Ταξίδια η Αρτάκη, σενάρια η Χαλκίδα και οι μνηστήρες του τίτλου στη Β' ΕΠΣΕ
*Του Γιάννη Τρυφωνίδη
Ήρθε 4-4 η Τσέλσι με τη Σίτι και αμέσως να μιλήσουν οι ειδικοί για τη «ματσάρα του αιώνα», λες και δεν έγινε πρόσφατα ο τελικός Ταμυναϊκός-Αιδηψός στο Στάδιο Χαλκίδας. Κάτι ήξερε η ΕΠΣΕ που ονόμασε το τουρνουά League Cup.
Την τρέχουσα σεζόν οι παίκτες της Αρτάκης θα περάσουν πολλές ώρες σε ένα πούλμαν. Next Stop -την ερχόμενη Κυριακή- η Πιερία και η έδρα του πρωτοπόρου Σβορώνου.
Πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα μου είχε πει ένας βετεράνος του ΑΟΝΑ, ο Μάκης Καραγιάννης ότι "είδα το πρόγραμμα της κλήρωσης και ...κουράστηκα", αλλά όπως αναφέρει κι ο πρόεδρος Γιάννης Βαγιάννης «έτσι πρέπει να είναι τα κανονικά πρωταθλήματα, μαραθώνιοι και όχι τουρνουά». Με το σκεπτικό ότι οι καλές ομάδες θα έχουν την ευκαιρία μέσα από την ποικιλία των αγώνων να διορθώσουν λάθη και να καλύψουν γκέλες.
Ο ΑΟΝΑ ψάχνει ένα μεγάλο εκτός έδρας αποτέλεσμα από την αρχή της σεζόν και την Κυριακή είναι ευκαιρία (επιτέλους), η ομάδα της Εύβοιας να βρεθεί στο ρετιρέ του 2ου ομίλου.
Τον Σβορώνο δεν τον υπολογίζαμε τόσο ψηλά. Εμφανίστηκε πέρυσι για πρώτη φορά στη Γ' Εθνική (σ.σ. από το 2007 έως το 2011 συμμετείχε στη Δ' Εθνική) και τερμάτισε 6ος στη βαθμολογία του ομίλου του, με 4 βαθμούς πάνω από τη γραμμή του υποβιβασμού, άρα έχει ένα στοιχειώδες ποδοσφαιρικό υπόβαθρο.
Η ισοπαλία δεν θα είναι άσχημη για την Αρτάκη, γιατί θα διατηρηθεί στο -2 και δεν θα επιτρέψει στον Σβορώνο να ξεφύγει, αλλά στην παρέα της κορυφής έχει επιστρέψει κι ο Πιερικός που ανεβάζει απόδοση και δεν πρέπει να πάρει θάρρος, γιατί είναι ένας σύλλογος με βαριά φανέλα που πάντα παίζει ρόλο.
Η ομάδα από τα μέρη μου, ο Εορδαϊκός, δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο χθες στην Αρτάκη, οι ερυθροκίτρινοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο και κατέκτησαν ένα εύκολο τρίποντο.
Ρωτούσε ένας παίκτης του Εορδαϊκού (στην καταπακτή) αν βρίσκεται στο γήπεδο κάποιος Πτολεμαδιώτης. Σιγά μην κάνει ο άλλος 14 ώρες πήγαινε-έλα για να σε δει να χάνεις.
Ο πιο κοντινός σε …Πτολεμαϊδα (πλην της φιλοξενούμενης αποστολής) ήμουν εγώ στο γήπεδο και στον β’ γύρο θα πάω σίγουρα να τη δω την Αρτάκη στη Δυτική Μακεδονία. Αλλά θα ταξιδέψω από την Παρασκευή, να δώσω στους ανθρώπους της ομάδας, για τον γυρισμό, και τσίπουρο από το αμπέλι μας.
Και τώρα που θα ξεκινήσουν τα κρύα ο βαθμός δυσκολίας θα είναι ακόμη μεγαλύτερος για τον ΑΟΝΑ.
Χαρακτηριστική η ατάκα του φροντιστή της ομάδας Ντίνου Λύκου που είπε «στην Καστοριά την περ. εβδομάδα μέχρι να πάω από την πόρτα του ξενοδοχείου στο πούλμαν πάγωσαν τ’ αυτιά μου».
