Η υπέρβαση της Καρύστου, ο Μώρος, ο Μορόν, ο Λάμπρου και ο Πετράκης

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Δεν είναι καταστροφική για την Αρτάκη η ισοπαλία με τη Μύκονο, όλες οι ομάδες θα χάσουν βαθμούς, αλλά χρειάζεται η επίδοξη πρωταθλήτρια του 3ου ομίλου να έχει λιγότερα νεκρά διαστήματα. Χθες πέταξε ένα ημίχρονο και στο β' ημίχρονο η πίεση δεν ήταν ασφυκτική. Είναι δεδομένο ότι οι αντίπαλοι, ειδικότερα μέσα στην Αρτάκη όταν μπουν στο τιμόνι του οδηγού θα ξαπλώνουν στο χορτάρι. Αυτό που έγινε με τους Μυκονιάτες ήταν εκνευριστικό, αλλά συμβαίνει και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ο Ρόμο της Λιβαδειάς ξάπλωσε να ξεκουραστεί στο 86' και έκανε κακό στην ομάδα του. Εβαλε το γκολ ο Άγιος Καμαρά σε συνθήκη 11 εναντίον 10. Το ίδιο έπαθε η ΑΕΚ στο Αγρίνιο με τον Βίντα, αλλά υπάρχει δικαιολογία λόγω του τραυματισμού του Κροάτη, που δεν είναι καλά φέτος.

Η Αρτάκη έχει θέμα με τους στόπερ, βασικά δεν έχει όσους θα έπρεπε. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρει ανάσες και ο Τσούπρος. Ο Στασινόπουλος φέτος αγωνίζεται στη φυσική του θέση (ακραίος) και χθες επιστρατεύτηκε ο Γιαλεδάκης.

Εντάξει, το παιδί έκανε ένα λάθος, απ' αυτά που κάνουν συνέχεια παίκτες που αμοίβονται με εκατομμύρια. Όλοι κάνουμε λάθη στη δουλειά μας. Κάποτε σε ένα ραδιόφωνο που δούλευα απουσίαζε η συνάδελφος που έκανε το γενικό ρεπορτάζ και βάλανε εμένα να τηλεφωνήσω σε μια Μητρόπολη και να απευθύνω ένα ερώτημα σε έναν Αρχιμανδρίτη. Βρήκαν άνθρωπο. Ειλικρινά δεν θυμάμαι τι ρεπορτάζ ήταν.

Τηλεφώνησα, μεσημέρι ήταν, και μου λέει μια γυναίκα «ο Αρχιμανδρίτης εκοιμήθη». Και απάντησα «να τηλεφωνήσω ξανά κατά τις 6 το απόγευμα; Πιστεύω θα έχει ξυπνήσει...» «Δεν καταλάβατε» μου λέει. Μετά κατάλαβα και μια ντροπή την ένιωσα, μην λέω ψέματα.

Το κορυφαίο -χθες- στην Αρτάκη ήταν όταν σε ένα πλάγιο, παίκτης της φιλοξενούμενης ομάδας είπε στον βοηθό διαιτητή «Μύκονος» και σηκώθηκε το μισό γήπεδο ταυτόχρονα και φώναξε «Μύκονοοοοοοοος». Φοβερά αντανακλαστικά.

Ο Αμαρυνθιακός βάσει συνολικής εικόνας δεν μπορώ να πω ότι άξιζε τη νίκη (όχι ότι απαγορευόταν να την κατακτήσει). Ο Παναιγιάλειος είχε περισσότερες στιγμές, αλλά θα μπορούσε η ομάδα τη Εύβοιας να φύγει με την ισοπαλία. Έγινε μια μακρινή πάσα, ο Πέππας έχασε τον προσωπικό του αντίπαλο όπως ο Μιχαηλίδης στο man to man τον αντίπαλο της Στεάουα και μετά ήταν πολύ εύκολο να σκοράρουν ...και οι Ρουμάνοι και οι Παναιγιάλειοι. Γκολ καρμπόν, μια απλή πασούλα και ένα πλασεδάκι, ήταν αρκετά.

