Ο ετοιμοπόλεμος Ταμυναϊκός και το ...σύνδρομο του Δημοτικού Σταδίου για τον ΑΟ Χαλκίς
*Του Γιάννη Τρυφωνίδη
Ολες οι ομάδες ρίχνονται σε μια μάχη με αποκλειστικό στόχο τη νίκη. Ο ΑΟ Χαλκίς μετά την κλήρωση της 11ης Σεπτεμβρίου, που τον έφερε αντίπαλο με την Κάρυστο στην πρεμιέρα της Α' ΕΠΣΕ, άρχισε να καταστρώνει τα πλάνα του για τα δυο σερί ταξίδια στη νότια Εύβοια, την ερχόμενη και την επόμενη Κυριακή, αλλά ο Ταμυναϊκός του χάλασε τα σχέδια. Και τα ...οδοιπορικά και τα ...αγωνιστικά. Εννοείται ότι οι άνθρωποι του ΑΟΧ υπολόγιζαν τη δυναμική του Ταμυναϊκού, ο οποίος κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο του Λιγκ Καπ την περ. σεζόν, ενώ τη χρονιά που σήκωσε τον τίτλο ο ΑΟΧ, ο Ταμυναϊκός είχε περάσει σαν τρένο από το Στάδιο με 4 γκολ ενεργητικό. Εχοντας και τότε στις τάξεις του, έναν ασταμάτητο Σταματούκο.
Επειδή παρακολούθησα λίγες μέρες νωρίτερα και το ματς Ταμυναϊκός-Ερέτρια, το γεγονός ότι η ομάδα του Αλιβερίου δεν δέχτηκε φάσεις από τον Απόλλων δεν σημαίνει ότι η απόδοση των γηπεδούχων κυμάνθηκε σε υψηλά στάνταρ, επιθετικά τουλάχιστον.
Στο Στάδιο το βράδυ της Πέμπτης, ο Ταμυναϊκός υπήρχαν στιγμές που έκανε αρχοντική εμφάνιση, με γεμάτη μεσοεπιθετική γραμμή, τον Τάκο σε έναν νέο ρόλο, εξαιρετικές εναλλαγές της μπάλας, τον Σταματούκο να υπενθυμίζει ότι είναι ίσως ο ταχύτερος όλων και τον Ζουρμπουλή να υποστηρίζει με ακρίβεια το πλάνο του κόουτς Ντόβολη, βάζοντας τον Μώρο στον αγωνιστικό χώρο στο β’ ημίχρονο, όπως συνέβη και στον αγώνα με τον Απόλλωνα.
Η αξία του Γιάννη είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Και από τον Ταμυναϊκό απουσιάζουν οι Γιώργηδες Πέππας και Ντόβολης, δυο παιδιά που έχουν βασικό ρόλο στο γκρουπ, αλλά και ο Μπράχα που φυλάει σκοπιές και είναι ένας φορ που καταγράφει γκολ. Ενώ -στο Στάδιο- από τον πάγκο ήρθε ο Θέμης Τσιαμπαλής (στο φινάλε βέβαια), ο οποίος δεν είναι κανένας τυχαίος. Ουσιαστικά, χωρίς καθαρό φορ έπαιζε ο Ταμυναϊκός που ήταν πιο έτοιμος και αγωνιστικά και ψυχολογικά από τον ΑΟΧ που δεν κατάφερε να καλύψει την απουσία του τραυματία Μπινιάκου στη γραμμή κρούσης.
Το ότι ο Ταμυναϊκός ήταν ανώτερος από τον ΑΟΧ και είχε περισσότερες ποιοτικές στιγμές δεν ακυρώνει εντελώς την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του ΑΟΧ. Βέβαια, για λίγα εκατοστά (οφσάιντ) στο ακυρωθέν γκολ του Ταμυναϊκού στο β’ ημίχρονο το ταμπλό θα έγραφε 0-3 που θα ήταν βαρύ για τον ΑΟΧ στο πρώτο επίσημο ματς στην έδρα του, αλλά και πάλι οι καθαρές εντυπώσεις παραμένουν ίδιες, είτε έληγε 0-3, είτε 1-2 με το γκολ του Μπαρτόλι στο 90’.
Όπως και ο ΑΟΧ, που κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου έψαχνε ρόλους μεσοεπιθετικά και ανακάτευε συνεχώς την τράπουλα, θα μπορούσε στα δυο δοκάρια του Κολώνια να φέρει το ματς στα ίσια (ειδικά το δεύτερο ήταν ο ορισμός του …όταν δεν θέλει να μπει η μπάλα), για να δεχθεί την ψυχρολουσία του 0-2 πέντε λεπτά αργότερα και εκεί να τελειώσει το ματς.
