι της Δροσιάς βρήκατε ένα πεταμένο μπλοκ με διακριτικά της «Γνώμης» στον κάδο, δίπλα στον πάγκο, μην νομίζετε ότι με απέλυσαν οι άνθρωποι, συνεχίζουν να με ανέχονται. Δεν ξεκίνησε καλά το ’25.

Για να επιστρέψω στο …χαμένο κλικ Τοκπασίδη-Μεθενίτη, αυτό είναι το ποδόσφαιρο που θέλουμε. Μάλιστα, και στο τέλος του εν λόγω ματς, όλοι οι παίκτες χαιρέτησαν τον ρέφερι Κηρύκο.

Στο αγωνιστικό κομμάτι το Μαντούδι δεν μπήκε άσχημα στο γήπεδο. Κυκλοφορούσε αρκετά καλά την μπάλα και έφτανε στο επιθετικό τρίτο, αλλά η δήλωση του «Τόκπα» είναι ενδεικτική: «Καταρρεύσαμε στο β’ ημίχρονο».

Ο Λήλας όταν μυρίστηκε αίμα πατούσε ότι ώρα ήθελε στην αντίπαλη περιοχή και συνεχίζει να βρίσκεται στο κατόπι των τριών πρωτοπόρων, που έχουν δηλώσει ανοιχτά ότι πάνε για τον τίτλο.

Ο Λήλας διαθέτει στο δικό του επιθετικό τρίτο έναν ικανότατο γκολτζή, τον Μαστροκώστα, ενώ είναι πολύ δυνατός και στην άμυνα. Έχει τον τρόπο και το στυλ να σβήνει την επιθετικότητα των αντιπάλων του και να ανεβάζει ο ίδιος στροφές μέσα από καλές συνεργασίες.

Ένα δουλεμένο γκρουπ από τον Ευσταθίου, το οποίο θέλει να εξελίξει ο Μεθενίτης. Και το πρώτο σκέλος που αφορά την καλή δουλειά του Ευσταθίου αναγνωρίζεται –και- από τη διοίκηση, άσχετα με το γεγονός ότι οι δυο πλευρές δεν χώρισαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το βέβαιο είναι ότι ο Λήλας εξακολουθεί να βρίσκεται σε καλά χέρια (ενός ικανότατου και παρεμβατικού –εν ώρα αγώνα- προπονητή, όπως ο Μεθενίτης).

Ταυτότητα στον ΑΟΧ έχει δώσει κι ο Δημήτρης Βαλκάνος και αν κατακτήσει τον τίτλο η Χαλκίδα, θα φωνάζουν οι οπαδοί της ομάδας «κυανόμαυρη παράνοια σε όλα τα …βαλκάνια».

Ο ΑΟΧ δεν ήταν πολύ καλός στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στον ΑΠΚΟ, έχοντας να αντιμετωπίσει και μια σειρά από κακές συγκυρίες των τελευταίων ημερών.

Ο Κανάνι είχε ένα ατύχημα και περαστικά στον Κώστα, ο Βεσέλι υπέστη μια μεγάλη ζημιά κι ενώ το παιδί πενθεί τον αδερφό του. Δεν ήταν εύκολο η ομάδα να είναι συγκεντρωμένη. Βρήκε ένα τυχερό γκολ και μπήκε με καλύτερη ψυχολογία στο β’ ημίχρονο, όπου ήταν καλύτερος.

Ο ΑΠΚΟ ήταν πολύ εκνευρισμένος για τη φάση του δεύτερου γκολ, όπου προφανώς ζητάει φάουλ υπέρ του. Απλώς άκουσα τον βοηθό να λέει «πλεονέκτημα» από το ακουστικό του και θεώρησα ότι ήταν φάουλ για τον ΑΟΧ και άφησε ο Ματσούκας τη φάση να εξελιχθεί (για να έρθει το κερδισμένο πέναλτι του Σταματάκου).

Ο «πιστολέρο» αγωνίστηκε στην κορυφή, με τους Αλ. Πατσαβούρα και Νικολάου στα φτερά, αλλά δεν ξέρω πως ο ΑΟΧ θα βγάλει τη σεζόν χωρίς καθαρό 9αρι.

Το γεγονός ότι ο ΑΟΧ έπαιζε με τη φωτιά στο πρώτο ημίχρονο «καθρεφτίζεται» και στην διπλή αλλαγή του Βαλκάνου, που διαφοροποίησε την αριστερή πλευρά με την είσοδο των Μάριου Καρλατήρα και Κων/νου Δούκα, ενώ ήρθε από τον πάγκο και ο Χατζηστάμου που έχει ποιότητα και καλά χτυπήματα. Απουσίαζαν και κάποια παιδιά στις γιορτές.

