Η κούρσα χωρίς ανάσα της Αρτάκης, τα χιόνια στο καμπαναριό της Χαλκίδας και το πάρτι του Αμαρυνθιακού

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Δεν μπορώ να μαντέψω που θα καταλήξει η κούρσα τίτλου χωρίς ανάσα της Αρτάκης, εγώ δεν θυμάμαι τι έφαγα χθες, αλλά η προσπάθεια των παιδιών είναι για χειροκρότημα. Μπορεί να βγει πρώτη, μπορεί να βγει και 5η, αλλά σε μια τέτοια περίπτωση, ναι μεν θα έχει βάλει τις βάσεις της καταξίωσης και της αναγνώρισης, ωστόσο θα έχει χαθεί μια ιστορική ευκαιρία σε έναν όμιλο (συγκριτικά με τους άλλους τρεις) που προσφέρεται για υπέρβαση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το έργο του ΑΟΝΑ είναι απλή υπόθεση.

Στον Σταυρό (σ.σ. η ομάδα της Φθιώτιδας χθες από το ...Ατουταλέρ προσγειώθηκε ανώμαλα στο Κιλελέρ) η Αρτάκη δεν ήταν καλή, ενάμιση σουτ έκανε προς την αντίπαλη εστία κόντρα σε ένα γκρουπ που είχε κλείσει όλους τους χώρους και εμφανίστηκε διαβασμένο με πολύ καλά τρεξίματα και φυσική κατάσταση. Χθες το ματς ήταν εντελώς διαφορετικό, ο Πιερικός νόμιζε ότι είναι η Σίτι, με τα στόπερ του στο κέντρο, και να λέει κι ευχαριστώ που κατέβηκε τα σκαλάκια της καταπακτής με ένα γκολ στην πλάτη του στο ημίχρονο.

Η ομάδα της Κατερίνης συνέχιζε να είναι φλύαρη επιθετικά και να μπάζει νερά αμυντικά, με τους Σπηλιώτη, Παπαδάκη, Δημήτρη Χατζηστάμου (τα ανεβάσματα του οποίου είναι κλειδί στον τρόπο παιχνιδιού) να αλωνίζουν στα καρέ της. Απλώς είναι κρίμα η Αρτάκη από τη στιγμή που βρίσκει στο διάβα της τόσες κλασικές φάσεις να μην τις τελειώνει και να υποχρεώνεται να παίξει με τη φωτιά. Ο Πιερικός έχει έμπειρα παιδιά και ψηλά κορμιά.

Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης βγήκε από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ και παραλίγο να πάρει φανέλα βασικού σπίτι του (στη μεγάλη ομάδα), οι Μίγγος και Οικονομόπουλος ήταν συμπαίκτες του Βαγγέλη Παπαδάκη στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού και έχουν περάσει από ΑΠΟΕΛ, ΟΦΗ και ΠΑΣ Γιάννενα και Βόλο, αντίστοιχα.

Η ομάδα της Κατερίνης με τη λογική και την τακτική με την οποία προσέγγισε το ματς έδειξε …αγωνιστική ασέβεια προς την Αρτάκη, το πλήρωσε και με αυτή την άμυνα δεν πάει πουθενά. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει χάσει τρία ντέρμπι με Αρτάκη, Σβορώνο, Κεραμίδι (έχει ένα Χ μέσα στα Τρίκαλα), ενώ απ’ ότι φαίνεται και τα λεφτά του Τομ Παπαδόπουλου δεν εξασφαλίζουν την ευτυχία.

Η λογική «διώξε δέκα που δεν σου κάνουν και φέρε άλλους δέκα» δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το διογκώνει, είτε πρόκειται για τον Ολυμπιακό, είτε για τον Πιερικό.

Ο ΑΟΝΑ την Τετάρτη πάει στο Κεραμίδι με μείον δυο παίκτες στο ρόστερ του, τους Σκριβάνο και Ρόδη, τον δεξιό μπακ που δεν προλάβαμε να τον δούμε (λύθηκε και η συνεργασία με τον γυμναστή Σαρελλάκο, γιο του γνωστού δημοσιογράφου της ΕΡΑ ΣΠΟΡ). Η απομάκρυνση του Σκριβάνου (και δεν είναι πλέον κρυφό) οφείλεται σε έντονη αντιπαράθεση με τον προπονητή Δημήτρη Μαγκαφίνη στην ανάπαυλα του αγώνα στον Σταυρό (προφανώς ο κόουτς πήγε σε ολομέτωπη). Η εύκολη λύση είναι να απομακρύνεις από την ομάδα ένα παιδί και προφανώς συμμέτοχη σ’ αυτήν την απόφαση είναι και η διοίκηση (κυρίως αυτή), που άνοιξε την πόρτα στον ποδοσφαιριστή από το να βρει ισορροπία στο πρόβλημα. Η Αρτάκη μετά απ’ αυτήν την εξέλιξη έχει μείνει χωρίς κλασικό φορ -που μπορεί να είναι και παγκόσμια πρωτοτυπία- και περιμένει τον Παυλίδη που αφήνει καλές εντυπώσεις στις προπονήσεις.

