Κόουτς Μαγκαφίνη αυτή η δήλωση δεν χρειαζόταν ...και το πάθημα του Λήλα Βασιλικού

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Ο Αμαρυνθιακός κοίταξε στα μάτια την Αρτάκη και ισοφάρισε στο τέλος (1-1) στον πρώτο ημιτελικό Κυπέλλου. Στη ρεβάνς κουβαλάει την ταμπέλα του αουτσάιντερ, με την Αρτάκη να έχει περισσότερο το μυαλό της στους “τελικούς” του πρωταθλήματος. Στις 10 Απριλίου έχει οριστεί η ρεβάνς, ήτοι, μετά το απαιτητικό ματς του ΑΟΝΑ στα Τρίκαλα (ελπίζουμε να έχει έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα) και πριν το ντέρμπι με τον Αστέρα Σταυρού στο “Νίκος Κίλιμπας”. Οπως και το χθεσινό ματς ορίστηκε μετά το ντέρμπι με τον Σβορώνο, όπου ο ΑΟΝΑ ξόδεψε δυνάμεις απέναντι σε ένα άκρως πειθαρχημένο σύνολο (ο νέος κόουτς Σάκης Θεοδοσιάδης ξανάβαλε τον Σβορώνο σε μια πρωταθληματική ρότα) και πριν από το παιχνίδι-παγίδα στον Βατανιακό. Που ναι μεν, χορεύει τον χορό του Ζαλόγγου, αλλά γήπεδα σαν του “Βατάν” δεν τα παίρνεις αψήφιστα. Και η Αρτάκη καλείται να δείξει μέγιστη αποφασιστικότητα για ν' αποδράσει αλώβητη.

Το απόγευμα της Τετάρτης ο κόουτς Μαγκαφίνης έδωσε ανάσες σε βασικά γρανάζια της ερυθροκίτρινης μηχανής, όπως ο Ιορδανίδης, ο Ταυταρίδης, ο Σπηλιώτης, ο Παυλίδης, ο Τσούπρος, ο Στασινόπουλος (οι περισσότεροι μπήκαν στο β' ημίχρονο). Μαζί τους στον πάγκο βρίσκονταν ο γκολκίπερ Μουζάκης (έχει έναν τραυματισμό, αλλά και ο Ντουμάνης εμπνέει σιγουριά) και δυο νεαρά παιδιά, που δεν πήραν καθόλου χρόνο συμμετοχής, οι Βελής και Μάριος Καρλατήρας, με τον δεύτερο, βέβαια, να μην συγκαταλέγεται στους “Κ20” (αν δεν παίξουν στο Κύπελλο Εύβοιας, που θα παίξουν, στον τελικό του Κόνφερενς με αντίπαλο την Άστον Βίλα;). Δεν είδα τον Φισκατώρη στην αποστολή, που είναι κάτω των 20 (δεν γνωρίζω γιατί απουσίαζε).

Η Αρτάκη ήταν υποχρεωμένη βάσει προκήρυξης της ΕΠΣΕ να επιλέξει τρεις “Κ20” στο βασικό σχήμα και ο Μαγκαφίνης χρησιμοποίησε τον Μερτύρη, ο οποίος στον πρώτο γύρο της Γ’ Εθνικής είχε συμμετοχές με τη φανέλα του βασικού, τον Ζαχαράκη, που είχε αγωνιστεί στόπερ (αναγκαστικά) με τον Πιερικό και τα είχε πάει πολύ καλά, αλλά έκτοτε δεν αγωνίστηκε αρκετά και τον Κωνσταντάρα, ο οποίος επί της ουσίας έκανε “αποκαλυπτήρια”.

Για την Αρτάκη το ματς Κυπέλλου (ξέχωρα με τον αντίπαλο) προσφερόταν για να δώσει χρόνο συμμετοχής στα νέα παιδιά, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι σνομπάρει το Κύπελλο. Δεν λέει "όχι" στην κατάκτηση, αλλά το αληθινό διακύβευμα είναι το πρωτάθλημα.

Εγώ είμαι αυτός που έγραψα ότι κανένας στόχος που καταλήγει σ’ ένα τρόπαιο δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Τον στόχο του Κυπέλλου η Αρτάκη μπορεί να τον διεκδικήσει και με περισσότερα νιάτα.

