Ο κερδισμένος Αμαρυνθιακός, οι τρεις σωματοφύλακες του τίτλου στην Εύβοια και η ...Λέστερ του Βούρκου

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Από τη photo of the day (πάνω) που ανέβηκε στη σελίδα του Αμαρυνθιακού στο facebook, -αν δεν κάνω λάθος- δια χειρός του «ταχυδακτυλουργού» Νίκου Μανή, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ο ...κερδισμένος και χαρούμενος του χθεσινού ντέρμπι στην Εύβοια είναι ο Αμαρυνθιακός. Και είναι λογικό, όχι απαραίτητα γιατί χρειάστηκαν οι επεμβάσεις του Κυριατζή -που είναι εξαιρετικός τερματοφύλακας- στην τελική ευθεία, αλλά γιατί ο Αμαρυνθιακός είναι ο πρωτάρης (και ιχνηλάτης που λέει κι ο Καρβέλης) στη Γ’ Εθνική και μέχρι στιγμής στέκεται ως ίσος προς ίσο απέναντι σε όλα τα γκρουπ.

Οσον αφορά τον Κυριατζή, γίνεται αντιληπτό πόσο σημαντικό είναι ένα σύνολο να νιώθει ασφάλεια λόγω του γκολκίπερ του. Γι’ αυτό υπάρχουν οι καλοί τερματοφύλακες.

Όπως έλεγε ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ Χαλκίδας, του ΑΟΧ και του Λήλα Γιάννης Ελευθεριάδης, "αν είναι έτσι να βάλουμε στο τέρμα μια κουρτίνα".

Ένα ματς έχει χάσει ο Αμαρυνθιακός στον Παναιγιάλειο κι αυτό από μια λάθος εκτίμηση στην άμυνα στο 93’. Κατά τα άλλα, ο Καρβέλης -με τη συμβολή του Ζουλιώτη και της διοίκησης- έχει χτίσει μια καλοκουρδισμένη μηχανή, που μετά από 5 αγώνες φιγουράρει στο ...Big 4 του 3^ου ομίλου της Γ’ Εθνικής (βάσει βαθμολογίας).

Φυσικά για να παραμείνει ψηλά καλείται να κάνει και μικρές υπερβάσεις, όπως το να κερδίσει την Κόρινθο στην Αμάρυνθο την ερχόμενη βδομάδα. Σίγουρα μπορεί, αν κομβικοί του παίκτες βρεθούν στη μέρα τους.

Η Αρτάκη που έχει ξεκάθαρο στόχο το πρωτάθλημα, παρατάχθηκε –χθες- χωρίς τον Τσούπρο στην άμυνα. Αν κατάλαβα καλά από την περιγραφή του Μιχάλη Κόκορη στο egnomi.gr, γιατί εγώ βρισκόμουν στο παιχνίδι ΑΟΧ-Μαντούδι, δεν δέχθηκε τρομερές απειλές, αλλά σε ακόμη ένα παιχνίδι παρουσίασε πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων.

Και μπορεί οι ερυθροκίτρινοι να είναι αήττητοι, ωστόσο ο απολογισμός των τριών ισοπαλιών (οι δυο εντός) σε 5 ματς είναι σοβαρό τροχοπέδη. Και ναι μεν το -3 από τη Σύρο (σ.σ. δείχνει να πατάει γερά στα πόδια της) δεν είναι απαγορευτικό, αλλά είναι ένα χάντικαπ που δεν κολακεύει την Αρτάκη από τη στιγμή που έχει κερδίσει τα "λουκούμια" στην πρεμιέρα. 

Η Αρτάκη προχώρησε σε άλλη μια ηχηρή κίνηση με την απόκτηση του 34χρονου αμυντικού Ασίγκμπα. Τρεις-τέσσερις "γαύροι", μου είπαν έξω από το Στάδιο της Χαλκίδας ότι δεν τον θυμούνται με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Γιατί θυμάται ο ίδιος τον εαυτό του στον Ολυμπιακό; Τι σημασία έχει; Τον είχε αγοράσει ο Ολυμπιακός και τον είχε παραχωρήσει δανεικό. Εχει παρουσίες και παραστάσεις από τη Super League. Ενας φίλος μου έγραψε «τι κάνει ο Βαγιάννης; Έχει τρελαθεί;»…

Την ομάδα του στη Super League 2 θέλει να καμαρώσει. Ο όμιλος δεν είναι εύκολος, αλλά παραμένει βατός. Μου έκανε εντύπωση η δήλωση του Διγκόζη μετά τη Μαλεσίνα ότι "θα σεβαστούμε όλες τις ομάδες". Ακούστηκε σα να είναι σίγουρος ότι η ομάδα του ελέγχει την κατάσταση, αλλά εντάξει, δεν θα υποτιμήσει κανέναν αντίπαλο. Συνήθως χρησιμοποιείς τέτοια γλώσσα όταν έχεις και το όνομα και τη χάρη. Όταν είσαι καβάλα στ' άλογο.

