Ο κεφάτος Αμαρυνθιακός, το Κατερινάκι της καρδιάς μας και η Αρτάκη που πρέπει να καθαρίσει το μυαλό της

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Ο Αμαρυνθιακός ήταν κεφάτος, έπαιξε ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο κόντρα στο Ναύπλιο και το φτωχό 1-0 τον αδικεί.

Είχε πάθος, τροχάδια, ένταση, ήταν κοντά οι γραμμές, ο ένας έπεφτε στη φωτιά για τον άλλον, ενώ όταν αποφάσιζε να παίξει πίσω από την μπάλα, έβγαινε υποδειγματικά στην κόντρα με τον «Σκόκο» Μπρένερ (θυμίζει τον παλιό άσο της ΑΕΚ, είναι ...υδραυλικός κι αυτός).

Δεν 'τέλειωσε' νωρίτερα το ματς, αλλά δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα. Ο Γιάννης Καρβέλης τόνισε ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στους παίκτες-πολεμιστές του και εξέφρασε την σιγουριά του ότι θα ...έρθουν τα γκολ.

Ακουγα τον Ντέμη Νικολαΐδη -τις προάλλες-, ο οποίος έλεγε ότι ανησυχούσε όταν δεν δημιουργούσε φάσεις κι όχι όταν έχανε τα γκολ.

Ο Μπρένερ αγωνίστηκε για πρώτη φορά και μάλιστα στο "9". Και το παιδί δεν είναι φορ, αλλά εξτρέμ. Η εικόνα του ήταν άκρως ενθαρρυντική. Εχει ταχύτητα και ποιότητα, το καταλαβαίνεις από την πρώτη επαφή. Θα σου κάνει την ποδιά και το ...τούνελ που λέει κι ο Ισίδωρος Πρίντεζης και δεν θα το πάρεις χαμπάρι.

Το Κατερινάκι (Λιόλιου) της καρδιάς μας, κυκλοφόρησε νέο τραγούδι με τίτλο «Το 'βαλε». Το κομμάτι «Το δικό μας το σπίτι νοικιάστηκε» έγινε επίσημος ύμνος της κατάκτησης του Κόνφερενς από τον Ολυμπιακό και τώρα η νέα επιτυχία «το 'βαλε» θα γίνει ...σήμα κατατεθέν των απανταχού γκολτζήδων.

Οταν, όμως, ο Καρβέλης έβλεπε να χάνεται η μια ευκαιρία μετά την άλλη, ετοιμαζόταν να το διασκευάσει, να πάρει το μικρόφωνο από τον καλλιτέχνη Βαγγέλη Κοντό και να ερμηνεύσει το κομμάτι «Το 'χασε»:

«Εκεί που πήγαινα το Ναύπλιο να νικήσω, (σ.σ. ο Μπρένερ), το 'χασε...

Είμαι ένα βήμα πριν το γήπεδο διαλύσω, το 'χασε...

Εσύ, που έπαιξες για να χαμογελάσω, όπως το 'παμε...

Για σένα Μπρένερ και τον ύπνο μου θα χάσω, πάλι το 'χασε, το 'χασε, παιδιά το 'χασε...»

Δεν κινδύνεψε σοβαρά ο Αμαρυνθιακός, αλλά όταν το σκορ είναι 1-0, έναν φόβο τον έχεις, γιατί υπήρξε ένα διάστημα που ανέβασε τις γραμμές του το Ναύπλιο και με φορτώματα προσπάθησε να απειλήσει. Σε πολύ καλή μέρα οι δυο στόπερ, ειδικότερα ο Τσέλλος έγινε ...Μαυροπάνος και ήταν ανίκητος, ενώ και ο Βιέννας στο αριστερό άκρο είχε σωστές τοποθετήσεις.

Ο Ντελέκος οργάνωνε, ο Χατζηστάμου είναι σταθερή δύναμη, ο Γκιόσι έχει γίνει πολύτιμος, ο Κόκιος εισέπραξε θετικά σχόλια. Μπακ είναι το παιδί, από τον Διαγόρα Βραχνέικων ήρθε, έπαιξε ως ακραίος επιθετικός και ήταν σημαντικός ...και με κάθετες πάσες όταν έκλεινε στον άξονα.

Ο αντίπαλος είχε στον πάγκο του, Σέρβο προπονητή, ο οποίος έκανε όλες τις αλλαγές στο 53'. Και στο 83' που τραυματίστηκε ο Μαρίνης συνέχισε με δέκα.

Αλλαξε γκολκίπερ στο ημίχρονο. Στο μεταξύ μου είπαν ότι το κάνει πολύ συχνά (μην το κάνει και συνέχεια), βάζει τον έναν στο πρώτο ημίχονο και τον άλλον στο δεύτερο.

Μπήκε στο ματς και ο Τρέσα, του φώναζε ο Σέρβος «Go Τρέσα, Go», λες και δεν υπήρχε άλλος στο γήπεδο, τον τρέλανε τον Τρέσα. Αλλά δεν ήταν και εύκολο να ...Go o Τρέσα, γιατί ο Αμαρυνθιακός με το πρέσινγκ του τον έβαλε στην πρέσα.

