Η πρεμιέρα της μεγάλης κατηγορίας της Εύβοιας με κρας τεστ, ο Κιαπέκος και η Ζοζεφίν

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Στη Super League οι μεγάλοι είχαν πάρει κλειδαρίθμους για να αποφύγουν τα μεταξύ τους ντέρμπι τις πρώτες αγωνιστικές. Παρόλ’ αυτά δεν απέφυγαν τις γκέλες σε μια περίοδο που δεν πατάνε καλά στο γήπεδο. Η πρώτη μεγάλη μάχη ήταν αυτή του ΠΑΟΚ με τον ΠΑΟ την 4η αγωνιστική. Στη Super League της Εύβοιας δεν συνέβη κάτι ανάλογο και το πρώτο κρας τεστ η κλήρωση το …έφερε στην πρεμιέρα, με την Κάρυστο να φιλοξενεί στο πλαστικό γήπεδό της τον ΑΟ Χαλκίς.

Αν ήταν διαφορετικό το σκορ του ημιτελικού του Λιγκ Καπ ανάμεσα στον ΑΟΧ και τον Ταμυναϊκό, η ομάδα της Χαλκίδας θα ταξίδευε στη νότια Εύβοια –και- την περ. Κυριακή, αλλά με το τραγικό γεγονός της απώλειας του Γιάννη Βεσέλι το βράδυ του Σαββάτου προς ξημερώματα Κυριακής, είναι προτιμότερο που έχασε ο ΑΟΧ από την ομάδα του Αλιβερίου. Το κλίμα στο κυανόμαυρο στρατόπεδο είναι βαρύ, η ομάδα απείχε από τις προπονήσεις λόγω πένθους και από σήμερα θα αρχίσει να προετοιμάζεται για το μεγάλο ντέρμπι που θα κρίνει τις εντυπώσεις και τίποτα περισσότερο (1η αγωνιστική γαρ).

Δεν ξέρω κατά πόσο οι δυο τους και ο Ταμυναϊκός θα …κατεβάσουν τον πήχη στις γκέλες, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια με την Αρτάκη και τον Αμαρυνθιακό, που όταν έχαναν ή έφερναν ισοπαλία γινόταν κορυφαία είδηση στο BBC.

Η λογική λέει ότι δύσκολα θα ξεφύγει μια από τις τρεις ομάδες, αλλά δεν βλέπω τον τρόπο που θα «σπάσει» η τριάδα. Παρόλ’ αυτά, υπάρχουν ομάδες, όπως ο Λήλας, το Μαντούδι, ο Σταυρός, η Προποντίδα, η Δροσιά, η Αιδηψός, -ενδεχομένως κι άλλες-, που και δυνατές έδρες διαθέτουν, αλλά και είναι ικανές να προκαλέσουν ζημιές εκτός έδρας.

Πλην του Κάρυστος-ΑΟΧ, το ματς που ξεχωρίζει είναι το Προποντίδα-Μαντούδι, με τον Αυλωνίτη να διασταυρώνει τα ξίφη του με τον Κιαπέκο.

Ο Κιαπέκος που πέρασε από τον πάγκο της Προποντίδας και είχε αποχωρήσει ανήμερα της ονομαστικής του εορτής. Αυτή τη φορά δεν θα πάει με γλυκά, αλλά με την πρόθεση να …κεράσει πίκρα την Μπάρτσα και τον Μπάμπη Κουσκούτη.

Η Προποντίδα έχασε τους περισσότερους πρωτοκλασάτους παίκτες και έκανε αγώνα δρόμου για να τους αντικαταστήσει με ισάξιους. Αν εξαιρέσουμε το καλό πρώτο ημίχρονο (εντέλει έχασε το ματς) με τον Ελλήσποντο, δεν έχει πείσει ακόμη ότι έχει φτάσει στο σημείο που θέλει ο Αυλωνίτης και το Σάββατο θα πέσουν κορμιά σε έναν κατάμεστο Βούρκο.

Στην τοποθεσία που την περ. σεζόν η Αναγέννηση ταξίδεψε στην τελική ευθεία και με την καλύτερη εμφάνισή της στη σεζόν πέρασε νικηφόρα και ουσιαστικά κλείδωσε μαθηματικά την παραμονή, γιατί οι βαθμολογικές ισσοροπίες ήταν λεπτές.

Φέτος ο στόχος του Μαντουδίου δεν είναι η εύκολη παραμονή, αλλά ένα πλασάρισμα στην πρώτη τετράδα.