Εδώ ολόκληρος Ολυμπιακός ψάχνει φέτος να βρει …μια πετυχημένη προσθήκη του καλοκαιριού και δυσκολεύεται. Η Αρτάκη έφερε ονόματα, αλλά τα ονόματα και τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία στο ποδόσφαιρο.

Τώρα που λέμε για ονόματα, τις προάλλες ήμουν σε ένα ποδοσφαιρικό πηγαδάκι και ορισμένοι συζητούσαν για την Αρτάκη. Στην αναφορά κάποιων τρανταχτών φετινών ονομάτων (βλέπε Φατιόν) θυμήθηκαν ότι με τον Αυλωνίτη στον πάγκο στις αρχές της χιλιετίας είχαν φορέσει την ερυθροκίτρινη φανέλα διεθνείς παίκτες, όπως οι Τσιφούτης, Εβίντι και Βασίλης Ιωαννίδης, τους οποίους χαρακτήρισαν παικτάρες.

Αυτά τα πηγαδάκια είναι ωραία, γιατί μαζεύονται και λένε (και) παλιές ιστορίες (όχι μόνο φρέσκα κουλούρια), τότε που το ποδόσφαιρο ήταν πιο ρομαντικό και όχι …τυποποιημένο όπως σήμερα.  

Γι' αυτό -σωστά- λέει ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΣΕ και παλιός πρόεδρος της Προποντίδας Πάνος Βενιζέλος (στη φωτό πάνω δεξιά): Δεν είναι και τόσο ...ερασιτέχνες πλέον οι ποδοσφαιριστές του ...ερασιτεχνικού (με το νέο σύστημα, ούτε οι παράγοντες). Οι ομάδες είναι ερασιτεχνικές μόνο..!

Για παράδειγμα η παρέα θυμήθηκε ότι πριν δεκαετίες σε ένα ντέρμπι Ηρακλής-Αρτάκη, η μπάλα μετά από σουτ είχε σφηνώσει σε μια ελιά και είχαν μαζευτεί τα μισά Ψαχνά γύρω από το δέντρο και πετούσαν πέτρες για να …κατέβει η μπάλα.

Και μου ήρθε στο μυαλό μια συνέντευξη που μου είχε δώσει ο αείμνηστος διαιτητής Κώστα Πικραμένος, ο οποίος είχε πει φοβερές ατάκες.

Είχε πάει να σηκώσει οφσάιντ και του έφυγε η σημαία και σκάλωσε πάνω σε ένα δέντρο. Στο σπίτι του είχε γίνει η συνέντευξη. Πήγα να καθίσω στον καναπέ και κάθισα πάνω σε μια γάτα. Νόμιζα ότι ήταν μαξιλάρι. Η γάτα μια χαρά συνέχισε, εγώ κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό, που έκανε η γάτα σαν κόρνα. Είχε κι άλλα γατιά (καμιά δεκαριά) το σπίτι.

Η Κάρυστος συνεχίζει με νίκες στο πρωτάθλημα, όσο ο Στρέμπας κάνει πάρτι με τις αντίπαλες εστίες. Ούτε στην Πρέμιερ Λιγκ δεν παίζουν 7 ματς σε 3,5 βδομάδες. Υπήρξε μια σκέψη να προχωρήσουν σε εκτεταμένο ροτέισον στο ματς Κυπέλλου με τον Λήλα, αλλά τελικά ο κόουτς Καζακόπουλος προσπάθησε να μειώσει το ρίσκο. Τελικά χάθηκε η πρόκριση στα πέναλτι απέναντι σε έναν ψυχωμένο και πολλά υποσχόμενο Λήλα του Νίκου Ευσταθίου.

Ο οποίος βέβαια χθες τα βρήκε σκούρα κόντρα στον Ταμυναϊκό και ήταν αναμενόμενο. Η ομάδα του Αλιβερίου βρίσκεται σε πολύ καλό φεγγάρι και αρχίζει και ρολάρει παρά τις απουσίες. Έχει ένα δεμένο σύνολο από πέρσι με «αρχιστράτηγο» τον Βαγγέλη Ντόβολη, που ξέρει τι ζητάει στον αγωνιστικό χώρο. Εγιναν και λίγες, αλλά στοχευμένες κινήσεις το καλοκαίρι και οι "μπλε" ...να πρωταγωνιστήσουν έχουν τα φόντα κόντρα στην Κάρυστο του Καζακόπουλου του Φώντα (έξυπνο αυτό που έγραψα μόλις τώρα).

