Η κουβέντα για τη διαιτησία, τα γήπεδα της Χαλκίδας και το δύσκολο έργο του Διγκόζη

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Κοντεύουμε στο 1/3 του πρωταθλήματος της Α’ ΕΠΣΕ και σιγά-σιγά θα γίνουν περισσότερο ξεκάθαρα τα γκρουπ δυναμικότητας των 16 μονομάχων.

Φαινομενικά η Ερέτρια και ο Δύστος θα δώσουν μάχη για την παραμονή χωρίς να είναι τα απόλυτα αουτσάιντερ (σ.σ. η Ερέτρια περισσότερο λόγω φανέλας) και διασταυρώνουν τα ξίφη τους το μεσημέρι του Σαββάτου.

Σε καλύτερη μοίρα ο Δύστος, σε δεινή θέση ο Απόλλων, ο οποίος αν χάσει βάζει το κεφάλι του σε ...λαιμητόμο.

Ως αντίπαλος του Απόλλωνα στην Ερέτρια θα αγωνιστεί ο Βασίλης Αναστασίου (φωτό κάτω), ο οποίος στο 90’ των μεταγραφών γύρισε στο χωριό του, τον Δύστο.

Ο Βασίλης, όχι μόνο αποτέλεσε μια από τις πλέον ηχηρές μεταγραφές του Απόλλωνα το καλοκαίρι, αλλά πήρε αμέσως και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, ωστόσο αύριο θα βρίσκεται στην αντίπερα όχθη.

Την Κυριακή, Ιστιαία και Κύζικος θα το παλέψουν κόντρα στα δυο από τα τρία φαβορί για τον τίτλο (ΑΟΧ και Ταμυναϊκό) χωρίς φυσικά να έχουν τον πρώτο λόγο (η Ερέτρια για ευνόητους λόγους ποντάρει στις ήττες τους).

Ξεχωρίζει για πολλούς και διάφορους λόγους η μάχη στο Ληλάντιο πεδίο (Ελλήσποντος-Λήλας), ενώ η πρωτοπόρος Κάρυστος θα δοκιμαστεί στη δύσκολη έδρα του Σταυρού.

Οι δυο αντίπαλοι που συναντιούνται ξανά ...μετά τον πρόσφατο τελικό του Λιγκ Καπ, που άφησε σημάδια και …απόνερα.

Η επίμαχη φάση με τη σκαριά του Μπρινιόλι στον Σουλεϊμάνοφ που συζητάει από προχθές όλη η Ελλάδα έφερε στη μνήμη μας τόσο το μαρκάρισμα στον γκολκίπερ του Σταυρού Μπάμπη Βασιλείου (φωτό πάνω), όσο και στον μεσοεπιθετικό της Καρύστου Λάτση (φωτό κάτω).

Ο πρώτος (κάταγμα στη γνάθο) δεν έχει επιστρέψει ακόμη, ο δεύτερος αποκόμισε καμιά δεκαριά ράμματα και ξαναμπήκε στο ρινγκ.

Και τα δυο μαρκαρίσματα τιμωρήθηκαν με κίτρινη κάρτα από τον ρέφερι Μιχάλη Ματσούκα (φωτό πάνω), που θεωρείται από τους κορυφαίους στον νομό.

Ίδιο χρώμα με την κάρτα που έβγαλε ο Σιδηρόπουλος στον Μπρινιόλι, με τη διαφορά ότι ο Σιδηρόπουλος είχε την πολυτέλεια του VAR και έκανε τον κόπο να πάει μέχρι την οθόνη με βαριά καρδιά (φαινόταν από τη μούρη του), για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήθελε να αποβάλει τον γκολκίπερ της ΑΕΚ.

Ο Φωτιάς να τον …προστατέψει προσπάθησε, και τώρα ο "κορυφαίος" θα μείνει κανά δίμηνο σπίτι του, για να ξεκουραστεί.

Δεν θα βάλω τη σκαριά του Μπρινιόλι με τις αμφιλεγόμενες φάσεις του τελικού στο Λιγκ Καπ Εύβοιας στην ίδια ζυγαριά. Ορισμένες φάσεις μπορεί να μοιάζουν, αλλά δεν είναι ίδιες.