Τον Κιαπέκο τον συμπαθώ και τον θεωρώ φίλο μου. Τον άκουγα στο ξεκίνημα της προετοιμασίας να λέει ότι ο τίτλος δεν είναι αυτοσκοπός. Μα, δεν είπε κάποιος ότι πάει για τίτλο το Μαντούδι. Αν υποθέσουμε ότι είναι ο …Αστέρας Τρίπολης ή ο …Ατρόμητος της Α’ ΕΠΣΕ, είναι σα να βγουν οι Αρκάδες και οι Περιστεριώτες και να πουν ότι ο τίτλος δεν είναι αυτοσκοπός (περιττό). Να βγω κι εγώ και να πω ότι έχω δουλειά την Παρασκευή και δεν θα προλάβω να βγω με την Ζοζεφίν τώρα που χώρισε με τον Νίνο. Γιατί, αν δεν είχα δουλειά, θα βγαίναμε;

Το Δύστος-Ελλήσποντος είναι αμφίρροπο ματς (σ.σ. η ομάδα της Λαμψάκου είναι σκληρό καρύδι), ενώ σε Βασιλικό και Δροσιά, Λήλας και ΑΠΚΟ έχουν, θεωρητικά πάντα, τον πρώτο λόγο κόντρα σε Καθενούς και Μακρυκάπα, αντίστοιχα.

Παιχνίδι στον Βούρκο θα γίνει και την Κυριακή, με τον «άστεγο» Κύζικο να υποδέχεται –τυπικά- την Ιστιαία, η οποία στο περ. πρωτάθλημα ήταν το πρώτο φαβορί για να πέσει και στον β’ γύρο έλανε γύρο θριάμβου και βγήκε 4η!

Ο Ταμυναϊκός στο Αλιβέρι θέλει να ξεκινήσει με νίκη απέναντι στον Σταυρό, αλλά ο αντίπαλος έρχεται με την ψυχολογία στα ύψη, μετά την πρόκρισή του στον τελικό του Λιγκ Καπ. Του Ταμυναϊκού του κόπηκαν κάπως τα φτερά (από το διπλό στη Χαλκίδα …αμέσως στην ήττα με 3-0 στην Κάρυστο), αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα συμπεριφερθεί και ο Σταυρός σε παιχνίδι μακριά από το σπίτι του και μάλιστα σε ματς υψηλών απαιτήσεων.

Η Αιδηψός έχει ένα προβάδισμα στα προγνωστικά έναντι του Απόλλωνα, αλλά αφενός οι βόρειοι ακόμη ψάχνονται, όπως συμβαίνει σε κάθε ξεκίνημα της σεζόν, αφετέρου η Ερέτρια -αν είναι πλήρης- διαθέτει ένα γκρουπ παικτών με πολλές παραστάσεις, που έχουν το ειδικό βάρος να πάρουν πάνω τους ένα ματς.

Στην περίπτωση του Νίκου Σταματάκου που βρέθηκε εκτός αποστολής στο Αλιβέρι και δεν το δέχθηκε, δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον κόουτς Γιώργο Κρόκο. Οι προπονητές βλέπουν τους παίκτες καθημερινά στις προπονήσεις. Αν δεν τους βλέπουν είναι ακόμη χειρότερα, αλλά αυτοί αποφασίζουν. Υπάρχει και η άλλη γνώμη, ότι παίκτες όπως ο Σταματάκος με βαρύ βιογραφικό χρήζουν ιδιαίτερης διαχείρισης, αλλά από τη στιγμή που οι δυο πλευρές δεν τα βρήκαν μετά τον αγώνα του Λιγκ Καπ στο Αλιβέρι, ο χωρισμός ήταν αναπόφευκτος. Η Χαλκίδα και ο Γιαμαρέλος το εκμεταλλεύτηκαν και έκαναν κίνηση για τον Νίκο, όπως ο Ηλιόπουλος για τον Μαρσιάλ. Ο Γάλλος στην ΑΕΚ δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά (οι Ενωσίτες πανηγυρίζουν και καλά κάνουν), αλλά ο "πιστολέρο" στον ΑΟΧ πιστεύω θα βοηθήσει, γιατί από παίκτες σαν τον Σταματάκο περιμένεις πλέον μια-δυο ποιοτικές ενέργειες και όχι να οργώσουν το γήπεδο, όπως τον παλιό καλό καιρό. Δεν είναι σαν το κρασί οι παίκτες, εκτός αν βγει …Τάισον.

Οταν ο Κιαπέκος ανέλαβε πριν λίγους μήνες τον Απόλλωνα, (μετά την παραίτηση Καρβέλη), ο Σταματάκος ήταν …εκτός . Τον φώναξε ο Κιαπέκος, μιλήσανε, του εξήγησε ο Ψαχνιώτης προπονητής ότι από αυτόν ζητάει συγκεκριμένα πράγματα, τον τσίγκλησε στο φιλότιμο, για να καταφέρει ο Απόλλων να κρατηθεί στην κατηγορία και πήρε αυτό που ήθελε. Αλλά αυτή η περίπτωση είναι πολύ διαφορετική από αυτό που έγινε στο γήπεδο Αλιβερίου… 

ΥΓ: Την Παρασκευή στην Ευβοϊκή Γνώμη που θα κυκλοφορήσει σε όλα τα περίπτερα του νομού θα διαβάσετε το β' μέρος του αφιερώματος στην Α' ΕΠΣΕ και ειδικότερα για τις ομάδες: Δροσιά, Μακρυκάπα, Ελλήσποντος, Αιδηψός, Σταυρός, Καθενοί, Κύζικος, Δύστος.