Το διπλό στο 90' είναι πιο γλυκό, η γνώση του Καρβέλη, ο Αναγνώστου και ο ισχυρός Ταμυναϊκός

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Κάθισα να γράψω το βράδυ προς ξημέρωμα Δευτέρας, όχι γιατί έχω όρεξη, αλλά όταν χάνει ο ΠΑΟΚ κλείνω τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, δεν βλέπω ιντερνετικές εκπομπές στο Youtube και έτσι δεν απασχολούμαι με τα …postgame. Αν δεν μου μιλήσετε και μέχρι την Τρίτη ακόμη καλύτερα, αλλά αυτό το καταπολεμάω. Η πληροφορία ότι ο Θανάσης Αναγνώστου (φωτό) τηλεφώνησε στον Λουτσέσκου για να μιλήσουν για τις χαμένες ευκαιρίες τους, κρίνεται ως αναληθής και δεν την εξετάζω καν.

Το …Μεγάλο διπλό της Αρτάκης στο 90’ στο Γύθειο (σ.σ. το ξέρει ο Λεωνίδας το μονοπάτι) έρχεται να «κουμπώσει» στα λόγια του Κούτση μετά το ματς της πρεμιέρας με την Ελλάς Σύρου. Είπε ο κόουτς ότι η ομάδα έχει ανάγκη από βαθμούς και όχι από μαγικές εμφανίσεις και όταν είσαι ο μόνος με 2Χ2 τη στιγμή που η θεωρητικά μεγάλη σου αντίπαλος (Κόρινθος) …ψάχνεται, με ένα βαθμό αντί για 6 που ποντάριζε πριν τη σέντρα του 3^ου ομίλου της Γ’ Εθνικής, τότε αγοράζεις χρόνο, για να βελτιωθείς και να εδραιωθείς στην κορυφή. Όχι ότι αν δεν ερχόταν η νίκη θα ισοδυναμούσε με καταστροφή, αλλά ένα τρίποντο (διπλό) στο 90’ είναι πιο γλυκό και προσφέρει στους ερυθροκίτρινους ψυχολογία με το τσουβάλι.

Στο άλλο στρατόπεδο, αυτό του Αμαρυνθιακού, ο Γιάννης Καρβέλης το τόνισε πριν το ματς, ότι το Λουτράκι είναι μια ομάδα με τρεξίματα, ομοιογένεια έχοντας κρατήσει τον περσινό κορμό και μάλιστα έπλεξε και το εγκώμιο του αντιπάλου τεχνικού, λέγοντας ότι είναι ένας έξυπνος προπονητής. Και δικαιώθηκε, γιατί όσοι νόμιζαν ότι ο Αμαρυνθιακός θα μπει στο γήπεδο και θα καταπιεί το «πορτοκαλί υποβρύχιο» του νομού Κορινθίας, σίγουρα κάτι λιγότερο ξέρει από τον Καρβέλη που είναι γνώστης.

Όμως, έχει όλο το μέλλον μπροστά του ο Αμαρυνθιακός και …ζει με ενθουσιασμό κάθε στιγμή στη Γ’ Εθνική, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο (σαφώς και η συγκομιδή των 4 βαθμών είναι ενθαρρυντική και η ομάδα πολύ καλή), όσο και με τις δράσεις που αναπτύσσει έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, πιάνοντας τον παλμό, με την επίσκεψη αντιπροσωπείας παικτών στο Γυμνάσιο Αμαρύνθου, αλλά και με τη δωρεάν είσοδο στο γήπεδο στους μαθητές-τριες των σχολείων του Δήμου (στο επικοινωνιακό κομμάτι ο Αμαρυνθιακός είναι η κορυφαία ομάδα της Ελλάδας).

Στην Α’ ΕΠΣΕ εκτιμώ ότι τη μεγαλύτερη νίκη (στο πλαίσιο της 2^ης αγωνιστικής) την πέτυχε ο Ταμυναϊκός του Βαγγέλη Ντόβολη, γιατί είχε να αντιμετωπίσει ένα γκρουπ (Μαντούδι), που ήθελε να σβήσει την ήττα της πρεμιέρας στην Προποντίδα, αλλά και γιατί πριν λίγες μέρες είδε τον Τσιαμπαλή να βγαίνει νοκ άουτ με τραυματισμό. Παράλληλα ερχόταν από ένα άβολο αποτέλεσμα στην έδρα του (1-1 με τον Σταυρό) και καλούνταν να υπενθυμίσει στην ποδοσφαιρική Εύβοια τι εστί «Ταμυναϊκός».

