Οι πρωτοπόροι, το συμπαθέστατο γήπεδο του Σταυρού και η προσπάθεια της Ερέτριας

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Χθες βρέθηκα στον Σταυρό, πολύ ωραίο γήπεδο, συμπαθέστατο (στη φωτό κάτω είναι τα επίσημα, αν και είναι πέταλο).

Πριν πάω στον Σταυρό (πιο ψηλά στο βουνό δεν μπορούσατε να το φτιάξετε το γήπεδο;) πήγα στο Στάδιο Χαλκίδας, απέναντι, να πιω έναν καφέ. Μόλις είχαν αρχίσει να καταφτάνουν οι παίκτες του ΑΟΧ (ο Πάρης Σπυράκης υπέστη κάταγμα στο δάχτυλο του ποδιού στο ματς με τη Μακρυκάπα και ήταν εκτός αποστολής) και της Ιστιαίας.

Μετά από λίγο έφτασε στο "καφέ" για να ξεκουραστεί ...πριν κουραστεί η διαιτητική τριάδα (Κασομούλης-Κοντογιαννίδης-Π. Σέρρας). Ο πρώτος ήρθε από την Κύπρο. Πάει κι έρχεται. Ο Σέρρας μου είπε "Χ στη Λαμία σήμερα" (σ.σ. χθες), του λέω "μην λες τέτοια, δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα". Ευτυχώς μπήκε ο Ζίβκοβιτς και σώσαμε την παρτίδα. Βγήκαν οι Μουργκ και Μπράντον, τους οποίους δεν μπορώ να τους βλέπω άλλο, με κουράσανε. Τρέχουν στο γήπεδο χωρίς λόγο, στόχευση και κατεύθυνση. Πως είχε πει ο Κουτσούμπας "ωραία που 'ναι η Λιβαδειά χωρίς καμιά αιτία".

Ο ΑΟΧ νίκησε και μείωσε στο τρίποντο τη διαφορά του από την Κάρυστο, η οποία είναι πρώτη γιατί βρίσκεται στο +1 στην διαφορά των γκολ από τον Ταμυναϊκό. Αλλά και αλφαβητικά το «κάπα» είναι πριν το «ταφ». Το λέω γιατί πριν δυο βδομάδες που συγκατοικούσαν στην κορυφή της Super League o Αρης και ο ΠΑΟΚ (σ.σ. στο μεταξύ ο Αρης έχει νικήσει μέσα στην Τούμπα), ένας γνωστός ΠΑΟΚτσής στο διαδίκτυο, ο Τζόρνταν έλεγε ότι ο Αρης είναι πρώτος λόγω αλφαβητικής σειράς (στο βίντεο κάτω).

Η Κάρυστος κόλλησε στο «Χ» στον Σταυρό, ο ΑΟΧ βρήκε μπλόκο στην Μακρυκάπα πριν μια βδομάδα και πλέον τους χωρίζει το μεταξύ τους παιχνίδι, στο οποίο η Κάρυστος νίκησε με 4-0 (στην πρεμιέρα). Την Κάρυστο με τον Ταμυναϊκό δεν τους χωρίζει τίποτα (από μια ισοπαλία), αλλά τους ενώνει ο κοινός «δράστης», ο Σταυρός που τσίμπησε ισοπαλία (1-1) στο Αλιβέρι, επίσης στην πρεμιέρα. Εκτοτε ο Ταμυναϊκός πάει τρένο με 6 σερί νίκες.

Το περιμέναμε ότι η Κάρυστος θα βρει σθεναρή αντίσταση στον Σταυρό μπροστά σε φανατισμένο κοινό και παρότι έπαιξε με δυο φορ δεν μπόρεσε να βρει καθαρές φάσεις και δεν πήρε σωστές αποφάσεις όταν περνούσε το κέντρο. Ο Σταυρός πήγε το ματς στη δύναμη, έβγαλε πάθος και αυταπάρνηση, ήταν πολύ καλός αμυντικά και είχε και τις στιγμές του, για να πάρει τη νίκη. Και δεν ξέρω αν βρισκόταν στο τιμόνι του οδηγού, πως η Κάρυστος θα έσωζε έστω την ισοπαλία.

Και στο Λιγκ Καπ ο Σταυρός είχε μείνει με παίκτη λιγότερο. Τότε πολύ νωρίς, το απόγευμα της Κυριακής στο 80’, αλλά άντεξε 18 λεπτά, δείχνοντας ότι είναι ένα πολύ σκληρό γκρουπ. Όχι ότι τα παιδιά της Καρύστου είναι κολεγιόπαιδα και πηγαίνουν να παίξουν ποδόσφαιρο μετά το κατηχητικό. Μιλάμε για μια ομάδα που δεν έχει φάει γκολ και μια χαρά μπαίνει στη φωτιά, αλλά χθες ο Σταυρός παρέσυρε τους νότιους στον ρυθμό τους και τους βραχυκύκλωσε.

Έληξε και η τιμωρία του Κώστα Καλλιμάνη (φωτό κάτω) που κοουτσάριζε από την εξέδρα και έγινε για 4 αγωνιστικές ...Ραζβάν Καλλιμανέσκου.

Το Σάββατο βρέθηκα στην Ερέτρια. Ο Μάνος Νικολακάκης είναι ένα παιδί που έχει παίξει στο υψηλότερο επίπεδο της Α’ Εθνικής, φορώντας και τη φανέλα της ιστορικής ΑΕΛ. Ηρθε στην Εύβοια για λογαριασμό του Αμαρυνθιακού και έμεινε. Από την Κρήτη είναι η καταγωγή του και έχει μεγαλώσει στην Βοιωτία. Το καλοκαίρι συμφώνησε με την Ερέτρια και έγινε ένας από τους τέσσερις αρχηγούς. Δυο μήνες αργότερα, είναι ο μόνος από τους αρχηγούς που συνεχίζει στον ιστορικό Απόλλωνα. Πραγματικά ήταν οδηγός της νίκης επί του Δύστου, που δεν ήταν καλός.

