Υπάκουοι Συμεών και Κατερίνα
Ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ προκάλεσε η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος και η εφαρμογή σκληρών μέτρων. Η κοινωνία ξεσηκώθηκε και πολλοί βουλευτές διαφοροποιήθηκαν, άλλοι μόνο με δηλώσεις και άλλοι με παραιτήσεις (Λιάνης).
Οι δύο βουλευτές της Εύβοιας Κατερίνα Περλεπέ και Συμεών Κεδίκογλου αποδείχτηκαν από τους πιο υπάκουους στην κυβέρνηση, είτε γιατί πειθάρχησαν κομματικά, είτε γιατί πράγματι πιστεύουν ότι αυτά τα μέτρα είναι απαραίτητα για τη σωτηρία της χώρας.
Η κ. Περλεπέ δεν έχει δώσει κάποια συνέντευξη, με την οποία να εξηγεί την στάση της. Ο κ. Κεδίκογλου, από την πλευρά του εξήγησε αναλυτικά σε συνέντευξή του, γιατί θεωρεί αναγκαία την λήψη των μέτρων.
Οι απόψεις του κ. Κεδίκογλου φιλοξενήθηκαν από τον "Ελεύθερος Τύπο" της Κυριακής, μαζί με τις απόψεις δύο ακόμα νέων βουλευτών, της Νάντιας Γιαννακοπούλου και του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου.
Η ερώτηση που τους ετέθη ήταν:«Πως βλέπετε το μέλλον της χώρας μετά την ψήφιση και την εφαρμογή του τετραετούς μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου, των πρόσθετων μέτρων για το 2011 και του πακέτου των αποκρατικοποιήσεων; Είναι γενικά παραδεκτό ότι ως νέοι βουλευτές, καλείστε να σηκώσετε ένα βάρος που δε σας αναλογεί, τη στιγμή που οι πολίτες δηλώνουν αγανάκτηση και οργή. Τι θα πράξετε;»
Η απάντηση του Συμεών Κεδίκογλου ήταν η ακόλουθη:
«Είναι άχαρη η εποχή για σας τους πρωτοεκλεγμένους», ακούω τους παλαιότερους συναδέλφους να μας λένε. Και άδικα εν πολλοίς τα συνθήματα για ευθύνες που πράγματι δεν μας αναλογούν.
Ωστόσο, στην πολιτική, δεν διαλέγεις τις εποχές τις συνδιαμορφώνεις ίσως. Ζούμε σε ιστορικές και κρίσιμες στιγμές, όποιος δεν αντέχει την πίεση των ευθυνών, απλά αποχωρεί.
Θα έπρεπε ίσως να εξηγήσουμε στον πολίτη νωρίτερα και πιο καθαρά την κρισιμότητα της κατάστασης, το διακύβευμα για τη χώρα. Καθυστερήσεις, αστοχίες έγιναν. Γίνεται όμως και μια προσπάθεια επιτέλους από μια κυβέρνηση να βάλει τάξη στα κακώς κείμενα δεκαετιών σε σύντομο χρόνο.
Αυτό προφανώς προξενεί αντιδράσεις. Όλοι ωστόσο επιθυμούσαμε μια κυβέρνηση που δεν θα υπολόγιζε το πολιτικό κόστος. Θα έχει συνέπειες στο μελλοντικό εκλογικό αποτέλεσμα; Πιθανώς. Αλλά επί του παρόντος, το συμφέρον της πατρίδας προσπερνά τους πάντες, και εμάς και τα κόμματα.
Το μνημόνιο έδωσε χρονικό περιθώριο να κάνουμε απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος, ανασυγκρότησης της χώρας και νέου αναπτυξιακού μοντέλου.
Δεν χρειαζόταν όμως το μνημόνιο για να καταλάβουμε ότι πρέπει επιτέλους να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, να μειώσουμε τη σπατάλη και τη γραφειοκρατία στο δημόσιο, να αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία, να κλείσουμε άχρηστους οργανισμούς.
Αφήνοντας τις θεωρητικές συζητήσεις για το χρέος, τις θεωρίες συνομωσίας που τελευταία βρίσκουν γόνιμο έδαφος και την επωδό ότι «οι Ευρωπαίοι θα μας σώσουν έτσι κι αλλιώς», που απλά αποπροσανατολίζουν από το κύριο πρόβλημα, ας καταλάβουμε ότι χωρίς δουλειά, χωρίς κόπο και υπερπροσπάθεια, η χώρα δεν σώζεται.
Σε εμάς απομένει να παλεύουμε οι θυσίες να πιάνουν πραγματικά τόπο και τα μέτρα να διαπνέονται από κοινωνική δικαιοσύνη. Θα ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο. Χωρίς αυτό, η στάση πληρωμών αναγκαστικά θα επέλθει και μαζί οικονομικό και κοινωνικό χάος.Ξέρω τώρα που ο θυμός και ο λαϊκισμός επικρατούν της λογικής, πολλά από όσα λέμε ακούγονται περίεργα. Ελπίζω όμως η ευθύνη τελικά να επικρατήσει, ώστε η χώρα να γίνει ένα πραγματικά σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και όχι μια απομονωμένη χώρα των Βαλκανίων."




