Η ανατροπή του σκορ για τον Σταυρό κόντρα στην Αιδηψό, ναι μεν ήρθε σε ένα χρονικό σημείο που οι βόρειοι έμειναν με 9 παίκτες και μάλιστα με αποβολή του γκολκίπερ Μπιμπάι, χάνοντας –από τη γραμμή κρούσης- και τον φορ Κυριακού που φόρεσε μετά από χρόνια τα γάντια και θυμήθηκε τα παλιά, αλλά από το 3’ μέχρι τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα ο Σταυρός έπαιζε με παίκτη λιγότερο και η οξυδέρκεια του γκρουπ του Καλλιμάνη δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη.

Οσον αφορά τον Θανάση Αναγνώστου, δεν τον λες και …τέρας ψυχραιμίας. Πιστεύω αν κλειστεί φιλικό Αιδηψός-Κόρινθος και κάθονται δίπλα-δίπλα Κούγιας και Αναγνώστου, ο Γ’ παγκόσμιος πόλεμος είναι μια ανάσα και στη Μέση Ανατολή θα τρώνε …ποπ κορν, αντί να ρίχνει ο ένας ρουκέτες και ο άλλος βόμβες σκοτώνοντας αθώο κόσμο και παιδιά.

Στη Δροσιά πήγα το Σάββατο και στο Στάδιο Χαλκίδας την Κυριακή.

Όπως έλεγε πριν το ματς ο Τάκης Σπυρόπουλος στατιστικά είναι δύσκολο για το νεανικό γκρουπ που διαθέτει ο Κύζικος να νικήσει δυο φορές (σε τρεις μέρες) τη Δροσιά που είναι μια άκρως αξιόλογη ομάδα με τις αρχές του προπονητή της. Αλλά ο Κύζικος το «έπαιξε» στα ίσια το ματς και ειδικότερα από το 60’ και μετά που το σκορ (1-0) ήταν εύθραυστο θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά. Αυτό που μου άρεσε είναι ότι μολονότι βρισκόταν πίσω στο σκορ προσπαθούσε να παίξει σωστό ποδόσφαιρο με κάτω την μπάλα, και με παιδιά που δεν διστάζουν να πέσουν στη φωτιά και να φύγουν με ράμματα από το γήπεδο προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους.

Και η Δροσιά ήταν πολύ καλή τακτικά, ο Ντεγιάννης ρε ρόλο εξτρέμ ήταν πολύ κινητικός στο πρώτο ημίχρονο, ο Κατσίμπρας σε πιο ελεύθερο ρόλο είναι ένα παιδί που προσφέρει τόσο στο παραγωγικό, όσο και στο ανασταλτικό κομμάτι και ο Σπανός είναι ένας φορ από τους καλύτερους της γενιάς του.

Αυτό που έλεγε ο Γιώργος Λάμπρου στους παίκτες του στην ανάπαυλα ήταν ότι δεν θέλει να κινδυνέψει η ομάδα του, να είναι κοντά οι γραμμές και να …ασφαλίζουν και να παίζουν, με γρήγορες μεταβάσεις. Κάποια στιγμή επήλθε και η κούραση με αποτέλεσμα ο ΑΠΚΟ να χάσει μέτρα, αλλά η εμπειρία έκανε τη διαφορά και στο τέλος σφραγίστηκε το δεύτερο τρίποντο με ένα δεύτερο γκολ.

Στη Χαλκίδα θεωρώ ότι είναι άδικο για τον Τάσο Ταυταρίδη όσα συνέβησαν την περ. εβδομάδα και σίγουρα όχι με δική μας ευθύνη. Δεν είμαστε επίσημοι ρεπόρτερ καμιάς ομάδας. Δηλαδή για να σας εξηγήσω πως λειτουργούμε, μπορεί για παράδειγμα την Τετάρτη που υπάρχει ο τελικός του Λιγκ Καπ, εγώ ή ο Κόκορης, να πρέπει να γράψουμε παράλληλα και για τη ρυθμική γυμναστική και για την πάλη. Με ανοιγμένα τρία word. Αλλά δουλειά μας είναι να ενημερώνουμε τους φιλάθλους όταν υπάρχει μια είδηση, ειδικότερα από επίσημα χείλη (σ.σ. το είχα αναφέρει και για την περίπτωση των διαιτητών, ότι αν είναι να τα κρύβουμε κάτω από το χαλάκι, καλύτερα να πάμε σπίτια μας). Σε αντίθετη περίπτωση αξιολογούμε την πηγή ...κουβαλώντας και το όποιο ρίσκο.