Σίγουρα ο ...ερχομός του Μπρένερ θα φέρει ποιότητα και το απρόβλεπτο που αρέσει στον Καρβέλη, ενώ ο Αμαρυνθιακός δεν έχει εγκαταλείψει τη μάχη για την απόκτηση φορ. Ακουσα τις προάλλες τον Δημήτρη Ζουλιώτη να λέει ότι «δεν θα πάρουμε παίκτη, απλώς για να πάρουμε». Κάτι που σημαίνει ότι οι κινήσεις είναι εξαιρετικά προσεκτικές. 

Για την ώρα παίζει στο «9» ο Τόρα, ο Νικολόπουλος ξεκινάει στην πλευρά, ο Γκιόσι είναι βασικός, οι Μέτσιο και Δέδες είναι υπολογίσιμοι. Υπάρχει έντονο το ευβοϊκό στοιχείο. Στο περασμένο ματς με το Λουτράκι αγωνίστηκαν στο βασικό σχήμα 7 παιδιά από την Εύβοια.

Οχι ότι έχει μεγάλη σημασία ή κάνουμε διαχωρισμό, απλώς στην αρχή του προγραμματισμού υπήρχε η αίσθηση ότι ...ξηλώθηκε το ευβοϊκό πουλόβερ, αλλά δεν είναι έτσι (χθες απουσιάζε και ο Ταυταρίδης).

Μόλις έληξαν τα ματς της Α' ΕΠΣΕ τηλεφώνησα στην Κάρυστο να μάθω τον σκόρερ του ΑΟΚ στο ματς με τη Δροσιά και στο όνομα « Στρέμπας» αυθόρμητα απάντησα «μ' αρέσει που ρώτησα...».

Στο μεταξύ έχουμε σχηματίσει μια εικόνα για την Κάρυστο ότι είναι η Γιουβέντους και πρέπει να βάζει 10 γκολ σε κάθε ματς, αλλά δεν είναι η σωστή προσέγγιση. Ο Καζακόπουλος είναι ένας σοβαρός προπονητής και είπε ο άνθρωπος μετά τον τελικό του Λιγκ Καπ ότι «υπάρχουν ομάδες που δουλεύονται δυο και τρία χρόνια, ενώ εμείς δυο μήνες» και δεν έχει άδικο. Εμείς το ξεχνάμε.

Κι όμως, αυτο το γκρουπ έχει νικήσει 4-0 τον ΑΟΧ, 3-0 τον Ταμυναϊκό, 1-0 τη Δροσιά, 4-0 μέσα στους Καθενούς, πέρασε νικηφόρα από το Βασιλικό στο Λιγκ Καπ, κατέκτησε το τρόπαιο, δηλαδη κάπου ώπα, δεν δέχονται γκολ ούτε με αίτηση. Ήδη αυτό που έχει πετύχει η Κάρυστος είναι εντυπωσιακό και στο στρατόπεδο της ομάδας δεν περίμεναν αυτήν την εκκωφαντική εκκίνηση. 

Ανοίγω μια παρένθεση και την κλείνω αμέσως για να αναφέρω ότι στο γκολ της νίκης στον τελικό του Λιγκ Καπ λησμονήσαμε να εξάρουμε την διαγώνια μακρινή πάσα του στόπερ Ντόνκορ που είναι εκπληκτική και επί της ουσίας δημιουργεί τις συνθήκες για την επίτευξη του γκολ από τον Στρέμπα μετά την ασίστ του Καράβολα.

Η Δροσιά το πάλεψε το παιχνίδι, αλλά δεν πήρε κάτι. Τουλάχιστον ο Γιώργος Λάμπρου είναι χαρούμενος για τον αδερφικό του φίλο Γιάννη Πετράκη (Παναιτωλικός).

Οι δυο τους έχουν κάνει πολύ παρέα και κοινές διακοπές στην Κρήτη, ήταν συνοδοιπόροι στη Γυμναστική Ακαδημία και μιλάνε συχνά στο τηλέφωνο και ανταλλάσουν απόψεις. Ετσι έχω μάθει. Πολύ πιθανό να μιλήσανε και το βράδυ του Σαββάτου μετά τον θρίαμβο της ομάδας του Αγρινίου επί της ΑΕΚ. Να του τηλεφώνησε ο Λάμπρου για να του δώσει συγχαρητήρια.