Ομως, μετά τον ευβοϊκό τελικό του Λιγκ Καπ, αν έδειχνες τις φάσεις σε 100 ανθρώπους, οι 99 μπορεί να έκαναν λόγο για ισάριθμες κόκκινες. Ειδικότερα όσον αφορά το επιθετικό φάουλ στον Βασιλείου, υπήρξε μια διαρροή από την Επιτροπή Διαιτησίας που ανέφερε ότι ο φορ της Καρύστου είχε μαζεμένο το πόδι (εννοείται ότι το παιδί δεν είχε πρόθεση).

Ο κανονισμός κάνει λόγο για επικίνδυνο παίξιμο ή μη, δεν πρέπει να υφίσταται άλλη ερμηνεία.

Απόλυτος άρχοντας σε μια αναμέτρηση είναι ο διαιτητής και όχι ο VARίστας, αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι 9 στις 10 φορές (μην πω και 10/10) ο διαιτητής αλλάζει την απόφασή του. 

Ο Φωτιάς θεώρησε την καρατιά του Μπρινιόλι επικίνδυνο παίξιμο και προσπαθούν να περάσουν ότι για τον Σιδηρόπουλο ήταν μια απλή απερισκεψία.

Ο Άρης Θεσσαλονίκης δεν διέρρηξε τα ιμάτιά του και ήταν ...σοφτ στις αντιδράσεις του.

Πιο έντονα διαμαρτυρήθηκε η Προποντίδα για ένα χτύπημα εκτός φάσης του Μώρου στον Γ. Αυλωνίτη (όπως ισχυρίζονται οι άνθρωποι της Μπάρτσα), αλλά δεν ήμουν στο γήπεδο. Πιθανόν αν υπήρχε VAR να τον καλούσε τον Ηλία Κόκκορη.

Αφήνοντας τη διαιτησία, στη Χαλκίδα τα τελευταία 24ωρα έχει ανοίξει κουβέντα για τις γηπεδικές εγκαταστάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε η τελευταία.

Η Χαλκίδα εξέφρασε παράπονα, γιατί την περ. Παρασκευή, παραμονή του επεισοδιακού αγώνα της στη Μακρυκάπα προπονήθηκε …υπό τους ήχους του συγκροτήματος «Λόγος Τιμής» που πραγματοποίησε συναυλία την επόμενη μέρα στο Στάδιο Χαλκίδας.

Το κακό δεν είναι ότι δόθηκε το γήπεδο για μια συναυλία (συμβαίνει και σε άλλες πόλεις), αλλά ότι οι ποδοσφαιριστές του ΑΟΧ ουσιαστικά δεν προπονήθηκαν, επειδή την ίδια ώρα, συνεργείο έστηνε τη σκηνή και τον εξοπλισμό της συναυλίας (σχετικό ρεπορτάζ θα διαβάσετε στην έντυπη Γνώμη που κυκλοφόρησε σήμερα σε όλα τα περίπτερα της Εύβοιας).

Ακόμη λίγο και θα καλούσαν τους παίκτες του ΑΟΧ να ανέβουν στη σκηνή και να παίξουν ντραμς, κάνοντας τις δεύτερες φωνές. Αν και ο ΑΟΧ παραπέμπει σε σκληρό ροκ και λιγότερο σε ραπ.

Εκατοντάδες ήταν ο κόσμος που βρέθηκε στη συναυλία, πουλάει η ραπ μουσική στη νεολαία. Ο αγωνιστικός χώρος που είναι έτσι κι αλλιώς μαντάρα έγινε πιο μαντάρα. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Βέβαια, ρίχνοντας μια ματιά στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου στο Αιγάλεω, στο ματς του Σίτι με τον ΠΑΟΚ, ο αγωνιστικός χώρος του Σταδίου Χαλκίδας μοιάζει με το Glass Floor που έφτιαξε ο Γιαννακόπουλος στο κλειστό μπάσκετ του ΟΑΚΑ.  