Ο Δύστος έχει περισσότερες δυνατότητες απ’ αυτές που έδειξε το απόγευμα του Σαββάτου. Η παρουσία του Νικολακάκη δεν είναι ευεργετική μόνο αγωνιστικά, αλλά και στο ψυχολογικό ντοπάρισμα της ομάδας. Στα αποδυτήρια ακούστηκε να λέει «αφήστε στην άκρη τα συστήματα και τα όβερλαπ και τα τριγωνάκια, πάμε να παίξουμε με ψυχή και δύναμη και να πάρουμε τη νίκη».

Κι έτσι έγινε. Μέσα στο παιχνίδι με τους νεαρότερους ήταν και συμβουλευτικός, αλλά και αυστηρός. Ο Νικολακάκης θα μπορούσε να πάρει το καπελάκι του και να αποχωρήσει, αλλά έμεινε για να τιμήσει τη συμφωνία του με την ομάδα, αλλά και την προσπάθεια που κάνει ένα νέο παιδί που αγαπάει τον σύλλογο, ο Γιώργος Πεππές (φωτό κάτω).

Όπως έκανε και τα προηγούμενα χρόνια ο Γιώργος Μπασινάς, ο οποίος σε κάθε ματς βρίσκεται στο γήπεδο. Υπάρχουν άνθρωποι που ...νιώθουν Απόλλων Ερέτριας και δεν θα τον αφήσουν μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Αλλά έχουν μείνει λίγοι, γιατί απ’ ότι είδα ο κόσμος δεν ακολουθεί αυτή την προσπάθεια (πλην ενός πυρήνα πιτσιρικάδων που δίνουν έναν παλμό).

Αυτά τα δυο παιχνίδια με Δύστο που πέρασε και Κύζικο (το Σάββατο 9 Νοεμβρίου) για τον Απόλλωνα μέσα στην Ερέτρια είναι η ...μισή σεζόν (με δόση υπερβολής). Το πρώτο κατοχυρώθηκε και έρχεται το δεύτερο ματς κόντρα σε μια νεανική ομάδα με ταλέντο που παλεύει όλα τα παιχνίδια (όπως έκανε χθες με τον Ταμυναϊκό), αλλά δεν έχει την εμπειρία, για να καρπωθεί αυτά που της αναλογούν. Και ο Απόλλων έχει νεαρά παιδιά, Ερετριανά, με ταλέντο, αλλά χρειάζονται αυτοπεποίθηση και ψυχολογία, για να σηκώσουν το βάρος της φανέλας.

Και στην Ερέτρια έκανα μια βόλτα πριν πάω στο γήπεδο, και συνάντησα τυχαίο στο κέντρο τον Γιάννη Σταματάκο ντυμένο στα κιτρινόμαυρα του Αυλωναρίου. «Παίζουμε ντέρμπι με τον Ολυμπο» είπε ο Γιαννάρας και λίγη ώρα αργότερα πέτυχε το δεύτερο γκολ στη μεγάλη νίκη του Αυλωναρίου στο Γυμνό (στεναχώρησε και τον πρώην προπονητή του στην Ερέτρια, τον Γιώργο Κρόκο).

Ο ΑΟ Αυλωναρίου που ...καλπάζει και θέλει να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια με "σκυλί του πολέμου" τον Γιώργο Παπίλα. Αν συμβεί το παραπάνω εννοείται ότι η άνοδος θα αφιερωθεί στον αείμνηστο Αποστόλη Αποστολίδη.

Ταξιδεύει με το αεροπλάνο για τη Ρόδο ο Αμαρυνθιακός, πηγαίνει ο υπάλληλος και κλείνει την πόρτα και αφήνει εκτός πτήσης τους Καρβέλη, Ζουλιώτη, Ποδαρά και Κωνσταντάγκα. Ταξιδεύει με το καράβι για τη Λέσβο ο Αμαρυνθιακός, φτάνει στο γήπεδο και λείπουν οι διαιτητές, γιατί το ματς ξεκινάει στις 12 κι αυτοί πιστεύουν ότι ξεκινάει στις 3. Άμα ταξιδέψει με τσάρτερ αυτή η ομάδα θα εμφανιστούν εξωγήινοι και θα απαγάγουν τον Ντελέκο, τον Χατζηστάμου και τον Τόρα. Δηλαδή εντάξει, κάπου ώπα. Μεγάλη νίκη, μπράβο σε όλα τα παιδιά.

Μου άρεσε ο τίτλος του Κόκορη για την Αρτάκη: «Στρώνει και κατατροπώνει». Θα την βρει την άκρη ο Διγκόζης.

Μαγκαφίνης έστειλε δωράκι, έμεινε όρθιος μέσα στην Ελλάς Σύρου και επέτρεψε στην Αρτάκη να πλησιάσει στον έναν βαθμό τους νησιώτες. Κάτσε μην πάει για πρωτάθλημα και ο Μιλτιάδης του Μαγκαφίνη και αρχίσουμε να τραγουδάμε το σουξέ «είμαστε ένα βήμα πριν απ’ το Δαφνί…».

ΥΓ: Χθες στον Σταυρό βρέθηκαν και ο Νίκος Κιαπέκος με τον Μανώλη Βέττα. Αμφότεροι νίκησαν εντός έδρας με ανατροπή (2-1 από 0-1). Ο "Κιάπε" με τη Μεσοποταμία την Προποντίδα Β' και ο Βέττας με τον ΑΟ Μαρμαρίου τη Σκύρο...