Ετσι ...τέλειωσε πριν καν αρχίσει ο ΑΟΧ το ματς στη Δροσιά μέσα σε ένα 5λεπτο στο πρώτο ημίχρονο και μετά το έσβησε. Η Δροσιά είναι καλή ομάδα και προφανώς την αδίκησε η εξέλιξη, υπό την έννοια ότι δεν της επέτρεψε να το διεκδικήσει.
Ο Ταμυναϊκός είναι ένα γκρουπ που διαχρονικά διατηρεί τον βασικό κορμό του και είναι λογικό να παρουσιάζει μεγαλύτερη συνοχή, ομοιογένεια και αυτοματισμούς.
Μεγάλη υπόθεση ότι κράτησε και τους Μπελίτσο (χθες κουβαλούσε την μπάλα από την άμυνα και πήγαινε κατά μέτωπο-ούτε ο Κουλιεράκης δεν το κάνει αυτό) και Κονόμι που είναι ιδιαίτερα επιδραστικοί και αναφέρομαι σε αυτά τα δυο παιδιά, γιατί δεν ήταν απλώς …φευγάτοι. Ο Ταμυναϊκός είχε ανακοινώσει την αποχώρησή τους και λίγες μέρες αργότερα πήραμε χαμπάρι ότι παρέμειναν, γιατί τους είδαμε στον αγιασμό!
Ο ΑΟΧ είναι μια νέα ομάδα, σίγουρα θέλει χρόνο, σίγουρα θα πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα, αλλά εμφάνισε το ...σύνδρομο του Σταδίου που μοιάζει να τον κυνηγάει σαν σκιά.
Φυσικά δεν συγκρίνεται η περσινή προσπάθεια του Ρόγκα -που κράτησε τον σύλλογο ζωντανό- με τη φετινή, αλλά θυμάστε ότι πριν μερικούς μήνες ο ΑΟΧ βρισκόταν για καιρό διασωληνωμένος, γιατί έκανε μαύρα μάτια για να συναντήσει την πρώτη του νίκη «εντός συνόρων» (αν θυμάμαι καλά με το Μαρμάρι). Δεν ξέρω πως θα κυλήσει η φετινή σεζόν, αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι εσαεί δικαιολογία, ωστόσο το γήπεδο είναι πολύ κακό, ένα κανονικό χωράφι (σ.σ. και για τον Ταμυναϊκό που τρέχει στους χώρους ήταν κακό) και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι στον ΑΟΧ θα κούμπωνε καλύτερα ένα γήπεδο όπως της Κανήθου.
Τιμάει τον πρόεδρο Κώστα Γιαμαρέλο το γεγονός ότι σε σχόλιό του στο facebook έδωσε συγχαρητήρια στον Ταμυναϊκό για τη νίκη του, αλλά και στα δικά του παιδιά. Όπως λέει «έχω δυο κόρες και 25 γιους», φαίνεται ότι το γουστάρει, αν βοηθηθεί ο ΑΟΧ μπορεί να κάνει ένα βήμα παραπάνω.
Η ενημέρωση που είχαμε ήταν ότι ο Αμαρυνθιακός δεν θα δώσει άλλο φιλικό ματς μέχρι την επίσημη σέντρα, αλλά τελικά θα παίξει στην έδρα του με τη Μαρκό αύριο Σάββατο (14/9, ώρα 5) και το πρωί της επόμενης Κυριακής, 22 του μήνα, με αεροπλάνο θα πάει και θα γυρίσει από τη Ρόδο (ΑΕΡ Αφάντου).
Το όνομα του Φαμπρίτσιο Μπρένερ δεν χρειάστηκε να το γκουγκλάρουμε, αλλά είδαμε το βίντεο που ανήρτησε ο Αμαρυνθιακός στη σελίδα του στα σόσιαλ. Εντάξει, το παλικάρι κάτι ...σακούλες μοιράζει, το μισό να παίξει από αυτό που ξέρει θα προσδώσει τεράστια δυναμική στους πρωταθλητές Εύβοιας, που ζουν πρωτόγνωρες στιγμές.
Οι άλλες 8 ομάδες θα φιλοξενηθούν στις σελίδες της "Γνώμης" την ερχόμενη εβδομάδα.
ΥΓ: Επίσης υπάρχει το ρεπορτάζ από την κλήρωση των πρωταθλημάτων που αναδεικνύει την «ψυχρασία» ανάμεσα στην ΕΠΣΕ και τον Σύνδεσμο Διαιτητών Εύβοιας. Είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε να το αφήσουμε ασχολίαστο, διαφορετικά ας πάμε να κάνουμε καμιά άλλη δουλειά. Αλλά για να προχωρήσει το ευβοϊκό ποδόσφαιρο χρειάζεται στη μηχανή του όλα τα γρανάζια του και μακάρι το χάσμα να γεφυρωθεί και να κυλήσουν ομαλά τα πρωταθλήματα, για να μην χρειαστεί να ζητάμε ενίσχυση από τον ...Λενουά.