Μου έκαναν τρομερή εντύπωση οι δηλώσεις του Δημήτρη Μαγκαφίνη, ο οποίος …διαμαρτυρήθηκε για την προκήρυξη …που ορίζει ότι η ομάδα της Γ’ Εθνικής είναι υποχρεωμένη να παίξει με τρεις “μικρούς”, ενώ οι ομάδες του Α' τοπικού με δυο.

Σε μια εποχή που στις ΠΑΕ της Super League, -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων-, ψάχνουμε Έλληνες παίκτες με το κιάλι, και σε μια περίοδο που έχει ανοίξει μεγάλη κουβέντα για το βιώσιμο "μοντέλο” που πρέπει να ακολουθήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο (τι ώρα;) ώστε να μεγαλώσει η δεξαμενή για την εθνική ομάδα, ακούγεται κάπως …παράξενα να εκφράζονται ενστάσεις για την υποχρεωτική συμμετοχή των “μικρών” στο Κύπελλο Εύβοιας.

Η Αρτάκη τούτη την ώρα είναι η πρώτη δύναμη του νομού και διεκδικεί την άνοδό της στη Β’ Εθνική -που μέχρι πρότινος έμοιαζε με όνειρο απατηλό- με προπονητή τον Δημήτρη Μαγκαφίνη. Αυτό δεν αλλάζει, είτε είσαι θαυμαστής και χειροκροτητής του, είτε επισημαίνεις τις αστοχίες του. Κριτική δέχεται και ο Γκουαρντιόλα. Δεν συζητάμε για τον Πογέτ, που ήταν σε κακό φεγγάρι στον αγώνα της δεκαετίας με τη Γεωργία (το ίδιο θα ίσχυε ακόμη κι αν η "ρουλέτα" ...έβγαζε νικήτρια την Ελλάδα).

Όση αύρα και δυναμική και να κουβαλάει ο Αμαρυνθιακός, …μέχρι ν’ ανέβει στη Γ’ Εθνική, είναι κάτοικος τοπικής κατηγορίας και αυτή η δήλωση του Μαγκαφίνη δεν χρειαζόταν. Ήταν άστοχη και περιττή.

Η Αρτάκη είναι η σημαιοφόρος στην ποδοσφαιρική παρέλαση της Εύβοιας (με παραστάτη τον Αμαρυνθιακό) και θα έπρεπε να δείξει …υπεράνω κι όχι να αναζητά δικαιολογίες, για το γεγονός ότι δεν πέρασε με διπλό από τη Βάθεια, που μπορεί και να μην έχει καμία σημασία (εννοείται ότι η αποβολή του Γερογιάννη και το αριθμητικό μειονέκτημα έπαιξε τον ρόλο του).

Όπως διαφωνώ και με τη διαμαρτυρία στην απευθείας κόκκινη του Γερογιάνη. Με το γράμμα του κανονισμού η φάση σηκώνει αποβολή, άσχετα αν η Αρτάκη θα επιθυμούσε ο ρέφερι Ηλίας Κόκορης να κλείσει τα μάτια, για να μην τον στερηθεί ο ΑΟΝΑ στον Βατανιακό. Αλλά δεν γίνεται να ρίξεις ευθύνη στον διαιτητή.

Αντίθετα, δεν ήταν καθόλου άστοχη και περιττή η ανάρτηση του γεν. αρχηγού Γιάννη Λεζγή για κάποιους μεμονωμένους που έκριναν σκόπιμο να κάνουν “αεροπλανάκι” κάποια μπουκαλάκια με νερό στη λήξη του αγώνα με τον Σβορώνο (στη φωτό πάνω τους κατσαδιάζει). Έχοντας η ομάδα μπροστά της τα ντέρμπι τίτλου με τον Αστέρα Σταυρού και το Κεραμίδι. Η φράση ..."η μ@λ@κί@ πάει σύννεφο" για κάτι τέτοια σκηνικά προέκυψε.

Πριν καμιά 20αριά χρόνια σε αγώνα της Δ’ Εθνικής του Λήλα (με προπονητή τον Γιώργο Λάμπρου και άμεσο συνεργάτη του τον Γιάννη Καρβέλη) με αντίπαλο τον Αία Σαλαμίνας, τιμωρήθηκε η έδρα του “λαμπαδηδρόμου” και η ομάδα του Βασιλικού εξέτισε την ποινή στον επόμενο αγώνα (της νέας σεζόν). Ποιος ήταν; Ο αγώνας του Κυπέλλου Ελλάδας με τον ΠΑΟΚ! Ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει ο Λήλας.