Τα χιλιόμετρα είναι λίγα, η απόσταση μεγάλη

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Η Αρτάκη με τη Χαλκίδα και τα Ψαχνά είναι πλέον διαφορετικοί ποδοσφαιρικοί κόσμοι, κάτι που δεν έμεινε ασχολίαστο από τον προπονητή του ΑΟΝΑ Δημήτρη Μαγκαφίνη στην «πρώτη» των ερυθροκίτρινων. Ο κόουτς έκανε –ουσιαστικά- κάλεσμα στους φιλάθλους να βρεθούν στο γήπεδο Αρτάκης, όχι για να αγαπήσουν –απαραίτητα- τον γειτονικό σύλλογο, αλλά για να παρακολουθήσουν ωραίο ποδόσφαιρο, με καλές ομάδες και υψηλό ανταγωνισμό που το έχει ανάγκη ο κόσμος, μιας και στον νομό υπάρχει στερητικό σύνδρομο.

Η Αρτάκη μοιάζει με σαλόνι γεμάτο καλεσμένους, με λαμπερά φώτα, μπουφέ κι ορχήστρα να παίζει απαλή μουσική στο πιάνο. Και η Χαλκίδα και τα Ψαχνά με ξεχασμένες παράγκες, βυθισμένες στο σκοτάδι και σκισμένες κουρτίνες.

Λίγα είναι τα χιλιόμετρα που χωρίζουν την Αρτάκη από τη Χαλκίδα και τα Ψαχνά, αλλά η ποδοσφαιρική απόσταση έχει μεγαλώσει και τείνει να γίνει χαώδης σε περίπτωση που κάνει κανένα «ΜΑΓΙΚΟ» η Αρτάκη στη φετινή Γ’ Εθνική και ο ΑΟΧ με τον Ηρακλή συνεχίσουν τον χορό του Ζαλόγγου.

Πείτε εσείς ότι έχει ο καιρός γυρίσματα, το τώρα, όμως, δεν τιμάει την πρωτευουσιάνα (Χαλκίδα) και την ποδοσφαιρομάνα (Ψαχνά).

Το λυπηρό για τον Ηρακλή είναι ότι αποδέχθηκε χωρίς αντίδραση τη μοίρα του, συμβιβάστηκε, δεν σήκωσε το ρόπαλο να προκαλέσει ένα χτύπημα στη Λερναία Ύδρα. Στη Χαλκίδα, λυπάμαι που κάποιοι συνεχίζουν να προκαλούν το κοινό αίσθημα, με παραμύθια περί αγοράς ΑΦΜ ομάδας Β’ Εθνικής. Αλλά δεν φταίνε αυτοί που τα λένε. Περισσότερο ευθύνονται αυτοί που κάνουν διάλογο, τα αναπαράγουν και συντηρούν το θέατρο του παραλόγου. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι εάν ο ΑΟ Χαλκίς και ο Ηρακλής αποσύρουν τη δήλωση συμμετοχής από την Α' ΕΠΣΕ θα ξεκινήσουν του χρόνου από την τελευταία κατηγορία. Αν πάλι δεν την αποσύρουν και μηδενιστούν μέχρι να αποβληθούν, του χρόνου, ναι μεν θα ξεκινήσουν από τη Β’ ΕΠΣΕ, αλλά θα κουβαλήσουν ένα τσουβάλι μείον βαθμούς.

Ετυχε να βρεθώ στην «πρώτη» του Ελλήσποντου και της Προποντίδας. Διοικήσεις, τεχνικά επιτελεία, ρόστερ, μπάλες, ωραίες προπονητικές στολές και μετρημένα λόγια σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον.

Το τόπι στην Εύβοια από το βορρά μέχρι το νότο ξεκίνησαν να κλωτσάνε κι άλλες περιοχές, όχι απαραίτητα για να διεκδικήσουν μια άνοδο και μια κούπα, αλλά για να εκπροσωπήσουν όσο καλύτερα μπορούν το χωριό ή την κωμόπολή τους στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Και το τελευταίο για τη Χαλκίδα και τα Ψαχνά αποτελεί πολυτέλεια. Ντρέπεται και η ντροπή.

Στη Γ’ Εθνική η ΕΠΟ ανακοίνωσε τους ομίλους της Γ’ Εθνικής ταυτόχρονα με τη διεξαγωγή της κλήρωσης, μάλλον για να βρεθούν οι ομάδες προ τετελεσμένου. Όχι ότι δεν υπήρχαν διαρροές. Η Αρτάκη -αφουγκράζομαι ότι- πήρε με καλό μάτι την τοποθέτησή της στον 2ο όμιλο, που είναι σαφώς δύσκολος, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να τρομάξει το ερυθροκίτρινο γκρουπ, στο οποίο υπάρχει ικανοποίηση για τις μεταγραφές (μετά την απόκτηση Σέχου, είναι δύσκολο να αποκτηθούν και οι Παπαδάκης-Πολίτης, αλλά ένας από τους δυο δεν αποκλείεται).

Τα ταξίδια προβληματίζουν, αλλά το ξέρουμε ότι η Γ’ Εθνική είναι επαγγελματικό και όχι ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, η πολιτεία κάνει την ανήξερη και σου λέει …κόψτε το λαιμό σας. Χωρίς έσοδα, μάτωσε, πλήρωσε και πήγαινε παίξε Κέρκυρα και στο καπάκι Πτολεμαϊδα. Είχα πάθει κι εγώ «Αρτάκη» κάποτε. Κοιμήθηκα στην Κοζάνη και ξύπνησα στην Καλλονή Μυτιλήνης. Όλα μια συνήθεια είναι, αρκεί να το πάρεις απόφαση.