Όμως, αυτό δεν αναιρεί ότι το Στάδιο της πόλης παραμένει μια πληγή για την πόλη, που αντί να την επουλώνουν, της ρίχνουν αλάτι.

Στα κάγκελα την τρέχουσα εβδομάδα σκαρφάλωσε και η ΑΓΕΧ, η οποία διαμαρτύρεται γιατί αναγκάζεται να ξεσπιτώνεται. Ο λόγος είναι οι αθλητικές εκδηλώσεις που φιλοξενούνται στη φυσική έδρα της ΑΓΕΧ. Για παράδειγμα την Τετάρτη (6/11) παίζει στην Κάνηθο η Εθνική χάντμπολ ανδρών και ακολουθεί στις 10 Νοέμβρη η Εθνική μπάσκετ γυναικών. Φυσικά το γήπεδο δεν παραχωρείται στα αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα ανήμερα του αγώνα, αλλά 2-3 μέρες νωρίτερα για τις ανάγκες της προπόνησης. Και έχει δημιουργηθεί αυτή η σύγχυση και η ρήξη, η οποία δεν βλέπω τον τρόπο που θα γεφυρωθεί.

Σίγουρα δεν είναι ωραίο να ξεβολεύεσαι, να βγαίνεις από τον χώρο σου. Οι περισσότεροι όταν έχουμε μουσαφίρηδες, παραχωρούμε τα κρεβάτια μας και κοιμόμαστε στους καναπέδες. Όλοι το έχουμε πάθει. Αλλά από την άλλη, η Χαλκίδα είναι κοντινός προορισμός στην Αθήνα και οι Εθνικές μπάσκετ (γυναίκες), χάντμπολ και πόλο (άνδρες και γυναίκες), όπως κι ο Ολυμπιακός με την ΑΕΚ στο χάντμπολ, μας επισκέπτονται συχνά και η πόλη ακούγεται παραέξω.

Στην περιοχή το πρωί της Κυριακής υπάρχει και η Κανηθιώτικη μονομαχία ΑΟ Κανήθου-ΠΑΟ Κανήθου Β’ για το πρωτάθλημα της Γ’ ΕΠΣΕ.

Το πρώτο παιχνίδι που είχα καλύψει στην Εύβοια πριν δυο δεκαετίες ήταν το ντέρμπι ΠΑΟ Κανήθου-ΑΟ Κάνηθος, και αν θυμάμαι καλά, διαιτητής ή βοηθός ήταν η …Φραπάρ της Εύβοιας, η Χριστίνα Κούκουρα.

Ο Αμαρυνθιακός θα επισκεφτεί το Πλωμάρι και η Αρτάκη περιμένει τον Παναιγιάλειο με σκοπό να μην κοιμηθεί στον καναπέ. Εννοείται ότι η φιλοξενία θα είναι υποδειγματική, αλλά το Αίγιο πρέπει να έρθει, να δει και να απέλθει.

Το δύσκολο για τον κόουτς Άγγελο Διγκόζη (φωτό πάνω) είναι ότι πειραματίζεται και προσπαθεί να εντοπίσει τον κατάλληλο σχηματισμό και πώς θα τοποθετήσει τα κομμάτια του παζλ μέσα από τα παιχνίδια, που πρέπει να κερδιθούν. Για παράδειγμα, στο Λουτράκι δοκίμασε τον Μεγάλο φορ και τον Γιαννιτσάνη επιτελικό. Όσο πιο γρήγορα το καταφέρει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, το γκρουπ θα πάει καλά.

Μου είπαν ότι την περ. Κυριακή μετά το διπλό της Αρτάκης χάρηκε και για το διπλό του ΟΦΗ στην Τούμπα. Καλά έκανε ο άνθρωπος, καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο έχτισε με τη φανέλα της ομάδας της Κρήτης. Εγώ συνεχίζω να περνάω δύσκολη εβδομάδα, με ενόχλησε αφάνταστα αυτή η ήττα, αλλά σίγουρα θα το ξεπεράσω...