H κληρονομιά Eυαγγελόπουλου και τα χρέη του Kαλλικράτη
27 Ιουνίου 2011, 10:55
Άρθρο του Nίκου Γεωργόπουλου (φωτο) για το παρελθόν και το θλιβερό παρόν του δήμου Iστιαίας Aιδηψού
* Γράφει ο Νικόλαος Σ. Γεωργόπουλος
Ειδικός Γραμματέας Ε.Α.Υ.Ν.ΕΥΒΟΙΑΣ
Αντιπρόσωπος Π.Ο.ΑΣ.Υ
«Κοιτώντας από το παράθυρο του σπιτιού μου τον κήπο μου και ολόγυρα την πανέμορφη φύση που περικλείει τον τόπο μας, αναλογίζομαι πόσο μπορεί να κοστίσει η ανθρώπινη θρασύτητα και η άγουστη παρέμβαση ή επέμβασή μας.
Ασφαλώς δεν νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε περήφανοι για την εικόνα που παρουσιάζει η κατοικήσιμη περιοχή και ιδιαιτέρα στις μεγαλύτερες πόλεις του Δήμου μας, την Ιστιαία και την Αιδηψό, όχι μόνο για την άναρχη δόμηση αλλά για βασικά πράγματα, όπως η καθαριότητα και οι δρόμοι, οι οποίοι όχι μόνο θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο αλλά βάζουν σε κίνδυνο οχήματα και ανθρώπους.
Το φαινόμενο τείνει να γίνει σύνηθες, καθόσον συνεχίζεται από την προηγούμενη τετραετία και οι απαράδεκτες αυτές συνθήκες φαίνεται ότι κληρονομούνται και δεν βελτιώνονται.
Αντικειμενικά και πέρα από τις όποιες ιδεολογικές και άλλες διαφωνίες που είχα στο τέλος μαζί του, ο μόνος Δήμαρχος, ο οποίος πόνεσε πραγματικά τον τόπο του και ενήργησε αποδεδειγμένα με ανιδιοτέλεια, έχοντας όραμα και παραγωγή έργου, αφήνοντας παρακαταθήκη και πρόσφορο έδαφος για τους επόμενους, ήταν ο αείμνηστος Ευαγγελόπουλος.
Το μεγάλο λάθος του κατʼ εμέ ήταν ότι δεν ξανακατέβηκε την αμέσως επόμενη τετραετία. Δυστυχώς για τον τόπο η προ-Καποδίστρια περίοδος, στην οποία έπαιξα και εγώ ρόλο ως σύμβουλος της ελάσσονος μειοψηφίας, δεν προσέφερε σχεδόν τίποτα ως έργο, παρόλες τις προοπτικές και όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτή, οφείλουμε να αναλάβουμε αναλογικά τις ευθύνες μας.
Η κληρονομιά του ξεχρεωμένου Δήμου Ιστιαίας καταρρίφθηκε σε μια νυχτιά με τη συνένωση και τα νέα εισερχόμενα δυσβάσταχτα χρέη των Δήμων Αρτεμισίου και Αιδηψού, τα οποία μας έφεραν στο στάδιο εξυγίανσης και επιτήρησης, και έτσι ο Καλλικράτης μας κάθισε βαρύς και δύσπεπτος στο στομάχι.
Η αλήθεια είναι ότι στα μέρη μας έχουμε συμβιβασθεί με την ιδέα της μετριότητας και οι απαιτήσεις μας έχουν πάψει προ πολλού να είναι μεγάλες. Δεν νοείται διαφορετικά η ανοχή που δείχνουμε στην έλλειψη προσφοράς και των πιο απλών υποχρεώσεων ενός Δήμου, όπως η καθαριότητα, ο επαρκής φωτισμός και οι βατοί δρόμοι. Πράγματα αυτονόητα για ένα νοικοκυρεμένο Δήμο, αλλά τι να πεις όταν υπάρχουν σε κατοικημένη περιοχή ακόμα χωματόδρομοι!
Eπίσης το Σχέδιο Πόλης στην Ιστιαία είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που κάποια στιγμή θα σκάσει στα χέρια των ιθυνόντων. Σε ένα από τα δημοτικά συμβούλια του πρώην Δήμου Ιστιαίας είχε παρθεί απόφαση για κάλεσμα αρμοδίων οργάνων και διενέργεια εξονυχιστικού ελέγχου στα πεπραγμένα του σχεδίου πόλεως και απόδοσης ευθυνών, όπου τυχόν υπάρχουν. Δυστυχώς για τον προηγούμενο Δήμαρχο Ιστιαίας ακόμα έρχονται!!
Στους έξι μήνες διακυβέρνησης του τόπου από τη νέα δημοτική αρχή, φως δεν έχουμε δει και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Oυσιαστικά κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος για την εικόνα μας.
Ας αφήσουν επιτέλους οι υπεύθυνοι τα λόγια και ας προχωρήσουν σε έργα. Δεν τους ζήτησε κανείς να φτιάξουν θέατρα κολυμβητήρια, στίβο κ.λ.π. Δεν αεροβατούμε. Γνωρίζουμε ότι αυτά, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν πρόκειται να τα δούμε . Όμως ο τόπος έχει ανάγκη από βασικές υποδομές, οι κάτοικοι του έχουν ανάγκη και από πιο απλά πράγματα.