Στον Δημήτρη Βαλκάνο δεν άρεσε η εικόνα του ΑΟ Χαλκίς και στο τέλος του ματς μάζεψε γύρω του τους παίκτες και ζήτησε καλύτερη αγωνιστική συμπεριφορά και πειθαρχία.

Ο Βαλκάνος γνωρίζει πολύ καλά ότι καλείται να σηκώσει το βάρος μιας ομάδας που βάζει στον εαυτό της μεγάλη πίεση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι κορυφαίος στο ματς με την Ερέτρια ήταν ο Βεσέλι, όχι μόνο για το νικητήριο γκολ, αλλά και για τους χώρους που κάλυψε στη μεσαία γραμμή.

Φάνηκε πιο εύκολη απ' όσο δείχνει το τελικό σκορ η νίκη του ΑΟΧ, γιατί δεν απειλήθηκε σοβαρά από τον Απόλλωνα. Μεσοεπιθετικά ούτε ο ΑΟΧ έπεισε. Ο Κολώνιας δεν είναι φορ, δεν κατάφερε να φανεί και δεν ευθύνεται το παιδί. Στη λογική ότι η ομάδα παίζει χωρίς φορ, αναγκαστικά θα ψάξει το γκολ από τους περιφερειακούς και οι Κανάνι και Λάζρι θεωρούνται οι παίκτες-κλειδιά.

Ο Αντώνης Αυλωνίτης δεν πετάει στα σύννεφα με το 3Χ3 της Προποντίδας. Αυτό που τον ικανοποιεί περισσότερο είναι το μηδέν παθητικό και έχει ρίξει μεγάλο βάρος στην αμυντική λειτουργία, γνωρίζοντας ότι το γκρουπ που έχει στα χέρια του έχει τα χαρακτηριστικά να δημιουργεί καταστάσεις στα αντίπαλα καρέ.   

Ο Ελλήσποντος θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ομάδα σχολικού πρωταθλήματος με παιδιά 15 και 16 ετών. Ο σκόρερ του 2ου γκολ στο χθεσινό ματς με τον Σταυρό, Χρήστος Μαρίνης είναι 15. Τα περισσότερα παιδιά γυρνάνε από το σχολείο και το φροντιστήριο και πάνε για προπόνηση για να ριχτούν τα Σαββατοκύριακα στη δύσκολη μάχη της Α' ΕΠΣΕ.

Ο σύλλογος έχει πιάσει τον παλμό του τι πρεσβεύει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και υπηρετεί αυτό που θα έπρεπε να κάνει το σύνολο των τοπικών ομάδων, να εκπροσωπούν την περιοχή τους με νέο αίμα.

Ο Ελλήσποντος προηγήθηκε 2-0 σε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο όπου ήταν ορμητικός, αλλά ο πληγωμένος Σταυρός ακόμη δεν έχει χάσει σε 90λεπτο.

Ο Κύζικος ήταν ανταγωνιστικός κόντρα στον Λήλα, αλλά η ομάδα του Βασιλικού άξιζε τη νίκη, είχε καθαρές φάσεις με δυο δοκάρια και πέρασε αλώβητη από την Κάνηθο. Πιστεύω ότι σύντομα ο Κύζικος θα επιστρέψει στο Ενωσιακό, αφού ολοκληρώνονται οι εργασίες τοποθέτησης του νέου χλοοτάπητα.

Ο Τάκης Ακριτίδης συνεχίζει να βρίσκεται εκτός αγωνιστικών χώρων. Ο ίδιος περιμένει απάντηση από την ΕΠΟ σε μια σειρά ερωτημάτων που έχει κάνει ο Μακεδόνας -και συμπατριώτης μου- κόουτς, αναφέροντας ότι η Ομοσπονδία κατήργησε αυθαίρετα το δίπλωμα UEFA C PLUS που η ίδια χορήγησε.

