Εφικτό το 2Χ2 για Αρτάκη και Αμαρυνθιακό, κυνική η Κάρυστος και ο ΑΟ Χαλκίς που δεν έχει φορ

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Τα παιχνίδια που έρχονται για Αρτάκη και Αμαρυνθιακό προσφέρονται για να κάνουν το 2Χ2. Η Αρτάκη στο Γύθειο κι ο Αμαρυνθιακός που φιλοξενεί το Λουτράκι (στον β’ γύρο θα πάω στο Λουτράκι, σας το λέω από τώρα). Θα βρω χρόνο να παρακολουθήσω το χθεσινό ματς του Αμαρυνθιακού στο Youtube, στιγμιότυπα είδα.

Το γκολ του Νικολόπουλου είναι απόλαυση. Βολέ του γκολκίπερ, γυριστή κεφαλιά-ασίστ και εκτέλεση για χαϊλάιτς (με δυο πάσες). Και μετά έτρεξε στον προπονητή του, Γιάννη Καρβέλη που έφτασε στο γήπεδο την ώρα της σέντρας, γιατί η αεροπορική εταιρία 'έκλεισε' την πτήση και δεν άφησε προπονητή και τεχνικό διευθυντή (Ζουλιώτης) να ...πετάξουν με τους παίκτες (θα το δούμε το θέμα και για την έντυπη Γνώμη). Όπως και του Πολίτη το γκολ στο ματς ΑΟΝΑ-Σύρος ήταν να το πιείς στο ποτήρι. Με αυτά τα δυο γκολ, των Νικολόπουλου και Πολίτη 'σφραγίστηκαν' οι πρώτες νίκες για τις ομάδες της Εύβοιας.

Για λογαριασμό του Αμαρυνθιακού ο Τόρα άνοιξε το σκορ από την άσπρη βούλα. Ο Γκέρσι έχει ευστοχία …Σβαμπ, ο Γκιόσι ξεκίνησε βασικός, το έλεγε από την πρώτη στιγμή ο Καρβέλης ότι τον πιστεύει πάρα πολύ. Με τον Νικολόπουλο αγωνίστηκε στις πλευρές (σ.σ. ο Γκιόσι) και ο Τόρα στην κορυφή. Στο τρίτο γκολ η μπάλα κυκλοφορεί υποδειγματικά από την ομάδα της Εύβοιας, διαγώνια μπαλιά και ο Χατζηστάμου στέλνει τον αντίπαλό του …αδιάβαστο, πριν πλασάρει στην κλειστή γωνία.

Την Αρτάκη την είδα από κοντά, άργησε να βρει ρυθμό, ήταν κομβικό το πρώτο γκολ στο 45’. Η Σύρος ήταν πιο επικίνδυνη στις αντεπιθέσεις στο πρώτο ημίχρονο, έφτανε με σχετική ευκολία στην ερυθροκίτρινη περιοχή, αλλά δεν είχε το καθαρό μυαλό για να κάνει ...προκοπή. Της έλειπε ο …αντίστοιχος Πολίτης, ο οποίος έχει καταπληκτικές εμπνεύσεις.

Ο Πολίτης για τον ΑΟΝΑ είναι ότι ο Τετέ για τον Παναθηναϊκό, για παράδειγμα. Και κάτι παραπάνω. Ο κόουτς Τάκης Σπυρόπουλος χαρακτήρισε το πλασέ του …αλά Τιερί Ανρί! Ο Πολίτης με «βραζιλιάνικη» ντρίμπλα απέφυγε τον προσωπικό του αντίπαλο στο πρώτο γκολ, για να βγάλει την παράλληλη και να κερδιθεί το πέναλτι, ενώ στο δεύτερο γκολ συνεργάζεται με κλειστά μάτια με τον Παπαδάκη που είναι απρόβλεπτος στο παιχνίδι του και δύσκολο σταυρόλεξο για τους αντιπάλους. Η Αρτάκη ήταν σοβαρή. Καλά στοιχεία έδειξε κι ο Νιφορόπουλος ως δεξιός χαφ, ενώ 'εγκεφαλικός' παίκτης είναι ο Καλλέργης. Μαρκάρει, κουβαλάει μπάλα, μοιράζει, πάει κάθετα, παίρνει καλές αποφάσεις.