Mια καλύτερη και ανθρώπινη καθημερινότητα.
Aυτή πρέπει και οφείλουν να μας την προσφέρουν».
Ειδικός Γραμματέας Ε.Α.Υ.Ν.ΕΥΒΟΙΑΣ
Αντιπρόσωπος Π.Ο.ΑΣ.Υ
«Κοιτώντας από το παράθυρο του σπιτιού μου τον κήπο μου και ολόγυρα την πανέμορφη φύση που περικλείει τον τόπο μας, αναλογίζομαι πόσο μπορεί να κοστίσει η ανθρώπινη θρασύτητα και η άγουστη παρέμβαση ή επέμβασή μας.
Ασφαλώς δεν νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε περήφανοι για την εικόνα που παρουσιάζει η κατοικήσιμη περιοχή και ιδιαιτέρα στις μεγαλύτερες πόλεις του Δήμου μας, την Ιστιαία και την Αιδηψό, όχι μόνο για την άναρχη δόμηση αλλά για βασικά πράγματα, όπως η καθαριότητα και οι δρόμοι, οι οποίοι όχι μόνο θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο αλλά βάζουν σε κίνδυνο οχήματα και ανθρώπους.
Το φαινόμενο τείνει να γίνει σύνηθες, καθόσον συνεχίζεται από την προηγούμενη τετραετία και οι απαράδεκτες αυτές συνθήκες φαίνεται ότι κληρονομούνται και δεν βελτιώνονται.
Αντικειμενικά και πέρα από τις όποιες ιδεολογικές και άλλες διαφωνίες που είχα στο τέλος μαζί του, ο μόνος Δήμαρχος, ο οποίος πόνεσε πραγματικά τον τόπο του και ενήργησε αποδεδειγμένα με ανιδιοτέλεια, έχοντας όραμα και παραγωγή έργου, αφήνοντας παρακαταθήκη και πρόσφορο έδαφος για τους επόμενους, ήταν ο αείμνηστος Ευαγγελόπουλος.
Το μεγάλο λάθος του κατʼ εμέ ήταν ότι δεν ξανακατέβηκε την αμέσως επόμενη τετραετία. Δυστυχώς για τον τόπο η προ-Καποδίστρια περίοδος, στην οποία έπαιξα και εγώ ρόλο ως σύμβουλος της ελάσσονος μειοψηφίας, δεν προσέφερε σχεδόν τίποτα ως έργο, παρόλες τις προοπτικές και όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτή, οφείλουμε να αναλάβουμε αναλογικά τις ευθύνες μας.
Η κληρονομιά του ξεχρεωμένου Δήμου Ιστιαίας καταρρίφθηκε σε μια νυχτιά με τη συνένωση και τα νέα εισερχόμενα δυσβάσταχτα χρέη των Δήμων Αρτεμισίου και Αιδηψού, τα οποία μας έφεραν στο στάδιο εξυγίανσης και επιτήρησης, και έτσι ο Καλλικράτης μας κάθισε βαρύς και δύσπεπτος στο στομάχι.
Η αλήθεια είναι ότι στα μέρη μας έχουμε συμβιβασθεί με την ιδέα της μετριότητας και οι απαιτήσεις μας έχουν πάψει προ πολλού να είναι μεγάλες. Δεν νοείται διαφορετικά η ανοχή που δείχνουμε στην έλλειψη προσφοράς και των πιο απλών υποχρεώσεων ενός Δήμου, όπως η καθαριότητα, ο επαρκής φωτισμός και οι βατοί δρόμοι. Πράγματα αυτονόητα για ένα νοικοκυρεμένο Δήμο, αλλά τι να πεις όταν υπάρχουν σε κατοικημένη περιοχή ακόμα χωματόδρομοι!
Eπίσης το Σχέδιο Πόλης στην Ιστιαία είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που κάποια στιγμή θα σκάσει στα χέρια των ιθυνόντων. Σε ένα από τα δημοτικά συμβούλια του πρώην Δήμου Ιστιαίας είχε παρθεί απόφαση για κάλεσμα αρμοδίων οργάνων και διενέργεια εξονυχιστικού ελέγχου στα πεπραγμένα του σχεδίου πόλεως και απόδοσης ευθυνών, όπου τυχόν υπάρχουν. Δυστυχώς για τον προηγούμενο Δήμαρχο Ιστιαίας ακόμα έρχονται!!
Στους έξι μήνες διακυβέρνησης του τόπου από τη νέα δημοτική αρχή, φως δεν έχουμε δει και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Oυσιαστικά κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος για την εικόνα μας.
Ας αφήσουν επιτέλους οι υπεύθυνοι τα λόγια και ας προχωρήσουν σε έργα. Δεν τους ζήτησε κανείς να φτιάξουν θέατρα κολυμβητήρια, στίβο κ.λ.π. Δεν αεροβατούμε. Γνωρίζουμε ότι αυτά, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν πρόκειται να τα δούμε . Όμως ο τόπος έχει ανάγκη από βασικές υποδομές, οι κάτοικοι του έχουν ανάγκη και από πιο απλά πράγματα.
Mια καλύτερη και ανθρώπινη καθημερινότητα.
Aυτή πρέπει και οφείλουν να μας την προσφέρουν».