Για παράδειγμα μου είπαν ότι ο Καρλατήρας ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη. Φήμες ότι πέτυχε τυχαία στο μετρό τον Ταρνανά και ο δεύτερος του ζήτησε να φορέσει τη φανέλα του Ηρακλή στη Σούπερ Λιγκ 2, αλλά ο Καρλατήρας απάντησε ότι «σε ομάδα της Θεσσαλονίκης πάω μόνο στον ΠΑΟΚ» δεν επιβεβαιώνονται.

Και για τη Δροσιά δεν είναι εύκολα τα πράγματα όταν χάνεις τον βασικό σου φορ (σ.σ. Σπανός). Ο ΑΠΚΟ δεν είναι από τις πλέον τσαμπουκαλίδικες ομάδες στο πρωτάθλημα. Είναι πιο σοφτ γκρουπ, προσπαθεί να παίζει επιθετικά, να δημιουργεί και να το ευχαριστιέται, αλλά καλείται να διορθώσει την …ανορθογραφία με τις στημένες φάσεις (και επιθετικά που ...δεν βάζει και αμυντικά που μπάζει).

Ο Ταμυναϊκός είναι πανάξια ο πρωταθλητής χειμώνα, νομίζω ότι σε γενικές γραμμές έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο, διατηρώντας το αήττητο και διαθέτοντας την πιο παραγωγική επίθεση (τα έγραψε ο Κόκορης το Σάββατο).

Την ερχόμενη αγωνιστική τον βολεύει το «Χ» στο ντέρμπι ΑΟΧ-Κάρυστος, αλλά και οι Αλιβεριώτες έχουν δύσκολο έργο στον Σταυρό, που θα προσπαθήσει να βγάλει αντίδραση.

Αναπτύχθηκε (μετά την ήττα από την Προποντίδα) μια φημολογία ότι χωρίζουν οι δρόμοι του Σταυρού με τον Καλλιμάνη και πως στην ατζέντα υπάρχει το όνομα του Ταυταρίδη, αλλά περιμένουμε τις εξελίξεις.

Η Ιστιαία που έκαμψε την αντίσταση της λαβωμένης Μακρυκάπας και ο Κύζικος που «ξεκουράστηκε» δεν αφήνουν να μεγαλώσει η ψαλίδα από το γκρουπ των ομάδων που θεωρητικά έχουν τον πρώτο λόγο στη μάχη της παραμονής και παραμονεύουν για να κάνουν την ουρά …άνω-κάτω.

Η Αιδηψός με τον Γιάννη Σουλιάδη να κάνει πράγματα και θαύματα φέτος, πήρε μεγάλο διπλό στον δυνατό Δύστο, που παίζει καλά, δημιουργεί φάσεις, αλλά δεν μετουσιώνει σε γκολ τα καλά του διαστήματα.

Έχασε ξανά πέναλτι και μάλιστα δυο (όχι πάντως με τον Γιώργο Μαστροκώστα αυτή τη φορά, ο οποίος είπε να παραχωρήσει τη θέση του στην άσπρη βούλα, και εντέλει δεν άλλαξε κάτι). Πιο πιθανό είναι να βάλει βολή ο (αντι-Λεσόρ) Γκέιμπριελ, παρά να ευστοχήσει σε πέναλτι ο Δύστος.

Η Κάρυστος έδιωξε γρήγορα το άγχος κόντρα στον Ελλήσποντο και θα έρθει στη Χαλκίδα αποφασισμένη να τη βγάλει νοκ άουτ. Αγωνίστηκε και ο Ραχίμ. Στη βράση κολλάει το σίδερο.

Οι παίκτες με βαρύ βιογραφικό δεν χρειάζονται χρόνο προσαρμογής, μπαίνουν στην εξίσωση αμέσως για να βρουν λύση στο πρόβλημα.

Και ο Ραχίμ είναι ένας τέτοιος παίκτης και μάλιστα στο δεύτερο γκολ είναι αυτός που αναστατώνει την αντίπαλη άμυνα μέχρι η στρογγυλή θεά να καταλήξει στα δίχτυα.

ΥΓ: Για την Αρτάκη που έδωσε μάχη στη Μεσσηνία με δέκα παίκτες για 50 λεπτά, επειδή ο Καλλέργης έδειξε το μαλλί (σ.σ. τον πείραζε η κερκίδα για το hair style του) και τη φανέλα του στην εξέδρα, για τον Αμαρυνθιακό που κόλλησε ξανά στο «Χ», και για τον ισχυρό του μπάσκετ και κυπελλούχο Σύλλα Αιδηψού θα αναφερθούμε σε επόμενο σχόλιο (το αργότερο μέχρι αύριο).