Αρτακάρα με παιχτάρα Φατιόν, το πέναλτι, η παλιά ομίχλη του Αμαρυνθιακού και ο Χατζηαθανασίου των Βασιλικών (ΒΙΝΤΕΟ)

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Τρεις ομάδες διεκδικούν τον τίτλο επί ίσοις όροις και οι φωνές δεν θα σταματήσουν, είτε έχουν δίκιο οι ομάδες, είτε οι διαιτητές. Πρέπει να το αποδεχτούμε και να προχωρήσουμε με αυτή τη συνθήκη. 

Ορισμένοι επιμένουν και για τον Λήλα. Δεν μπορεί να πάει ο Λήλας για πρωτάθλημα λέμε (πω ρε φίλε, με το ζόρι), και δεν έχει να κάνει με την σημερινή αρνητική εξέλιξη με την παραίτηση του κόουτς Νίκου Ευσταθίου. 

Η Χαλκίδα πήρε λευκή ισοπαλία στο Αλιβέρι κι ο Ταμυναϊκός στην Κάρυστο. Οπως έλεγε κι ο "Πάνθηρας" Στέλιος Παπουτσής, χθες, «τα περισσότερα ντέρμπι ξεκινάνε από το Χ και καταλήγουν στο Χ». 

Περισσότερο χαρούμενος έφυγε από το γήπεδο ο Ταμυναϊκός, το έβλεπες στα πρόσωπα των ανθρώπων του (στη φωτό κάτω -δεξιά- οι οπαδοί του). Ήθελαν να νικήσουν, μα πάνω απ' όλα δεν ήθελαν να χάσουν (ματς και πρωτοπορία).

Γι' αυτό και στα 13 λεπτά που παίχθηκε μπάλα μετά την αποβολή του Ντόνκορ (8 ήταν τα λεπτά των καθυστερήσεων), ο Ταμυναϊκός προτίμησε να μην ...παίξει με τη φωτιά και να πάει σε ένα πιο safe παιχνίδι. 

Στο αντίπαλο στρατόπεδο υπήρχε κατήφεια και εκνευρισμός, μέσα στη θλίψη για την απώλεια του πατέρα του Γιώργου Παπαδόπουλου (σ.σ. συλλυπητήρια στην οικογένεια του παιδιού).

Ο Ταμυναϊκός διατήρησε το +1 και -θεωρητικά πάντα- έχει πιο εύκολο ματς στο φινάλε του ’24.

Υποδέχεται τον Δύστο, ενώ η Κάρυστος ταξιδεύει στην Αιδηψό, που έχει εξίσου δύσκολη και απαιτητική έδρα με το "Λουμίδειο".

Φώναζαν ΑΟΚάρα, μπήκε ο Μάκης ο Περπερίδης στο γήπεδο και μου λέει «τι φωνάζουν, ΠΑΟΚάρα;» Σιγά μην φωνάζουν και Αρειανάρα.

Δεν πήραν πολλά ρίσκα οι ομάδες, ειδικότερα ο Ταμυναϊκός. Οι γκολκίπερ Μπονατάκης και Κότσαρης ήταν οι πρωταγωνιστές στο -ισορροπημένο- πρώτο ημίχρονο.

Είχε την κατοχή ο ΑΟΚ στο β' ημίχρονο, έβαλε την μπάλα κάτω, έπαιξε από τα πλάγια, έκανε γεμίσματα, αλλά την πιο καθαρή φάση την σπαταλάει ο Μώρος που σκάλωσε και δεν εκτέλεσε σε πρώτο χρόνο τον Μπονατάκη. Πράγμα περίεργο για την κλάση του Μώρου. 

Και στην αμέσως επόμενη φάση έβαλε πλάτη τον Ντόνκορ, που τον ανέτρεψε (η Κάρυστος ισχυρίζεται ότι έπεσε μόνος του ο Μώρος, ενώ βγαίνει φάτσα με την εστία).

Για τη φάση του πέναλτι, που ζητάει η Κάρυστος έγινε στην άλλη άκρη της ...γης από εκεί που καθόμουν. Οι φίλαθλοι από την εξέδρα μπορείτε να ζητήσετε –και- δέκα πέναλτι με μεγάλη ευκολία. Εγώ που εκπροσωπώ μια εφημερίδα όπως η Γνώμη, δεν μπορώ να το κάνω.

