Το καράβι του Νότου σάλπαρε ...και η δικαίωση του Κουσκούτη

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Μεθυσμένη πολιτεία είναι το Μαρμάρι. Ο ΑΟΜ επιστρέφει στην Α’ Κατηγορία μετά από δυο δεκαετίες -και θα έχει παρέα και η Κάρυστος-.

Το ποδόσφαιρο είναι συναισθήματα, έντονες στιγμές, εικόνες, αναμνήσεις, καμιά φορά και κυνήγι ουτοπίας. Και στο Μαρμάρι έγινε η νύχτα-μέρα. Η 14η Μαΐου θα γραφτεί στα κιτάπια της ιστορίας. Καπνογόνα, συνθήματα, κόρνες, ντουντούκες, κόσμος στο λιμάνι, τα φώτα του φέρι-μποτ να ρίχνουν φως στο μονοπάτι της επιστροφής στα μεγάλα σαλόνια. Οσοι δεν ταξίδεψαν στο Αλιβέρι, "ξενύχτησαν" για να υποδεχθούν τους θριαμβευτές (ανάλογες στιγμές έζησε το Σάββατο και η Λαμία που απέδρασε με μάγκικη ισοπαλία από το κλουβί της Νίκαιας και παρέμεινε στη Super League). Στο σκεπτικό μου το Μαρμάρι δεν είχε τον πρώτο λόγο, ούτε στο «μπράντεφερ» τίτλου με την Προποντίδα στον 2ο όμιλο, ούτε στο νοκ άουτ μπαράζ με τον δευτεραθλητή του 1ου ομίλου, Παντριαδικό. Στην δεύτερη περίπτωση έκανα λάθος. Τα προγνωστικά μια εκτίμηση είναι, έπρεπε να κρατήσω «πισινή» και δεν τα εξωτερίκευσα. Αλλά αν με ρωτούσες, θα σου απαντούσα «Παντριαδικός».

Σημασία, όμως, δεν έχει τι πίστευα εγώ, σημασία έχει τι πίστευαν οι ίδιοι, οι πρωταγωνιστές, αυτοί που ζουν και αναπνέουν την καθημερινότητα του γκρουπ. Οι αναρτήσεις του Αργύρη Μανώλη όλη την εβδομάδα ισοδυναμούσαν με τον ορισμό της πίστης στον απόλυτο στόχο. Ήταν το αντίβαρο στην ταμπέλα του αουτσάιντερ, που ποτέ δεν αποδέχθηκε το Μαρμάρι. Άστους να λένε, ένα πράγμα. «Ραντεβού με την ιστορία», «να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί σαν άλλοτε», «ενώνουμε τις φωνές μας», «θα ξαναγράψουμε ιστορία», «συσπείρωση», "δωρεάν λεωφορεία" για τη μετακίνηση των "πιστών". Λέξεις και φράσεις κλειδιά, που έγιναν η πιο δυνατή κόρνα-σινιάλο, για να σαλπάρει ...το καράβι του Νότου και να δαμάσει τα κύματα. Μπράβο στο Μαρμάρι, γιατί όλη τη χρονιά χάραξε μια πρωταγωνιστική πορεία και το πίστεψε μέχρι τέλους.

Και η Παραλία Αυλίδας γιορτάζει. Με διπλό αριστερό κροσέ έριξε τον Ρομαϊκό στα σχοινιά, αλλά οι τυπικά γηπεδούχοι (στο Στάδιο Χαλκίδας) σηκώθηκαν και αν δεν γινόταν το 2-3 με ένα γκολ που θα μνημονεύεται για χρόνια, σήμερα μπορεί να μιλούσαμε για την ανατροπή της χρονιάς. «Μην το βάζετε κάτω, έχετε καλή ομάδα και θα προσπαθήσετε ξανά του χρόνου...» ακούστηκε να λέει ο ρέφερι Γκάτσος στα μέλη του Ρομαϊκού και προς αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και η ανακοίνωση του προέδρου της ομάδας κ. Μήτρου που στάθηκε στο ταξίδι και όχι στον προορισμό.

Ο Παντριαδικός μέσα σε μια εβδομάδα γκρέμισε τα όνειρα και τις προσδοκίες μιας ολόκληρης χρονιάς. Κι αν το Μαρμάρι έμεινε πίσω στο κυνήγι της κορυφής από την Προποντίδα στον 2ο όμιλο, έχοντας μπροστά του έναν -και μοναδικό (σ.σ. τον χθεσινό)- τελικό, η Τριάδα έζησε ...ντεζαβού. Ηττήθηκε από την Ιστιαία, απώλεσε την απευθείας άνοδο, αλλά είχε και το «πυραυλάκι» του μπαράζ. Το ‘καψε κι αυτό.

