Γιατί θα ψηφίσει το Mεσοπρόθεσμο

«Είναι άχαρη η εποχή για σας τους πρωτοεκλεγμένους», ακούω τους παλαιότερους συναδέλφους να μας λένε. Και άδικα εν πολλοίς τα συνθήματα για ευθύνες, που πράγματι δεν μας αναλογούν. Ωστόσο, στην πολιτική, δεν διαλέγεις τις εποχές. Tις συνδιαμορφώνεις ίσως.

Θα έπρεπε ίσως να εξηγήσουμε στον πολίτη νωρίτερα και πιο καθαρά την κρισιμότητα της κατάστασης, το διακύβευμα για τη χώρα. Καθυστερήσεις, αστοχίες έγιναν. Δεν χτυπήσαμε όσο γρήγορα θα έπρεπε τη φοροδιαφυγή, προχωρήσαμε σε οριζόντιες και όχι στοχευμένες περικοπές. Ψηφίσθηκαν νόμοι που άργησαν στην εφαρμογή τους. Γίνεται όμως επιτέλους για πρώτη φορά και μια προσπάθεια επιτέλους από μια κυβέρνηση να βάλει τάξη στα κακώς κείμενα δεκαετιών σε σύντομο χρόνο.

Αυτό προφανώς προξενεί αντιδράσεις. Όλοι ωστόσο επιθυμούσαμε μια κυβέρνηση που δεν θα υπολόγιζε το πολιτικό κόστος. Θα έχει συνέπειες στο μελλοντικό εκλογικό αποτέλεσμα; Πιθανώς. Αλλά επί του παρόντος, το συμφέρον της πατρίδας προσπερνά τους πάντες, και εμάς και τα κόμματα.

Το Mνημόνιο έδωσε χρονικό περιθώριο να κάνουμε απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος, ανασυγκρότησης της χώρας και νέου αναπτυξιακού μοντέλου.

Δεν χρειαζόταν, όμως, το Mνημόνιο για να καταλάβουμε ότι πρέπει επιτέλους να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, να μειώσουμε τη σπατάλη και τη γραφειοκρατία στο δημόσιο, να αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία, να κλείσουμε άχρηστους οργανισμούς.

Αφήνοντας τις θεωρητικές συζητήσεις για το χρέος, τις θεωρίες συνομωσίας που τελευταία βρίσκουν γόνιμο έδαφος και την επωδό ότι «οι Ευρωπαίοι θα μας σώσουν έτσι κι αλλιώς», που απλά αποπροσανατολίζουν από το κύριο πρόβλημα, ας καταλάβουμε ότι χωρίς δουλειά, χωρίς κόπο και υπερπροσπάθεια, η χώρα δεν σώζεται.

Όσο για την τελευταία μόδα με τα εξώδικα, θεωρώ ότι τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα, δεν λύνονται με νομικίστικους τρόπους. Σε εμάς απομένει να παλεύουμε, ώστε οι θυσίες να πιάνουν πραγματικά τόπο και τα μέτρα να διαπνέονται από κοινωνική δικαιοσύνη.

Θα ψηφίσω το Mεσοπρόθεσμο.

Χωρίς αυτό, η στάση πληρωμών αναγκαστικά θα επέλθει και μαζί οικονομικό και κοινωνικό χάος. Ξέρω, ότι τώρα που ο θυμός και ο λαϊκισμός επικρατούν της λογικής, πολλά από όσα λέμε ακούγονται περίεργα.

Ελπίζω, όμως, η ευθύνη τελικά να επικρατήσει, ώστε η χώρα να γίνει ένα πραγματικά σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και όχι μια απομονωμένη χώρα των Βαλκανίων».