Πολιτισμός

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-ΖΩΗ ΛΙΒΑΝΙΟΥ: Φεύγει με πίκρα και μεγάλη αγωνία

25 Νοεμβρίου 2024, 14:16

A+ A-

Εγκαταλείπει την ηγεσία του Θεάτρου Χαλκίδας

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ευβοϊκή Γνώμη (15-11-2024)

Την απόφασή της να αποχωρήσει οριστικά από το διοικητικό συμβούλιο του Θεάτρου Χαλκίδας ανακοινώνει μέσω της «Γνώμης» η Ζωή Λιβανίου. Η ίδια νιώθει πικραμένη από τις συμπεριφορές κάποιων μελών, απογοητευμένη για την απουσία στήριξης του Θεάτρου από τους φορείς και ανήσυχη για την επόμενη μέρα.

Η Ζωή Λιβανίου ανέλαβε πρόεδρος του Θεάτρου Χαλκίδας το 2010, όταν βρισκόταν σε πλήρη αδράνεια. Κατάφερε να το κάνει πάλι ενεργό και παραγωγικό στα πολιτιστικά δρώμενα της Χαλκίδας.

Από τότε μέχρι σήμερα παραμένει πρόεδρος με εξαίρεση την περίοδο 2015-2019, που ήταν βουλευτής. Οι εκλογές για την ανάδειξη νέου διοικητικού συμβουλίου θα γίνουν την 1η Δεκεμβρίου και η ίδια δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφια.

Η Ζωή Λιβανίου ανακοινώνει την αποχώρησή της από το διοικητικό συμβούλιο του Θεάτρου Χαλκίδας και δηλώνει ανήσυχη για το μέλλον του.

Τους λόγους που την οδήγησαν στην πόρτα της εξόδου εξήγησε η ίδια στη «Γνώμη» και η συνέντευξη που ακολουθεί είναι αποκαλυπτική.

ΓΝΩΜΗ: Είσαι κοντά στο Θέατρο Χαλκίδας από το 1981 παίρνοντας μέρος σε πολλές παραστάσεις. Το “ανέστησες” το 2010 που είχε διαλυθεί. Γιατί φεύγεις τώρα;

ΖΩΗ ΛΙΒΑΝΙΟΥ: Για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι μεγάλωσα. Ο δεύτερος ότι το Θέατρο δεν έχει τη στήριξη που θα έπρεπε από τοπικούς φορείς και ο τρίτος ότι κάποιοι μπερδεύουν τον πολιτισμό με την πολιτική.

- Ποιοι είναι αυτοί;

• Στις δύο προηγούμενες γενικές συνελεύσεις, οι οποίες δεν είχαν απαρτία, κάποιοι μου έκαναν κριτική λέγοντας ότι ο κόσμος δεν έρχεται στο θέατρο, γιατί εγώ ανήκω στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ήξερα ότι με τον πολιτισμό ασχολούνται μόνο άνθρωποι από συγκεκριμένες πολιτικές παρατάξεις. Εγώ γνωρίζω ότι πρέπει να ασχολούνται όλοι και να αφήνουν στην άκρη την πολιτική.

- Ποιοι είναι αυτοί που έκαναν κριτική;

• Δεν θέλω να πω ονόματα. Εγώ τη νοοτροπία τους θέλω να στηλιτεύσω.

- Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι επί ΣΥΡΙΖΑ το Θέατρο Χαλκίδας πήρε αρκετές επιχορηγήσεις.

• Ούτε αυτό ισχύει. Βγάλαμε μία ετήσια ενίσχυση από το Υπουργείο Πολιτισμού ύψους 10.000 ευρώ. Αυτή η επιχορήγηση μειώνεται σταδιακά και έφτασε στις 6.000. Είναι αδύνατον να κάνεις παραστάσεις και να οργανώσεις φεστιβάλ με αυτά τα χρήματα.

- Ποιοι άλλοι βοηθάνε;

• Βοηθάει η Περιφέρεια, πληρώνοντάς μας κάποια έξοδα. Βοηθούσε ο ΟΛΝΕ με ένα κονδύλι που μειώνεται κάθε χρόνο και άλλο ένα μικρό ποσό μάς δίνει το Επιμελητήριο. Έχουμε και ιδιώτες χορηγούς, οι οποίοι, όμως, λιγοστεύουν κάθε χρόνο.

- Ο Δήμος Χαλκιδέων δεν ενδιαφέρεται;

• Το ενδιαφέρον είναι πολύ περιορισμένο έως ανύπαρκτο. Ζητάμε, για παράδειγμα, ένα isobox να το χρησιμοποιήσουμε ως καμαρίνια στις καλοκαιρινές παραστάσεις του Biomechanical Festival και μας στέλνουν ένα ξύλινο σπιτάκι δύο μέρες πριν την πρεμιέρα. Για χρήματα, βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται.

Από την παράσταση «Λυσιστράτη» του Θεάτρου Χαλκίδας, στην οποία είχε παίξει ως ηθοποιός.

- Υπάρχει κίνδυνος το Θέατρο να διαλυθεί;

• Ακριβώς αυτός είναι ο φόβος μου. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ενδιαφέρον από ανθρώπους, κυρίως νέους, να μπουν στο διοικητικό συμβούλιο. Αν δεν υπάρξει απαρτία και στην τρίτη γενική συνέλευση τον Δεκέμβρη, τότε η διάλυση έρχεται με μαθηματική ακρίβεια.

- Τι σημαίνει αυτό για την πόλη;

• Σημαίνει ότι αυτή η πόλη δεν έχει την ικανότητα να συντηρήσει μια σοβαρή θεατρική ομάδα. Από τη στιγμή που ο δήμος πάνω απ’ όλα και οι άλλοι φορείς δεν ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό, η τοπική κοινωνία θα πληρώσει τις συνέπειες.

- Πιστεύεις ότι μπορεί ν’ αναστραφεί αυτή η κατάσταση;

• Το βλέπω δύσκολο. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το Θέατρο Χαλκίδας με τα τόσα χρόνια παρουσίας και τις αναρίθμητες παραστάσεις, δεν κατάφερε ποτέ ν’ αποκτήσει δικό του χώρο. Πάντα στεγαζόμασταν σε γραφεία που μας παραχωρούσαν θεατρόφιλοι, όπως ακριβώς γίνεται και τώρα.

- Υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις την απόφασή σου και να συνεχίσεις στο νέο διοικητικό συμβούλιο;

• Δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Δεν έχω πλέον την όρεξη και την ενέργεια που χρειάζεται. Θέλω να παραμείνω εκτός συμβουλίου και να βοηθάω όσο μπορώ. Ελπίζω να βρεθούν άνθρωποι να αναλάβουν, γιατί ανησυχώ για την επικείμενη διάλυση, η οποία θα με στεναχωρήσει πάρα πολύ.