Τα ονόματα της Αρτάκης δεν πάτησαν χορτάρι, το ξέφωτο του Αμαρυνθιακού, η Χαλκίδα και η Ζέτα Μακρυπούλια

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Προφανώς και δεν είχε ίχνος ειρωνείας για τον ΑΟ Νέας Αρτάκης το προηγούμενο σχόλιο για την παρουσία -σε ένα παράλληλο σύμπαν- της ευβοϊκής ομάδας στον τελικό του ΟΑΚΑ. Όχι ότι κάποιος το εξέλαβε ως ειρωνικό, αλλά καμιά φορά καλό είναι να λέμε τα αυτονόητα. Περισσότερο αφορούσε αυτή τη μερίδα ανθρώπων που νομίζει ότι η Αρτάκη θα κάνει περίπατο τη φετινή σεζόν, αλλά μπάλα δεν παίζουν τα μπάτζετ. Ειδικότερα σε αυτήν την κατηγορία, όπου το μεγαλύτερο εμπόδιο έχει όνομα και επώνυμο και ...ισχυρές ρίζες στα κέντρα αποφάσεων. Γι’ αυτό και ο ΑΟΝΑ ανέβασε τον πήχη ψηλότερα και από τον Μανόλο Καραλή, για να πετύχει ότι στερήθηκε την περ. σεζόν στο ματς της ιστορίας της που στράβωσε με το καλημέρα, πήγε να ισιώσει στην …καλίμπρα, αλλά τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι που έλεγε κι ο Ηλίας Θαλάσσης.

Η Αρτάκη ήταν ανταγωνιστική κόντρα στο Αιγάλεω και …είδε το εν λόγω φιλικό περισσότερο σοβαρά απ’ αυτά που προηγήθηκαν με Μαλεσίνα και Μανδραϊκό. Λογικό. Επαιξε ρόλο και ο αντίπαλος, ενώ κι ο Κούτσης «έδειξε» 11αδα, αφού στο Κύπελλο δεν υπάρχει ηλικιακός περιορισμός τουλάχιστον σε ότι αφορά το βασικό σχήμα.

Αρκετό κόσμο (για φιλικό και με αντίτιμο εισιτηρίου) είχε το γήπεδο, που πήγε να δει την ακριβή ομάδα της Εύβοιας (η Αρτάκη συζητιέται πολύ έντονα στα στέκια της Β’ και της Γ’ Εθνικής), αλλά και τον αντίπαλό της με σημαντικό παρελθόν στην Α’ Εθνική. Βέβαια ένα σημαντικό ποσό του προϋπολογισμού δεν εμφανίστηκε στο χορτάρι. Κι αναφέρομαι στον Κοροβέση, τον Φατιόν και τον Γιαννιτσάνη. Ο “Κόρο” το γνωρίζαμε ότι αντιμετώπισε στην Κοζάνη ένα πρόβλημα τραυματισμού που συνεχίζει να τον ενοχλεί και νομίζω ότι θα χρειαστεί κι άλλος χρόνος για να πάρει φανέλα βασικού.

Ο Στασινόπουλος μετατοπίστηκε στη φυσική του θέση με καλά ανεβάσματα (πάτησε περιοχή). Ένα νεαρό παιδί, ο Χάρης Κατσογιάννης από τον Εθνικό τοποθετήθηκε ως “παρτενέρ” του αναντικατάστατου Τσούπρου που έκανε ξανά του …κεφαλιού του και βρήκε δίχτυα.

Στον άξονα οι Πολίτης και Καλλέργης πίεσαν όσο μπορούσαν (ο πρώτος έκανε πολλά σπριντ σε φάση επίθεσης και άμυνας), αλλά το δυνατό τους όπλο είναι η δημιουργία και όχι η αναχαιτίσεις και ο Στάθης Λάμπρου που πήρε καλό βαθμό ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσει τις κατά κύματα επελάσεις των φιλοξενούμενων που έφταναν στα όρια της ερυθροκίτρινης περιοχής, αλλά χωρίς φαντασία και αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια. Και ήταν και λίγο αργή ομάδα. Και το γκολ που χρεώθηκαν, (από ένα γύρισμα με το στήθος του Τσούπρου στον Ντουμάνη) ήταν ένα κρύο γκολ από καθαρή λάθος συνεννόηση στο κέντρο της άμυνας της Αρτάκης.

Ο Κανούλας είναι ένας φορ με όγκο, πιστεύω ότι αν η Αρτάκη καταφέρει να βρει ρυθμό και μεταφέρει την μπάλα στα αντίπαλα καρέ, δε γίνεται να μην γράψει το κοντέρ. Εχει βρει δίχτυα μια φορά από την άσπρη βούλα και όχι σε ροή αγώνα, αλλά αποτελεί σημείο αναφοράς.