Αυτό είναι το βίντεο με την επίμαχη φάση (στο 0:25 το κοντινό πλάνο)...

Ο Ματσούκας είναι στο ένα μέτρο και σφυρίζει ...ακαριαία (κίτρινη για θέατρο). Ζήτησα κι άλλες γνώμες.

Οι Καρυστινοί πνέουν τα μένεα.

Πολλοί λένε "καραμπινάτο" (το ίδιο είπα κι εγώ).

Κάποιοι άλλοι ανέφεραν "πολύ δύσκολη φάση, χειρουργική, αν τον πατάει είναι, αν δεν τον πατάει δεν είναι (σ.σ. χαίρω πολύ). Ό,τι βλέπει ο καθένας...".

Άνθρωπος από τον χώρο της διαιτησίας συμφωνεί με τον Ματσούκα, λέγοντας ότι ο Ντόβολης κολλάει το πόδι του στο έδαφος, ενώ ο Παπαδόπουλος είναι ακόμη σε κίνηση ...προς τα έξω. Κι επειδή τον ξέρω, αυτό διακρίνει και δεν το κάνει για να υποστηρίξει τον κλάδο του.

Την περ. βδομάδα φώναξε η Προποντίδα για το γκολ της Καρύστου. Δυσαρέσκεια υπήρξε και στη Χαλκίδα. Είπαν "οφσάιντ", είπαν "επιθετικό φάουλ", είπαν "καθαρότατο γκολ". Βαρίστας δεν είμαι. Τρία επαγγέλματα δεν θα μπορούσα να κάνω. Πιλότος, χειρούργος και διαιτητής.

Και η Ερέτρια είναι στα κάγκελα, νομίζω ότι στο 2ο γκολ ο Μαστροκώστας κάνει φάουλ στον Μητακίδη. Ετσι το έκρινα με γυμνό μάτι και το φωτογραφικό κλικ ενίσχυσε την αρχική μου εκτίμηση, εκτός αν μας ξεγελάει τόσο πολύ. 

Για την κόκκινη κάρτα στον Κικίδη, δεν έχει κανένα λόγο να πάει έτσι πάνω στη φάση ο παίκτης του Απόλλωνα. Την προκαλεί την κάρτα. Στη φάση του πέναλτι, δεν θα σταθώ στον καταλογισμό του, αλλά στην απίθανη κάθετη του Αντώνη Μυρτέζα στον Χρ. Τσούμαρη που το κέρδισε.

Ο Απόλλων του πρώτου ημιχρόνου (κυρίως) σε καμιά περίπτωση δεν είναι ομάδα για να μπει σε μπελάδες και ο κόουτς Χατζέλης κάνει καλή δουλειά.

Φοβερή Αρτάκη και φοβερός Φατιόν, ο άνθρωπος κρατάει ζωντανή την ομάδα της Εύβοιας στο κυνήγι του τίτλου.

Η Αρτάκη πάει για το πρωτάθλημα, το είπε από την πρώτη στιγμή, δεν το θυμήθηκε την 10^η αγωνιστική. Μαγκιά να φέρνεις δυο φορές τούμπα το ματς και στο τέλος να ρίχνεις πεντάρα, αλλά γιατί να παίζεις συνέχεια με την πλάτη στον τοίχο;

Ομως, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι κανένα ματς δεν κερδίζεται αν δεν παίξεις. Ισορροπείς σε ένα σχοινί. Ακούμε Γύθειο, Ευπάλιο και νομίζουμε ότι είναι παρέες ανθρώπων που μαζεύτηκαν τελευταία στιγμή και παίζουν μπάλα για να περάσει η ώρα τους, ενώ είναι γκρουπ με παιδιά έμπειρα με παραστάσεις.

Και η διαφορά από το τοπικό είναι ...χαώδης.

Τις αφορμές δεν τις δίνουν τα δημοσιεύματα, αλλά τα γεγονότα. Η ανακοίνωση του Αμαρυνθιακού επιβεβαιώνει τον Καρβέλη που ισχυρίζεται ότι του ζητήθηκε να κάνει πρωταθλητισμό. 

"Οποιος ακριβά αμοιβόμενος δεν αντέχει να πρωταγωνιστεί, δεν έχει θέση στην οικογένειά μας" λέει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση. Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα και δεν πίστευα στα μάτια μου.