Ο Κανούλας δεν είχε συμμετοχή σε πολλές στιγμές (είναι και φορ που περιμένει να τροφοδοτηθεί), αλλά την έκανε τη δουλειά στην …εσχάτη των ποινών (η εκτέλεση στο παραθυράκι ήταν άψογη). Μετά το τέλος του ματς ο πρόεδρος της Αρτάκης Γιάννης Βαγιάννης ισχυρίστηκε ότι η Σύρος είναι μια ομάδα που λογίζεται ανάμεσα στα φαβορί του 3ου ομίλου.

Διαπίστωσα ότι έχει μια οργανωμένη ομάδα που παίζει με σχέδιο, αλλά ομολογώ ότι δεν γνώριζα πως έχει τόσο υψηλές βλέψεις. Από τη μεριά των Συριανών διάβασα ότι έκαναν εκπληκτική και μαγική εμφάνιση. Εντάξει δεν μαγευτήκαμε κιόλας, εκτός αν θεωρούν ότι έπαιξαν καταπληκτικά δεδομένου του αντιπάλου (ΑΟΝΑ).

Η Κάρυστος νίκησε 4-0 τη Χαλκίδα, μια εβδομάδα νωρίτερα είχε νικήσει 3-0 τον Ταμυναϊκό για το Λιγκ Καπ. Και στα δυο ματς το ημίχρονο ήταν 0-0, άρα η Κάρυστος …κάτι κάνει καλύτερα στο β’ ημίχρονο. Ένα παιχνίδι δεν λήγει στο 45’, αλλά στο 90’.

Πέτυχε 7 γκολ και δεν δέχτηκε κανένα κόντρα στους δυο –θεωρητικά- ισχυρότερους αντιπάλους της. Μου μετέφεραν ότι το σκορ είναι ...λίγο μαγική εικόνα, αλλά όπως και να ‘χει τα 4 γκολ είναι ...πολλά για τη φετινή Χαλκίδα, που έχει στο ρόστερ της έμπειρα παιδιά και δυνατό μπάτζετ.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος που ξεχώρισε για τον ΑΟΚ, ο άνθρωπος έχει παίξει σε Πανσερραϊκό, Πανθρακικό, Δόξα Δράμας, κ.α. Δεν είναι παίξε-γέλασε, αλλά …κάτσε καλά. Στο μεταξύ αν ρίξετε μια ματιά στην 11αδα της Καρύστου, οι μισοί είναι περσινά παιδιά, κάτι που σημαίνει ότι η ομάδα της νότιας Εύβοιας δεν έφερε μια καραβιά …ξένους παίκτες, αλλά υπολογίζει σοβαρά στους ποδοσφαιριστές που σήκωσαν το βάρος τα προηγούμενα χρόνια κι αυτό πιστώνεται θετικά στον κόουτς Καζακόπουλο.

Απλώς η Κάρυστος έκανε στοχευμένες μεταγραφές (Στρέμπας, Κολλιάκος, Ντόνκορ, Παπαδόπουλος, Λάτσης, κ.α) και κάλυψε το έλλειμα ποιότητας.

Ο ΑΟΧ δεν είχε στη σύνθεσή του τον Μπινιάκο που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα στην κλείδα και η απουσία του του είναι καθοριστική, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να προβλέψεις κάποιες καταστάσεις, απλώς εύχεσαι να μην συμβούν.

Στον αγώνα του Λιγκ Καπ ο Τάσος Ταυταρίδης προσπάθησε να καλύψει το κενό με τους Λάζρι και Κανάνι (άλλο φορ, άλλο εξτρέμ) και ανεβάζοντας ψηλότερα τον Κολώνια, μέχρι να επιστρατεύσει τον νεαρό Τζουλιάνο, που κι αυτός περισσότερο χαφάκι είναι.

Χθες έκανε ντεμπούτο ο Νίκος Σταματάκος, αλλά -φαινομενικά- η απουσία του Μπινιάκου δύσκολα θα καλυφθεί και ο σχεδιασμός του ΑΟΧ στο συγκεκριμένο κομμάτι (να μην έχει δεύτερο καθαρό 9αρι) ήταν κακός το καλοκαίρι. Αλλά οι μεταγραφές είναι ανοιχτές μέχρι τις 20 Οκτώβρη περίπου (το θέμα είναι σε ποια αγορά θα βρει φορ ο ΑΟΧ).