Ο Μπινιάκος που ένας προπονητής τον χαρακτήρισε το «30% της δύναμης του ΑΟΧ» εξακολουθεί να βλέπει τα ματς από την εξέδρα λόγω τραυματισμού και χθες στα επίσημα καθόταν και ο Κανάνι που υποφέρει και αυτός από τραυματισμό, ενώ στην παρέα προστέθηκε και ο Λάζρι που σκόραρε και πάρκαρε στα πιτς μετά το 30’. Ο Κολώνιας έπαιξε στο «9» και ο επόμενος διαθέσιμος είναι ο νεαρός Μπαρδόλι.

Ο σωματότυπός του Μπαρδόλι μοιάζει με του Γκέριον της Προποντίδας, που έχει πολύ καλές κινήσεις και τοποθετήσεις μέσα και έξω από το κουτί και έγινε το πρόσωπο της ημέρας για την «Μπάρτσα» στο γήπεδο της Μακρυκάπας. Ο Αυλωνίτης τον εμπιστεύεται και τον μπουστάρει, γιατί ξέρει ότι μπορεί να προσφέρει με την κατάλληλη διαχείριση.

Ο Δύστος δεν είναι κακή ομάδα, έχει στο ρόστερ του παιδιά όπως ο Παναγιώτης Ηλίας, ο Δημήτρης ο Ντούρμας, ο Μάνος Αναστασίου, ο  Γιώργος ο Μαστροκώστας που έχουν φάει τα γήπεδα με το κουτάλι που θα έλεγε ο Πέτρος Μίχος, αλλά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες στο να ξεφύγει η ομάδα από το πεπρωμένο της που είναι να παλέψει για την κατηγορία.

Η Κάρυστος χωρίς να φορτσάρει ιδιαίτερα έχει τις προσωπικότητες να καθαρίζει τα ματς και τα αποτελέσματά της μέχρι τώρα είναι εντυπωσιακά και εφάμιλλα μιας επίδοξης πρωταθλήτριας.

Η ΑΕ Καθενών θα δώσει τη μάχη της, όπως και η Ιστιαία, η οποία είναι δύσκολο να επαναλάβει τον περσινό άθλο που από …καταδικασμένη σε υποβιβασμό τερμάτισε 5^η, αλλά αμφότερες θα είναι …κομμάτια του ανταγωνισμού.

Ο Ελλήσποντος για την ώρα απολαμβάνει την κορυφή με 2Χ2. Είχε δείξει με το καλημέρα καλά δείγματα και αν συνεχίσει ταπεινά χωρίς να πάρουν τα μυαλά του αέρα θα είναι μια ομάδα που θα χειροκροτηθεί κι άλλες φορές από τους Λαμψακιώτες, όπως συνέβη στο 4-0 με την Ερέτρια που προβληματίζει λίγο, αλλά θα τη βρει την άκρη της.

Στον Λήλα ο Νίκος Μαστροκώστας είναι η εγγύηση του γκολ. Πιστεύω ότι και 50 χρονών να φτάσει θα σκοράρει στην Α’ ΕΠΣΕ. Ο Λήλας που τα προηγούμενα χρόνια είχε χαθεί σε έναν λαβύρινθο, όχι μόνο έχει βρει το φως στο τούνελ, αλλά βαδίζει και σε ένα μονοπάτι προοπτικής, έχοντας στις τάξεις του έναν προπονητή (σ.σ. Νίκος Ευσταθίου) που το ψάχνει πολύ και δουλεύει ασταμάτητα.

Ντέρμπι φωτιά (Κάρυστος-ΑΟΧ) δεν έβγαλε μόνο η κληρωτίδα για την Α’ ΕΠΣΕ, αλλά και για τον 2^ο όμιλο της Β’ ΕΠΣΕ, με τον Ευβοϊκό Αγ. Νικολάου του Πάνου Ελευθερίου να …αλώνει το Γυμνό και να δείχνει τα δόντια του με το καλημέρα. Εκανε καλές κινήσεις ο Ευβοϊκός (Κουζούλογλου, Μπασούκος, κ.α) και είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία, αλλά πάντα η πράξη είναι πιο δύσκολη από τα γραφόμενά μας σε ένα πληκτρολόγιο υπολογιστή.