Οσον αφορά τον νεαρό Ζαχαράκη, έχει παίξει στη μεσαία γραμμή, έχει παίξει επιτελικός και χθες έπαιξε και τρίτος στόπερ, σε μια κίνηση που έμοιαζε με ρίσκο, αλλά εκ του αποτελέσματος δικαίωσε τον Μαγκαφίνη. Ο Ζαχαράκης διαθέτει πολύ καλά στοιχεία και τον πιστεύουν και τον στηρίζουν πολύ και οι συμπαίκτες του.

Οι Χαλκιδέοι που βρέθηκαν χθες στην Αρτάκη ήταν σκυθρωποί μαθαίνοντας ότι η Ιστιαία ...τσιμπάει βαθμό στη Λάμψακο, ενώ άρχισαν τα «υπογλώσσια» στο 2-3 στις καθυστερήσεις.

Η Χαλκίδα για να γλιτώσει τη Β' ΕΠΣΕ δεν γίνεται να ποντάρει μόνο στις ήττες των άλλων. Χρειάζεται να κερδίζει και η ίδια. Και τελειώνει ο πρώτος γύρος και παραμένει χωρίς τρίποντο. Το θέμα είναι ποιον θα κερδίσει. Με τη Μακρυκάπα δεν έπαιξε λόγω κακοκαιρίας, αν και σε ένα τέτοιο γήπεδο μια χαρά θα τη βόλευε τη Χαλκίδα να ταμπουρωθεί και να χαλάσει το παιχνίδι του ΑΟΜ που θα έψαχνε τον έλεγχο του ματς. «Εχουμε σκούπες και θα διώξουμε τα νερά» μου είπε ο κόουτς Βογιατζής, αλλά ούτε οι σκούπες ρομπότ δεν θα έλυναν το πρόβλημα το μεσημέρι του Σαββάτου. Λέγεται ότι ίσως αυτό το παιχνίδι οριστεί το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου. Τώρα θα εξελιχθεί σε …Άγια Νύχτα ή χιόνια στο καμπαναριό για τον ΑΟΧ, θα σας γελάσω.

Οι άνθρωποι της ομάδας ψάχνονται για μεταγραφές, αλλά τη δεδομένη στιγμή η ομάδα χρειάζεται ενδεκαδάτους που θα μπουν στο γήπεδο και θα αλλάξουν όλη την εικόνα. Υπάρχουν διαρροές για ονόματα, αλλά δεν θα μπω στη διαδικασία να αναφέρω παιδιά που έχουν υποχρεώσεις με τις ομάδες τους, για ευνόητους λόγους. Γιατί από το ενδιαφέρον μέχρι να κλείσει μια μεταγραφή πρέπει να κυλήσει νερό στ’ αυλάκι και χρήμα στο ταμείο. Ο Κώστας Τζάβρας που δεν βρίσκεται σε κάποια ομάδα είναι μια καλή λύση για τον ΑΟΧ, αλλά δεν υπάρχει καμιά συμφωνία (επαφή είχε υπάρξει και το καλοκαίρι).

Ο Θανάσης Δεληγιάννης που έπαθε την περ. σεζόν χιαστό, ίσως τεθεί στα πλάνα του Τόγια με τον ερχομό του 2024, ενώ ακόμη ένα νέο παιδί, που αγωνιζόταν στον ΑΟΧ, αλλά τα δυο τελευταία χρόνια τον έχουμε χάσει από τα γήπεδα είναι ο Νίκος Τόλης, ο οποίος έχει απορροφηθεί από τη δουλειά του και δεν ξέρω κατά πόσο η περίπτωσή του μπορεί να δρομολογηθεί. Με 13 ενεργούς πήγε ο ΑΟΧ στην Μακρυκάπα και αυτή η εικόνα δεν είναι αισιόδοξη (σ.σ. να ευχηθούμε περαστικά στον νεαρό γκολκίπερ Φίλιππο Σταθαρά που είχε ένα τροχαίο και το παιδί πέρασε ισχυρό σοκ). Ο ΑΟΧ περιμένει την Ερέτρια σε παιχνίδι επιβίωσης (και για τον Απόλλωνα), χρωστάει τη Μακρυκάπα, ταξιδεύει στην ανεβασμένη Κάρυστο που πήρε ...εξάποντο με Ελλήσποντο και Δροσιά και στην πρεμιέρα του β’ γύρου έρχεται στη Χαλκίδα η Ιστιαία σε ματς do or die.

Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκε ξανά στο προσκήνιο το όνομα του Σωτήρη Μαυρονάσιου που φέρεται να επιθυμεί να κάνει δώρο τέσσερις παίκτες στον ΑΟΧ, προφανώς έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του την άμεση εμπλοκή του ή να κάνει κίνηση το καλοκαίρι.

Οποιος ενδιαφέρεται πραγματικά, δημοσιοποιεί τις προθέσεις του, έρχεται στη Χαλκίδα, ζητάει συνάντηση με τη διοίκηση και καταθέτει την πρότασή του. Τα «σου 'πα», «μου 'πες», τα ...δώρα που έρχονται με το έλκηθρο, οι φιλανθρωπίες (τέτοια ώρα, τέτοια λόγια) και άλλα περίεργα, όχι δεν βοηθάνε τον ΑΟΧ, αλλά τον αποσυντονίζουν ακόμη περισσότερο.

Ο Ρόγκας από τη μεριά του θέλει να χτίσει ένα οικοδόμημα και όταν έρθει η στιγμή να παραδώσει ένα υγιές σωματείο, αλλά όταν αυτή η προσπάθεια γίνεται υπό πίεση και με τη Χαλκίδα να ...ακροβατεί, καταλαβαίνει και ο πιο αδαής ότι οι συνθήκες που δεν είναι νορμάλ δεν βοηθάνε προς αυτήν την κατεύθυνση. Βγαλμένο από θρίλερ, σα να σε κυνηγάει ένας ψυχάκιας με ένα τσεκούρι κι εσύ να σκέφτεσαι που θα πας διακοπές τα Χριστούγεννα.

Ο Αμαρυνθιακός σκόρπισε τον Σταυρό και η ...υποψήφια έδρα για γκέλα της ομάδας της Βάθειας (έτσι έλεγαν αρκετοί) μετατράπηκε σε πάρτι και «κύριε διαιτητά λήξτο να φύγουμε», γιατί και το ματς έχασε το νόημά του με το σκορ να εκτοξεύεται στο 7-0 και το κρύο ήταν ανυπόφορο και οι παίκτες τουρτούριζαν.

Ο Φαλαγγίτης το ‘κανε κι αυτό, έβαλε γκολ από τη μια εστία στην άλλη, αφού προηγουμένως (στο 0-0) κατέβασε τα ρολά με σωτήρια απόκρουση σε προσπάθεια του Ρεπετσά για το 1-0. Δεν πιστεύω να πάρει τηλέφωνο ο Αλαφούζος τον Σουλάκο και τον Κατσή, για να στείλει στη Βάθεια τον Μπρινιόλι και να μετακομίσει ο «Φάλα» στη Λεωφόρο.

Τα «λιοντάρια» της Αιδηψού άλωσαν την Ερέτρια, η Ιστιαία προηγήθηκε από το πουθενά με 2-0 στην Λάμψακο, ο Ελλήσποντος συνήλθε μετά το χαστούκι και ισοφάρισε, αλλά οι βόρειοι πάγωσαν τον καλλικρατικό δήμο στο 91’.

Η Προποντίδα κρατάει ψηλά το λάβαρο του χαλκιδέικου ποδοσφαίρου, ούσα δεύτερη στην κατάταξη και ο Ταμυναϊκός βρήκε ισχυρή αντίπαλο για τη 2η θέση, άσχετα αν στο Αλιβέρι υπάρχουν ακόμη ...φωνές που κάνουν λόγο για ...ροκάνισμα της διαφοράς από τον Αμαρυνθιακό.

ΥΓ: Η Τράπεζα Αίματος "Γιάννης Αγριόδημος" πραγματοποιεί αιμοδοσία από σήμερα έως την Τετάρτη στο νοσοκομείο Χαλκίδας και θα πρέπει αυτή τη φορά (και όχι όπως τις προηγούμενες) με τη συνδρομή της ΕΠΣΕ να υπάρξει κινητοποίηση και ανταπόκριση από τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους της Εύβοιας.

ΥΓ1: Κουράγιο και δύναμη στην οικογένεια του Δημήτρη Γκάβαλη, τα λόγια είναι φτωχά. Πραγματικά κάθε μέρα που ζούμε είναι ένα μικρό θαύμα.