Αντίθετα, διαφορετικά χαρακτηριστικά έχει ο Νικολόπουλος του Αμαρυνθιακού που ήρθε με μαλλί Μπράντον Τόμας και στατιστικά για βραβείο όσκαρ. Δεν κάθισα να το ψάξω, αλλά αν ισχύουν τα 36 γκολ και οι 30 ασίστ (τι κι αν καταγράφηκαν στη Φθιώτιδα και όχι στην Πρέμιερ λιγκ) σε προϊδεάζουν για το τι μπορεί να περιμένει ο Αμαρυνθιακός, έχοντας στο οπλοστάσιό του στο «9» και τους Τόρα και Γκιόσι. Ο Γκέρσι ξέρουμε ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει, ενώ ο Γκόσι μαθαίνω ότι έχει εγκλιματιστεί στο νέο του περιβάλλον και βαδίζει καλά. Κι ο Πέππας είναι καλή μεταγραφή. Στην τελευταία μας συνομιλία με τον Καρβέλη σχετικά με την παρουσία του Δημήτρη Μεταξά στη φινλανδική Ούλου (σχετικό ρεπορτάζ φιλοξενεί αύριο η έντυπη Γνώμη) ο έμπειρος κόουτς επανέλαβε ότι ο Αμαρυνθιακός κινείται σε αχαρτογράφητα εδάφη και ψάχνει τρόπο να βγει στο ξέφωτο, αν και ο οργανισμός έχει δείξει αντανακλαστικά. Πιστεύω ότι θα είναι μια μαχητική ομάδα με ομοιογένεια, τρεξίματα και τακτικό πλάνο και μάλιστα και στα φιλικά που έχει δώσει, έχει δείξει ένα πολύ καλό πρόσωπο. Δυσκολεύτηκε με τον ΑΟ Χαλκίς, αλλά και η ομάδα της Χαλκίδας στο συγκεκριμένο ματς ήταν εξαιρετική, όπως μου μεταφέρουν και εισέπραξε πολύ καλά λόγια από τους Αμαρύνθιους που την …έχρισαν ως ένα από τα φαβορί για το μεγάλο πρωτάθλημα της Εύβοιας.

Στο Λιγκ Καπ του Σαββατοκύριακου όλα τα ματς παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ξεχωρίζει η αναμέτρηση Δροσιά-ΑΟΧ. Από τη μία, το σύνολο του Γιώργου Λάμπρου που διατήρησε το μεγαλύτερο κομμάτι του περσινού κορμού (ο Κώστας Σπανός ξεκίνησε ζεστός) και προχώρησε και σε σημαντικές προσθήκες κι …επιστροφές (βλέπε Παύλος Ζουρμπουλής). Ο ΑΠΚΟ τα τελευταία χρόνια έχει αναδείξει και νεαρούς παίκτες, οι οποίοι δεν αργούν να μπουν στο στόχαστρο ομάδων μεγαλύτερων κατηγοριών και ο Λάμπρου καλείται να το διαχειριστεί και συνήθως το κάνει αδιαμαρτύρητα σαν τον Λουτσέσκου που λέει «μην μου μιλάτε για μεταγραφές, εγώ δουλεύω με τα παιδιά που έχω στη διάθεσή μου».

Από την άλλη, στον ΑΟΧ εντάχθηκαν έμπειροι ποδοσφαιριστές και μολονότι ο οργανισμός κρατάει χαμηλά την μπάλα και αποφεύγει τις μεγαλοστομίες, δεν γίνεται το γκρουπ να μην υπολογίζεται ως ένα από τα ποιοτικότερα της κατηγορίας. Δηλαδή άμα συναντήσεις την Ζέτα Μακρυπούλια (τη βλέπω κάθε μεσημέρι -που γυρνάω από την εφημερίδα- στο Ρουκ-Ζουκ) τι θα πεις, ότι είναι κακάσχημη; Αφού η γυναίκα είναι δύναμη. Αν ο ΑΟΧ καταφέρει να ισορροπήσει στο οικονομικό και δεν υπάρξουν αναταράξεις, δεν βλέπω τον λόγο να μην κυνηγήσει την κορυφή (σ.σ. μην με ρωτάτε για του χρόνου, κάτι θα γίνει), έχοντας φυσικά …μισό βήμα μπροστά ή …μισό βήμα πίσω τον Ταμυναϊκό και τον ΑΟ Καρύστου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η νέα Προποντίδα του Αντώνη Αυλωνίτη, ο οποίος θεωρεί ιερή υποχρέωση την χρησιμοποίηση των ταλέντων, από τη Γ’ ΕΠΣΕ μέχρι την Πριμέρα Ντιβιζιόν. Και η Προποντίδα τού προσφέρει απλόχερα αυτή τη δυνατότητα. Οπως και ο Λήλας Βασιλικού του Νίκου Ευσταθίου θα έχει πολλά μάτια στραμμένα πάνω του, ενώ ο Ακριτίδης θα είναι ο καπετάνιος σε ένα καράβι (Κύζικος) με πιτσιρίκια που θα βουτήξουν στα βαθιά με άγνοια κινδύνου και πάθος, για να αποδείξουν ότι θα είναι ένα σύνολο που θα μπει στην αρένα με το μαχαίρι στα δόντια και όχι ο κομπάρσος που θα συμπληρώσει το καστ του έργου.