Ο κ. Ακριτίδης τονίζει ότι δεν ήταν ενήμερος ότι το δίπλωμα είχε ...ημερομηνία λήξης και ζητάει να μάθει αν η σχολή που παρακολούθησε ήταν νόμιμη ή παράνομη (και να φανταστεί κάποιος ότι μέχρι πρότινος ήταν Ενωσιακός προπονητής). 

Ο Ταμυναϊκός βγάζει υγεία και θεωρείται βαριά βιομηχανία ποδοσφαίρου. Ο Μώρος είναι καλύτερος και από τον Μορόν του Άρη Θεσσαλονίκης που σκαρφάλωσε για μια νύχτα στην κορυφή της Super League και οι μισοί Αρειανοί δεν ήξεραν πως να διαχειριστούν τη συγκίνηση. Η Μακρυκάπα δεν υπάρχει λόγος να τα βάψει μαύρα για τα 6 γκολ που δέχθηκε, ξεκίνησε -πράγματι- το καλοκαίρι με πολλά προβλήματα και είναι λογικό κάποιες φορές να υποφέρει.

Η Αιδηψός κάθε χρόνο ξεκινάει τη σεζόν με ένα μαύρο συννεφάκι πάνω από το κεφάλι της και σιγά-σιγά αρχίζει και βγάζει αντίδραση και χαρακτήρα. Βέβαια, οι περισσότεροι από χθες ασχολούνται με το αυτογκόλ του Πατσή.

Και ο Τσούξον-Κυριακού, που είναι μέγα πειραχτήρι, βρήκε την ευκαιρία να τρολάρει τον συμπαίκτη του που έγινε viral (θα ήθελα να ήμουν στην Αιδηψό και να έβλεπα την αντίδραση του κόουτς Αναγνώστου στο αυτογκόλ. Μην σας πω, θα πλήρωνα κιόλας).

Η Αναγέννηση Μαντουδίου προβληματίζει κάπως, αλλά οκ, είχε δύσκολα ματς σε Προποντίδα-Αιδηψό έξω και μέσα με Ταμυναϊκό. Αν βάλει πρόστιμο ο πρόεδρος Καντζούρας σαν τον Ιβάν Σαββίδη θα βγει ο Κιαπέκος σαν τον Λουτσέσκου και θα πει «εγώ αυτή τη νύχτα είμαι εδώ, αλλά δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάω στο Μαντούδι, να πάρω τη βαλίτσα μου και να γυρίσω στο ...Βουκουρέστι της Εύβοιας, τα Ψαχνά».

Θεωρώ ότι οι ομάδες δεν πρέπει να τρελαίνονται. Ομάδες που ξοδεύουν εκατομμύρια ψάχνονται μέχρι να βρουν μια άκρη (σ.σ. η Τρίπολη διώχνει τον Μακελελέ (!) μετά το διπλό επί της Athens Kallithea), δεν θα πρέπει να γίνονται σκέψεις κάθε τρεις και λίγο για αλλαγή προπονητή. Οι διοικήσεις κάνουν μια επιλογή, θα πρέπει να τη στηρίζουν ως το τέλος και το καλοκαίρι να κάνουν ταμείο.

Το ίδιο ισχύει και για τον Γιάννη Φούρλη, ο οποίος ανέβασε τους Καθενούς και θα δώσει τη μάχη του με τα δικά του παιδιά. Για να μην παρεξηγηθώ δεν έχει ακουστεί κάτι, ούτε για το Μαντούδι, ούτε για τους Καθενούς, περισσότερο καυτηριάζω την τακτική των παραγόντων, που είναι προπονητοφάγοι, αλλά και ήρωες που συντηρούν τους συλλόγους.

Ο Γιώργος Τζόκας είναι λιγομίλητος και αθόρυβος μαχητής των πάγκων και η ομάδα του, ο Δύστος, χθες, προκάλεσε θόρυβο με τα 6 γκολ (επί των Καθενών). Φυσικά ήταν ένα παιχνίδι στα μέτρα του, στο οποίο ο Δύστος έδωσε διαστάσεις θριάμβου και έδειξε ότι έχει κάτι παραπάνω από σφυγμό στη μεγάλη κατηγορία του νομού.