Ο Παναθηναϊκός εκτροχιάστηκε από τον στόχο, ο Αμαρυνθιακός συνεχίζει ακάθεκτος
*Του Γιάννη Τρυφωνίδη
Ανέκαθεν με συναρπάζανε τα εκτός έδρας ματς και όχι τόσο τα εντός. Είναι το ταξίδι, βλέπεις άλλους ανθρώπους, μέρη και κουλτούρες. Γενικότερα δεν θέλω να πηγαίνω και εκεί που πάει η μάζα. Σκέφτομαι να πάω στο Τολό, σίγουρα θα πάω στο Λουτράκι να δω τον Αμαρυνθιακό.
Με το Λουτράκι με συνδέουν και συναισθηματικοί δεσμοί. Δεν έχω ρίζες, αλλά έχω μείνει δυο χρόνια. Υπηρέτησα ως φαντάρος -παράλληλα με τη διαμονή μου- και στη σχολή Μηχανικού, τότε που με είχαν ξεχάσει στη σκοπιά και είχα γίνει σαν ξεροψημένο κοτόπουλο και επιχειρήθηκε αποστολή εφάμιλλη της διάσωσης του στρατιώτη Ράιαν, για να συνέλθω.
Ωραία πόλη το Λουτράκι, το καλοκαίρι βασικά, γιατί τον χειμώνα νόμιζα ότι ήμουν ο δήμαρχος της πόλης, δεν κυκλοφορούσε ψυχή στον δρόμο. Το καλοκαίρι είναι παράδεισος και είναι τυχεροί οι Αμαρύνθιοι που θα το επισκεφτούν ...ηλιόλουστο.
Αλλά προέχει το Τολό Αργολίδας τη Μεγάλη Πέμπτη-εδώ (και όχι τη Μεγάλη Τετάρτη) κόντρα στον Πανναυπλιακό, με τον πρωταθλητή Εύβοιας να στοχεύει στο «2 στα 2».
Η Ποταμιά μας την ...έκανε. Ούτως η άλλως ο Αμαρυνθιακός δεν θα γινόταν ...παπάκι που θα πήγαινε στην Ποταμιά. Αυτή θα ερχόταν στην Εύβοια, αλλά αποφάσισε να αποσυρθεί από τη διαδικασία λίγο μετά την κλήρωση. Νωρίς το θυμήθηκε. Έτσι, θα υποχρεώσει τον Αμαρυνθιακό να δώσει τρία εκτός και δυο εντός (σ.σ. όχι βέβαια ότι οι υπόλοιποι δεν θα περνούσαν με διπλό από την Ευρυτανία, αλλά τους γλιτώνει από το ταξίδι και από τα έξοδα).
Σ’ αυτά τα μπαράζ όλοι θέλουν τον αδύναμο πρωταθλητή Ευρυτανίας να τον παίξουν εκτός έδρας, για να έχουν ένα σίγουρο τρίποντο, καθώς και ένα ματς περισσότερο στην έδρα τους.
Αντίθετα, η Εύβοια κουβαλάει αύρα και δυναμική.
Ο Αμαρυνθιακός ήταν το ακλόνητο φαβορί στο παιχνίδι με τη Θήβα και επιβεβαίωσε τα προγνωστικά. Δεν είναι δα και κανέναν φόβητρο η Θήβα, αλλά καλό είναι να μην υποτιμάς τον αντίπαλο. Είδατε τι έπαθε το Κερατσίνι (εκπρόσωπος του Πειραιά) από το Λουτράκι (0-2).
Ο Αμαρυνθιακός ήταν κυνικός και αποτελεσματικός. Τέτοια παιχνίδια τα κερδίζεις. Αν καταφέρεις να συνδυάσεις την ουσία και με την ποιότητα, ακόμη καλύτερα. Και η ομάδα της Βάθειας χθες, ενίοτε φόρτσαρε, ανεβάζοντας στροφές, άλλες φορές αυτή επέλεγε να δώσει γήπεδο στους Βοιωτούς, χωρίς καμιά στιγμή να χάσει τον έλεγχο του ματς.
Παρατηρώ από χθες μια …απορία για το καθαρό σκορ (3-0), απ’ όσους περίμεναν μεγαλύτερη αντίσταση από τη Θήβα (παραλίγο να ξαναμπεί στο ματς με το δοκάρι μετά το 2-0).
Αλλά θεωρώ ότι ο Αμαρυνθιακός είναι έτοιμος και αγωνιστικά και πνευματικά, για να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο και να κλειδώσει και νωρίτερα απ’ όσο υπολογίζει το εισιτήριο με προορισμό τη Γ’ Εθνική.
Στα τελευταία ματς στην Α' ΕΠΣΕ η χαλάρωση ήταν εμφανής, με τον Καρβέλη να ανησυχεί, μη γίνει η αγωνιστική συμπεριφορά …συνήθεια, αλλά και ο ίδιος και το ρόστερ έχουν την εμπειρία και τις παραστάσεις να διαχειριστούν ειδικές καταστάσεις.
Μετά το 2-0 ο Καρβέλης που ξέρει καλά ότι τα ματς χωρίς αύριο κρίνονται στη μια στιγμή, στο ένα αβίαστο λάθος και στη μισή ανάσα έριξε και δεύτερο 6αρι (Χαλιώτης αντί του Σιαράπη που παίζει στο 8) δίπλα στον Βεσέλι κι έκλεισε τους χώρους.
Δεν το έπαιξε «ήρωας», όπως ο Αλμέιδα, ο Λουτσέσκου και ο Τερίμ που έχουν κολλήματα (σ.σ. ο Καρβέλης τα είχε πει στη "Γνώμη" για την επιλογή Τερίμ και δικαιώθηκε, καθώς από την πρώτη στιγμή είχε στηλιτεύσει την απόφαση του Αλαφούζου να απομακρύνει τον Γιοβάνοβιτς).
Ο Παναθηναϊκός εκτροχιάστηκε από τον στόχο, ο Αμαρυνθιακός συνεχίζει ακάθεκτος...