Βέβαια, προσθέτει παρακάτω ότι "αυτή η ομάδα χτίστηκε για να πρωταγωνιστήσει", αλλά πότε το επικοινώνησε το παραπάνω ο Αμαρυνθιακός; Και πως ορίζεται η πρωταγωνιστική πορεία; 

Λες και ο Καρβέλης άφησε τον Αμαρυνθιακό κάτω από τη ζώνη και όχι 4ο στη βαθμολογία. Να υπέγραφε χαρτί ότι θα τον ...φτάσει 3ο; Γιατί, θα βγει στο Europa League να παίξει με την Στεάουα;

Άλλο το επιθυμητό, άλλο το εφικτό. Κι εγώ θέλω να πάω Χριστούγεννα στη Βιέννη, αλλά μου λείπουν ο σκούφος και τα γάντια. Μέχρι την Αβάντων θα πάω.

Μια στρωμένη ομάδα έβλεπα, με βασικό κορμό, αρχή, μέση και τέλος.

Αν πρέπει ο προπονητής ν' απολογείται και στον περαστικό που περνάει έξω από το γήπεδο επειδή έκανε αλλαγή στο 60' τον εξτρέμ ή αλλαγή στην αλλαγή τον Γκιόσι, ένα παιδί που ο ίδιος εμπιστεύτηκε και του έδωσε φανέλα βασικού σε δέκα σερί ματς (χωρίς να είναι Κ21), τότε υπάρχει πρόβλημα.

Δεν είναι άγιος ο Καρβέλης, κανείς δεν είναι άγιος. Ολοι οι προπονητές έχουν τις ιδιοτροπίες τους. Και ξέρετε ποια είναι η "καραμέλα": Εχασε τα αποδυτήρια. 

Εχω χάσει δυο ντέρμπι στην Τούμπα επειδή ο Λουτσέσκου ξεκίνησε και κράτησε 60 λεπτά τον Μπακαγιόκο, που δεν στρίβει και έπρεπε να τον πετάξει έξω στο 5λεπτο.

Βάζει τον Μουργκ και ξέρεις ότι έχεις ...πεταμένο στα σκουπίδια ένα ημίχρονο. Τι να πεις στον "Στρατηγό" Ραζβάν;

Εχασε άνοδο η Αρτάκη στη Super League 2 (για μισή φάση) και δεν ακούστηκε κιχ από τον Βαγιάννη. Ηρθε ο Διγκόζης και ...πάρκαρε στον πάγκο τον Τσούπρο για να παίξει ο Ασίγκμπα -που έφυγε κακήν κακώς- και δεν άνοιξε μύτη.

Ολόκληρη Αρτάκη με το διπλάσιο μπάτζετ, μια γκέλα να κάνει, θα βλέπει τη Σύρο με τα κιάλια! Εκεί θέλω να καταλήξω: Τι να πει δηλαδή και η Αρτάκη...

Αν έκανε ...απεργία ο Καρβέλης είναι λάθος. Σ' αυτήν την περίπτωση χαιρετάς από μόνος σου. Αλλά το παζλ της ανακοίνωσης δεν είναι συμπληρωμένο, λείπουν βασικά κομμάτια, για το τι προηγήθηκε και ειπώθηκε.

Η δράση είναι αυτή που φέρνει την αντίδραση, οι προπονητές και οι παίκτες έχουν οικογένειες πίσω τους. Και πολύ λάιτ ήταν το δημοσίευμα (όχι ότι οι άνθρωποι μας κατηγόρησαν σε κάτι).

Συντριπτικά η κοινή γνώμη (σ.σ. κι όχι η Γνώμη) τάχθηκε κατά της απόφασης.

Κι αν ο Αμαρυνθιακός είναι ομάδα με πρωταγωνιστικούς στόχους, θα αντιμετωπιστεί ανάλογα και στην (αγωνιστική) κριτική. Το αποσύρω το «δεν πειράζει» για την ήττα με κάτω τα χέρια στη Σύρο στο ντέρμπι ...τίτλου.

Πειράζει. Οπως πειράζει που ταξίδεψε με καράβι αυθημερόν. Πολλά τα έξοδα. Το καταλαβαίνω. Και οι άλλες ομάδες πληρώνουν.