Ο τρίτος σωματοφύλακας του τίτλου είναι ο ΑΟ Χαλκίς, που έχει επίσης πολύ καλό ρόστερ. Ο Δημήτρης Βαλκάνος έχει ξεκινήσει ιδανικά. Ο Αλέξης Πατσαβούρας έκανε εξαιρετικό παιχνίδι (και δεν είναι μόνο τα δυο γκολ, αλλά όλη η παρουσία του στη δεξιά πλευρά της επίθεσης). Επίσης στον ΑΟΧ δίνουν μεγάλη ώθηση οι δυο ακραίοι αμυντικοί του (Κολιόπουλος και Μάριος Καρλατήρας) που έχουν ταχύτητα, ποιότητα, πάθος, ένταση και παίζουν μυαλωμένα. Και ο Τζουλιάνο Μπαρδόλι αρχίζει και γίνεται απαραίτητος. 

Το Μαντούδι στερήθηκε τον βασικό του γκολκίπερ (Αλατζά) πριν το ματς. Δεν είναι δικαιολογία, ούτε ο λόγος που έχασε (μια χαρά μέλλον έχει ο Δήμος Τρίκκας), αλλά σίγουρα ο Αλατζάς έχει μεγαλύτερη εμπειρία. Το Μαντούδι που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ματς και ο Πάνος Τοκπασίδης έχει αρκετή δουλειά για να διορθώσει τα κακώς κείμενα.

Ψηλά βρίσκεται και η Προποντίδα. Προφανώς δεν πάει για τον τίτλο, εκτός αν γίνει η ...Λέστερ της Εύβοιας με έδρα τον Βούρκο και ο Αυλωνίτης ...Ρανιέρι. Εχει δρόμο για να γίνει Λέστερ. Για την ώρα είναι αντίστοιχος Παναιτωλικός της Super League. Ειλικρινά δεν έχω κάποια πληροφόρηση (δεν έχω ρωτήσει για να μάθω), αλλά για να βγαίνει δημόσια ο Αυλωνίτης μετά το κακό ματς στον Λήλα και να λέει «ήμασταν για ποδοσφαιρικό αυτόφωρο» σίγουρα έριξε τα γκάζια του στα αποδυτήρια και η Μπάρτσα …επέστρεψε κόντρα στον Κύζικο.

Ο Ελλήσποντος ακολούθησε πιστά το πλάνο του μετά το γκολ-φάουλ του Σίδερη και αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για τον προπονητή -του λαμψακιώτικου γκρουπ- Γιώργο Ποδαρά. Μπορεί στο διώξιμο του Χασάνδρα να μην έμπαινε ποτέ το αυτογκόλ και η Μακρυκάπα να μην λύγιζε, αλλά ο Ελλήσποντος έδειξε ότι είναι μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Εχει καλή κυκλοφορία, γυρίζει με υπομονή την μπάλα και διαθέτει παιδιά-μαχητές.

Η Μακρυκάπα θα περάσει δύσκολη σεζόν, αλλά δεν θα κινδυνέψει. Τα ματς που είναι να πάρει, θα τα πάρει.

Η Ερέτρια δυσκολεύεται, και το πρόβλημα είναι δομικό, στη ρίζα, στη βάση. Ισως θα πρέπει να γίνει ένα ποδοσφαιρικό κάλεσμα στην πόλη και να καθίσουν όλοι μαζί να συζητήσουν "τις πταίει"...

Η Δροσιά του Γιώργου Λάμπρου έσωσε τον βαθμό στην τελική ευθεία σε δεύτερο σερί ματς. Πάντως ο Λάμπρου παρακολουθεί όλες τις ομάδες και μπράβο του. Χθες δεν πήγε στο ντέρμπι, αλλά στο Στάδιο. Το Μαντούδι και τη Χαλκίδα θα βρει μπροστά του, όχι την Αρτάκη και τον Αμαρυνθιακό. Και Ρεάλ-Μπαρτσελόνα να παίξουν στην Εύβοια, θα πάει να παρακολουθήσει Δύστος-Κύζικος.

Η νίκη της Αιδηψού επί της Ιστιαίας και του Σταυρού επί των Καθενών δεν αποτελούν έκπληξη σε καμιά περίπτωση. Ιστιαία και Καθενοί θα δώσουν μάχη για την παραμονή και εννοείται ότι απαγορεύεται να απογοητευτούν από τόσο νωρίς. Χαμένες είναι μόνο οι μάχες που δεν δόθηκαν.