Η Αρτάκη (και) χθες έβγαλε σε ακόμη ένα εντός έδρας ματς πολύ καλές συνεργασίες, ειδικότερα το πρώτο γκολ θύμισε το τρίτο γκολ του ΠΑΟΚ στο «Καραϊσκάκης» με το τριγωνάκι Ντελέκου (Ζίβκοβιτς)-Παπαδάκη (Μουργκ)-Δημ. Χατζηστάμου (Μπράντον), μέχρι να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα.
Ο ΑΟ Χαλκίς μέσα στη Δροσιά ήταν ανώτερος, όχι από τον ΑΠΚΟ, αλλά συγκριτικά με τον εαυτό του στο ματς κόντρα στον Ελλήσποντο στο Στάδιο. Είχε μια στόχευση στο παιχνίδι του και μολονότι δεν κατάφερε να κάνει σεφτέ στις νίκες, βγήκε κερδισμένος βαθμολογικά (και) από την ήττα της Ιστιαίας κόντρα στην Προποντίδα. Η «Μπάρτσα» με ανατροπή πανηγύρισε το διπλό και μαζί της χάρηκε και η Χαλκίδα, αν υποθέσουμε ότι Ιστιαία και ΑΟΧ είναι οι επικρατέστεροι για την 14η θέση.
Πάντως, αρκετοί ΑΟΧίτες αναθάρρησαν από το «Χ» στη Δροσιά και εκεί που ...έκλαιγε η μάνα του Πελέ, τώρα υποστηρίζουν ότι ο ΑΟΧ στο τέλος θα σώσει την παρτίδα (μια κουβέντα είναι). Στον ΑΟΧ εκτιμούν ότι αν καταφέρουν και πλησιάσουν σε απόσταση βολής από την 13η θέση, μετά θα κάνουν το ντεμαράζ τους (με την προϋπόθεση να υπάρξει ενίσχυση).
Τον ΑΟΧ (αν και δεν θα έπρεπε να συμβαίνει για το ειδικό βάρος του) δεν μπορούμε -τηρουμένων των αναλογιών- να τον κρίνουμε αυστηρά.
Ο ΑΟΧ στάθηκε καλά απέναντι σε ένα υπολογίσιμο γκρουπ με δυναμική, το οποίο, όμως, «δέκα με δέκα» δεν είχε καθαρές ιδέες στο τελευταίο τρίτο και δυσκολεύεται στο γκολ.
Στη Δροσιά ...δεν άρεσε το πέναλτι υπέρ του ΑΟΧ και η κόκκινη στον Διοκμετζίδη με το …καλημέρα. Ο Διοκμετζίδης δεν υπολογίζει σωστά το κατέβασμα της μπάλας, ο Δούκας την τσιμπάει και πέφτει προ του Σωτηρόπουλου. Γίνεται κουβέντα -και- για τζαρτζάρισμα. Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ πέναλτι θα έδινα, αν και ποτέ δεν θα γινόμουν διαιτητής. Δεν ξέρω και πόσο ξεκάθαρο είναι το οπτικό πεδίο του ρέφερι Τσακού. Από τη στιγμή που εκτιμάει ότι το μαρκάρισμα είναι αντικανονικό και σφυρίζει παράβαση η αποβολή είναι αναπόφευκτη. Η απευθείας κόκκινη στον Καλέντζη του ΑΟΧ, με γυμνό μάτι φάνηκε παρατραβηγμένη, αλλά ο παίκτης των Χαλκιδέων δεν πήγε να παίξει στην μπάλα και ήταν μια αψυχολόγητη ενέργεια που, όμως, μπορεί να συμβεί στον καθένα πάνω στην ένταση. Το δεύτερο πέναλτι του ΑΟ Χαλκίς που έφερε και την ισοφάριση μου φάνηκε ότι δόθηκε εύκολα, αλλά νομίζω ότι ο διαιτητής έχει πάρει τη σωστή απόφαση.
Άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορα σενάρια για υποψήφιους επενδυτές-χορηγούς από την Αθήνα (μέχρι και γνωστό όνομα έχει διαρρεύσει) και ήδη ορισμένοι προετοιμάζουν το έδαφος για ...γενική συνέλευση με μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Τώρα, θα επιστρέψουν στο προσκήνιο οι προ-προηγούμενοι, μέχρι να έρθουν οι επόμενοι και (οι προ-προηγούμενοι) να γίνουν ...προηγούμενοι, θα σας γελάσω, αλλά ο σύλλογος ένα ηλεκτροσόκ το χρειάζεται.