Ατυχος στάθηκε και ο νεαρός Σαρρής, ο οποίος πέρασε την πόρτα του χειρουργείου (πρόσθιος χιαστός) και αναμφίβολα όλα αυτά δεν έχουν αφήσει ανεπηρέαστο το γκρουπ.

Στον ΑΟΧ υπάρχει η σκέψη για αλλαγή προπονητή, δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ετσι συμβαίνει -πάντα- μετά από άτυχα αποτελέσματα, οι προπονητές πληρώνουν τα 'σπασμένα', τη μια μέρα είναι Θεοί και την άλλη αναζητούνται οι αντικαταστάτες τους.

Αναρωτιούνται πολλοί ποιος είναι ο στόχος της Χαλκίδας... Με το συγκεκριμένο μπάτζετ, προφανώς ο τίτλος.

Για τη μανούρα δεν μπορώ να έχω εικόνα, διάβασα ένα σχόλιο του Γιάννη Παύλου (σ.σ. βρέθηκε στη νότια Εύβοια) -που είναι πολύ σοβαρός άνθρωπος-, ο οποίος έγραψε ότι ορισμένοι νεαροί οπαδοί του ΑΟ Καρύστου πέταξαν μικροαντικείμενα στους παίκτες του ΑΟΧ και αυτοί αντέδρασαν. Οι της Καρύστου ισχυρίζονται ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο, ότι δεν πετάχτηκε τίποτα και το ξεκίνησαν οι ΑΟΧίτες.

Ο πρόεδρος της Καρύστου Παύλος Αλεξανδρής κατέθεσε τη δική του γνώμη και όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι ευελπιστούν να μην δοθεί συνέχεια...

Τόσο το Σάββατο, όσο και την Κυριακή πήγα στον Βούρκο (Προποντίδα-Μαντούδι+Κύζικος-Ιστιαία).

Η Προποντίδα μου άρεσε, ειδικότερα στο πρώτο ημίωρο έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο, με την μπάλα κάτω. Αν θυμάμαι καλά σημείωσα στο μπλοκάκι μου 5 φάσεις των γηπεδούχων για γκολ σε 20 λεπτά. Με τις αξίες Π.Δ. Σκριβάνο και Σεϊνταρά στα φτερά και στον άξονα τους Σεχάι, Γ. Ζαχαριά και Αργυρό στο 6, στο 8 και στο 10. Πολύ καλός και ο ακραίος μπακ Βαγγέλης Ντεγιάννης, μοιάζει με τον Σάστρε, πολύ τίμιος. Ο Λάμπρος Καρλατήρας είχε πάρει ...αγκαζέ τον Π.Λ. Σκριβάνο.

Μια φορά ο δεύτερος ξέφυγε από τη στενή του επιτήρηση και παραλίγο να σκοράρει, γιατί έχει το ένστικτο του «φονιά», αλλά είναι τανκ, έχει το στυλ του Φώτη Ιωαννίδη. Αλλά οφείλω να πω ότι η Προποντίδα είχε τρομερή βελτίωση σε σχέση με το ματς του Λιγκ Καπ κόντρα στον Ελλήσποντο. Και το Μαντούδι είναι καλή ομάδα, είχε και απουσίες, άργησε να μπει στην εξίσωση, ισορρόπησε, αλλά από τη στιγμή που δεν κατάφερε να πάρει κεφάλι στο σκορ, η Προποντίδα το τιμώρησε.

Δεν είναι ωραία εικόνα, η ομάδα να αγωνίζεται κι ο προπονητής Νίκος Κιαπέκος να βρίσκεται εκτός γηπέδου …λόγω του διπλώματος UEFA C plus που ακυρώθηκε. Και η ίδια εικόνα επαναλήφθηκε την επόμενη μέρα στο ίδιο γήπεδο με τον προπονητή του Κύζικου Τάκη Ακριτίδη, ο οποίος θα πάει μέχρι τέλους την ιστορία έως ότου δικαιωθεί.

Οι «μπέμπηδες» του Κύζικου με τον Τάκη Σπυρόπουλο στον πάγκο έκαναν κατάθεση ψυχής και απέδειξαν αυτό που λέει ο Ακριτίδης ότι ‘αυτά τα παιδιά θα είναι πολύ σκληρά για να χάσουν’.