Στον χώρο του κέντρου υπάρχει πρόβλημα, δεν γίνεται να σηκώσει όλο το βάρος ο Ντελέκος που δεν είναι καθαρό 6αρι. Θα κινηθεί για χαφ η ομάδα, εξετάζει μια περίπτωση ποδοσφαιριστή από τη Β' Εθνική. Ο φορ ήταν στο κάδρο, αλλά τώρα προτεραιότητα θα δοθεί στην απόκτηση του μέσου (μέσα στην βδομάδα θα τελειώσει το θέμα γιατί στις 25/10 λήγουν οι μεταγραφές). Ο Σαντζάκου θα επιστρέψει πιο γρήγορα, ο Ταυταρίδης θα αργήσει περισσότερο. Ηταν χθες στο γήπεδο με πατερίτσες. Μόνο στην πρεμιέρα έπαιξε πλήρης ο Αμαρυνθιακός και πέρασε ...αέρας από την Αφάντου.

Σκασμένος ήταν ο Ζουλιώτης, αλλά είναι παλιά καραβάνα και ξέρει ότι στην μπάλα κάποιες καταστάσεις δεν μπορείς να της αποφύγεις. Πάντως στην Αμάρυνθο το κλίμα είναι γιορτινό, το εισπράττεις με το που φτάνεις στο γήπεδο, οι άνθρωποι ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν. Ο Αμαρυνθιακός θα παίζει σε όλα τα γήπεδα για τη νίκη και θα προσπαθήσει να κρατηθεί όσο ψηλότερα γίνεται. Αθόρυβα και δημιουργικά.

Οχι ότι στην Αρτάκη έχουν βάλει μαύρες πλερέζες, αήττητο είναι το ερυθροκίτρινο γκρουπ, αλλά η ομάδα δεν έχει βρει ρυθμό, δεν βγάζει την ένταση του Αμαρυνθιακού και την Κυριακή θα γίνει μεγάλη μάχη.

Ο Καρβέλης ζήτησε από τους φιλάθλους της Εύβοιας να χαρούν την αναμέτρηση και έπλεξε το εγκώμιο τόσο του μεγαλομετόχου της Αρτάκης Γιάννη Βαγιάννη, όσο και του Χρήστου Σουλάκου, οι οποίοι πληρώνουν για να δημιουργήσουν ανταγωνιστικές ομάδες, χτίζοντας αυτήν την προσμονή και προσφέροντας συγκινήσεις στο ευβοϊκό κοινό. Φυσικά γύρω τους υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν μέρα-νύχτα, έχουν ...παρατήσει τα σπίτια τους για να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Η ερχόμενη Κυριακή είναι απ' αυτές τις Κυριακές που θέλεις να πατήσεις ένα κουμπί και να έρθει γρηγορότερα. 

Η Αρτάκη ναι μεν ήταν καλύτερη από τη Μαλεσίνα, αλλά σε γενικές γραμμές δεν έδειξε ότι έχει φτάσει στο σημείο που θα μπει στο γήπεδο και θα πιάσει τον αντίπαλο από τον λαιμό. Κι αυτός ήταν ο λόγος της απομάκρυνσης του Κούτση. Έδειξε, όμως, μεγαλύτερη πειθαρχία, αλλά προδόθηκε στην τελευταία φάση. Και η τελευταία φάση μέσα στο ματς είναι, αλλιώς δεν θα λεγόταν τελευταία. 

Ο Μεγάλος συνεχίζει να έρχεται από τον πάγκο και να σκοράρει, ο Γιαννιτσάνης έχει πάρει φανέλα βασικού, αλλά δεν ακούει Λιόλιου, ο Κανούλας που συνεργάστηκε με τον Διγκόζη στην Κοζάνη είναι εκτός εξίσωσης και τουλάχιστον στα ματς που έχουμε δει, ο Λάμπρος Πολίτης είναι ο κινητήριος μοχλός και ό,τι καλό συμβαίνει ξεκινάει από τα δικά του πόδια. 

Είναι δεδομένο ότι η Αρτάκη κουβαλάει μεγαλύτερη πίεση από τον Αμαρυνθιακό και δεν θέλει ιδιαίτερη ανάλυση. Ο Αμαρυνθιακός τώρα ξεκινάει το ταξίδι και δημιουργεί ένα στάτους, η Αρτάκη, όπως είπε ο Καρβέλης, θεωρείται ένα σημαντικό μέγεθος στη Γ' Εθνική.

Εχει δημιουργηθεί, όμως, μια εσφαλμένη εικόνα ότι η Αρτάκη είναι ένας γαλαξίας αστέρων που μπαίνει στο γήπεδο και καθαρίζει σαν αβγό τον αντίπαλο, με αποτέλεσμα στην πρώτη και τη δεύτερη ισοπαλία, το κοινό να αναρωτιέται τι συμβαίνει. Τι να συμβαίνει ρε παιδιά, οι αποστάσεις των ομάδων απέχουν μερικά μέτρα και όχι χιλόμετρα.

Μερικά πράγματα δεν είναι ανάγκη να τα φωνάζεις. Τώρα όλοι περιμένουν την Αρτάκη σαν να είναι η Σίτι, αλλά ο οργανισμός απαγορεύεται να παρασυρθεί απ' αυτούς που είναι έξω από τον χορό και είναι ανάγκη να καθαρίσει το μυαλό του. Πέρσι προέκυψε ο πρωταθλητισμός, φέτος που έγινε υποχρεωτικός, καλείται να διαχειριστεί την κατάσταση πριν ξεγύγει η Σύρος και την ψάχνουμε...