Ο Νίκος Ρόγκας που δημιούργησε ένα ρόστερ -από το τίποτα- με πενιχρά μέσα, μετά το τέλος του ματς με τη Δροσιά είπε χαρακτηριστικά «όπου φτώχεια και γκρίνια», ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στο κομμάτι της ψυχολογίας που δεν είναι και στα ...ύψη. Και ο ΑΟΧ δυσκολεύτηκε να διαχειριστεί το χαμένο πέναλτι του Λάζρι (παρεμπιπτόντως έχει δώσει μεγάλη επιθετική πνοή... Βασικά υπάρχει επίθεση).
Χαμηλές είναι και οι πτήσεις του Απόλλωνα Ερέτριας, αν και δεν νομίζω να πάθει τα ...περσινά, θα πρόκειται για κατόρθωμα αν κινδυνέψει σοβαρά.
Ο Αμαρυνθιακός έσπασε το μπλόκο της Καρύστου που προηγήθηκε και πήγε να κάνει την έκπληξη σε …ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, χωρίς να καταλαβαίνω τον λόγο, αν και δεν ήμουν στο γήπεδο για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα. Τον Φαλαγγίτη ας πούμε, που είναι από τα καλύτερα παιδιά, δεν τον βρίζεις για κανένα λόγο. Μου έκανε εντύπωση όλος αυτός ο αναβρασμός που δημιουργήθηκε, σε μια χρονική στιγμή που ο σύλλογος πενθεί την απώλεια του προέδρου Λάκη Κοσμέτου.
Ο Ταμυναϊκός έδειξε χαρακτήρα σε μια δύσκολη έδρα όπως το Μαντούδι. Εχει ακούσει πολλά και ο Ταμυναϊκός, ωστόσο ο περίγυρος κάποιες φορές δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά του επαγγελματικού με το τοπικό ποδόσφαιρο. Θεωρεί δηλαδή ότι η αποστολή (του Ταμυναϊκού) πριν τα ματς καταλύει σε πεντάστερα ξενοδοχεία με εντολή Κατσινόπουλου. Δεν είναι έτσι. Δεν ξέρω αν σας σοκάρω, αλλά στο τοπικό ποδόσφαιρο μπορεί ένας παίκτης να εργάζεται βραδινή βάρδια και την άλλη μέρα να πάει να παίξει μπάλα με δυο ώρες ύπνο.
Η μονομαχία ΑΟ Μακρυκάπας-ΑΠΣ Σταυρός είχε έντονο ενδιαφέρον, όπως και η μονομαχία Άγγελου Βογιατζή-Νίκου Κιαπέκου. Γενικά στα Μεσσάπια, στη φλέβα ...κυλάει η κόντρα. Δεν λέω ότι είναι ορκισμένοι εχθροί, αλλά δεν τους λες και κολλητούς. Για τον "Κιάπε" βράζουν οι Αλιβεριώτες, για τον εκνευρισμό και την ένταση που έβγαλε ο Ψαχνιώτης κόουτς στο ματς Σταυρός-Ταμυναϊκός (0-0) την περ. αγωνιστική, αλλά και για την τιμωρία της 1 αγωνιστικής, την οποία θεωρούν «χάδι» και το εξέφρασαν δημόσια (σ.σ. η μια αγωνιστική αφορά την κόκκινη κάρτα και εκκρεμεί η απολογία του προπονητή του Σταυρού).
Στη Β’ ΕΠΣΕ τρεις ομάδες, ο Ατρόμητος Βασιλικών στον 1ο όμιλο και ο Λήλας Βασιλικού με τον ΑΟ Δύστου στον 2ο όμιλο μετράνε μισή ντουζίνα νίκες σε ισάριθμα ματς και …βλέπουν άνοδο. Τα προγνωστικά δεν αλλάζουν, εκτιμώ ότι ο Λήλας έχει τον πρώτο λόγο στον νότιο όμιλο και η ΑΕ Καθενών στον βόρειο (σ.σ. και η Κήρινθος έχει καλό ρόστερ και είναι υπολογίσιμη), αλλά Βασιλικά και Δύστος δεν θα καθίσουν με σταυρωμένα χέρια...