Όπως και να 'χει, ο χρηματοδότης και η διοίκηση λαμβάνουν τις αποφάσεις. Το ότι έφυγε ο Καρβέλης, δεν σημαίνει ότι η ζωή στον πλανήτη «Αμαρυνθιακός» δεν θα συνεχιστεί, και καλή επιτυχία στον νέο κόουτς Παναγιώτη Κορομπόκη.

Στυλοβάτης της προσπάθειας είναι ο Χρήστος Σουλάκος. Κάποιοι άνθρωποι στην Αμάρυνθο έβαλαν το τρένο στις ράγες και ο Σουλάκος μετέτρεψε την αμαξοστοιχία σε «ασημένιο βέλος» και όχι σε ...μετρό Θεσσαλονίκης που περπατάει ο κόσμος στη σήραγγα και βγαίνει από τις καταπακτές σαν τους Βιετγκόγκ.

Σε ανύποπτο χρόνο, ο γνωστός δικηγόρος, φίλαθλος, αλλά και πρώην παράγοντας Γιώργος Γιαννούλης μου είχε στείλει μια φωτογραφία για το αρχείο μου και τη θυμήθηκα. Οταν τον ρώτησα «τι φωτογραφία είναι αυτή», μου είπε «παιχνίδι για το Β' τοπικό, Αμαρυνθιακός-Άρης Αγ. Ιωάννης, το μακρινό 2008».

Είχε διακοπεί, λόγω ομίχλης για 20 λεπτά, αλλά συνεχίστηκε. Πως αλλάξαν οι εποχές... Ο Αμαρυνθιακός μεγάλωσε, κοιτάει στα μάτια ιστορικά συγκροτήματα εθνικών κατηγοριών.

Κι αυτή είναι μια κατάκτηση του Σουλάκου και της διοίκησης (και η μέχρι πρότινος καλή πορεία και του Καρβέλη). Αλλά δεν χρειάζεται να δημιουργούμε τεχνητές ομίχλες σε καθαρούς ουρανούς...

ΥΓ1: Είναι ένας τύπος που παίζει μπάλα στον πρωτοπόρο (μαζί με το Πήλι) Ατρόμητο Βασιλικών, ο οποίος τα σπάει. Λέγεται Δημήτρης Χατζηαθανασίου, είναι φορ και έχει σκοράρει σε όλα τα ματς πρωταθλήματος (δεν έχει ξαναγίνει), φτάνοντας αισίως τα 26 γκολ σε 12 ματς.

Μίλησε στην Ευβοϊκή Γνώμη που κυκλοφόρησε την Παρασκευή (13/12) και είπε μεταξύ άλλων «απολαμβάνω το ποδόσφαιρο και το γκολ είναι η δουλειά μου». Αλλά αυτό που κάνει είναι εξωπραγματικό. 

ΥΓ2: Επειδή ήθελα να πάρω κλίμα και από τα δυο στρατόπεδα πήγα νωρίς χθες στο Αλιβέρι. Μπήκα σε μια καφετέρια και μετά από λίγο έσκασε μύτη ένας παππούς. Καθόταν δίπλα. Τράβαγε μια τζούρα καφέ, έβγαινε από την καφετέρια, ξαναρχόταν μετά από τρία λεπτά. Πρέπει να το έκανε δέκα φορές. Λέω κάποια στιγμή: "τι θα γίνει;"

Απαντάει: "Πάω στο πρακτορείο και παίζω κίνο". Κι επειδή παίζεις κίνο, θα μας σπάσεις τα νεύρα πρωί-πρωί;

Στο μεταξύ με το πούλμαν των φίλων του Ταμυναϊκού ταξίδεψε και ένας πιτσιρικάς με το επώνυμο Καρυστινός. Σαν να είσαι οπαδός της Καρύστου και να σε λένε Αλιβεριώτη.

ΥΓ3: Πιο πιθανό είναι η τυρόπιτα του Μπρένερ από τον φούρνο κάθε πρωί να μην είχε πολύ τυρί, παρά ότι πήγε να δει τον παππού του. Να του κάνουμε ένα τηλέφωνο στο Μπουένος Άιρες να μας εξηγήσει τι συνέβη...

ΥΓ4: Ο Ψαχνιώτης Νίκος Κιαπέκος με τη Μεσοποταμία υποχρέωσε τον Ηρακλή στην πρώτη του ήττα μέσα στα Ψαχνά. Αλλά έτσι είναι η μπάλα και δεν θα τον επικηρύξουν, επειδή ...άλωσε την πόλη του.