Η επιστροφή στην κανονικότητα για τον οργανισμό του Παντριαδικού είναι δύσκολη, αλλά αποτελεί μια πραγματικότητα που ο πρόεδρος Γιώργος Λεοντής και οι συνεργάτες του καλούνται να κοιτάξουν κατάματα. Νομοτελειακά στο μέλλον θα επιστρέψει στα σαλόνια κι ο Παντριαδικός, αλλά τώρα προέχει καθαρό μυαλό και προπάντων η απογοήτευση να μην σκεπάσει την προσδοκία και την αγάπη των ανθρώπων για το χωριό τους.

Ο Παντριαδικός δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις των δυο «τελικών» που θα όριζαν την αρχή μιας νέας εποχής ή το πισωγύρισμα. Και η Τριάδα έκανε ένα βήμα πίσω. Χθες επιστρατεύτηκε στο βασικό σχήμα ο Καλοχωρίδης (δεν είχε παίξει στην Ιστιαία) που ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό το τελευταίο διάστημα, αλλά μέχρι ο Παντριαδικός να βρει πατήματα στον αγωνιστικό χώρο, βρέθηκε με δυο γκολ στην πλάτη. Το Μαρμάρι μπήκε στο γήπεδο φουριόζο και με πλάνο, ήταν πιο κυνικό, έχει έμπειρα παιδιά με κορυφαίο τον Παπουτσή. Ο κόουτς Νίκος Ευσταθίου άλλαξε τον σχηματισμό, η Τριάδα ισορρόπησε, μείωσε, αλλά στο β’ ημίχρονο δεν είχε τη φλόγα για να φτάσει στην ανατροπή, όπως δεν την είχε και στην Ιστιαία. Διαθέτει στο ρόστερ ονόματα "λαμπερά" για τη μαρκίζα της Β’ ΕΠΣΕ, αλλά δεν αποδείχθηκαν αρκετά για να γράψουν το ευτυχισμένο τέλος της σεζόν.

Η Αρτάκη έπαιξε τον Αίολο σαν τη γάτα με το ποντίκι, ήταν αναμενόμενο. Ακόμη κι αν η λευκή ισοπαλία σφράγιζε το πρώτο ημίχρονο, ουδείς είχε άγχος για το β’ ημίχρονο. Προφανώς ήταν καλύτερα που οι νταμπλούχοι Εύβοιας οδηγήθηκαν στην ανάπαυλα με το «μαξιλαράκι» του 1-0. Η Αρτάκη έπρεπε να σπάσει το "κατενάτσιο" του Αίολου που νομίζω ότι είναι πιο συμπαθητική ομάδα από πέρσι. Αν χάνεις τα άχαστα από το μισό μέτρο και ο αντίπαλος γκολκίπερ είναι εξαιρετικός, δεν θέλει και πολύ για να στραβώσει η δουλειά. Ο ΑΟΝΑ που κράτησε και δυνάμεις, γύρισε την μπάλα, έπαιξε συνδυαστικά, έβγαλε πολλές μεγάλες διαγώνιες μπαλιές κυρίως στους Ζουλιώτη και Χατζηστάμου στην δεξιά πλευρά για να φορτώσουν στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας, αλλά ο γκολκίπερ του Αίολου Καρανάσιος κάποια στιγμή θα λύγιζε. Τι άλλο να κάνει, σπαθιά να καταπιεί;

Ο εκτός έδρας αγώνας με το Ευπάλιο είναι πολύ δυσκολότερος, ο πρωταθλητής Φωκίδας ηττήθηκε στην πρεμιέρα και την Τετάρτη θα προσπαθήσει να μπει στο κόλπο πριν βγει εκτός τροχιάς με το "καλημέρα". Σίγουρα δεν θα παίξει όπως ο Αίολος που πέρασε δυο φορές το κέντρο, και η Αρτάκη θα πρέπει να διαβάσει το παιχνίδι του και να πράξει ανάλογα, είτε σε κλειστούς χώρους, είτε στο ανοιχτό γήπεδο.

Πολλά βιντεάκια κυκλοφορούν από χθες στα social media με τους ξέφρενους πανηγυρισμούς της Προποντίδας. Κορυφαία στιγμή η …απονομή στο σπίτι του Μπάμπη Κουσκούτη, ο οποίος σήκωσε την κούπα ψηλά και η γειτονιά ...σηκώθηκε στο πόδι. Χρόνια περίμενε αυτή τη στιγμή και η δικαίωση άργησε, αλλά ήρθε. Ο Κουσκούτης έχει φίλους, έχει και επικριτές, είναι παρορμητικός, αντισυμβατικός, παλαιάς κοπής παράγοντας, αλλά έχει προσφέρει πολλά στην Προποντίδα και το ποδόσφαιρο και άξιζε και με το παραπάνω τη χαρά που του χάρισαν τα παιδιά και οι φίλοι της «Μπάρτσα».

ΥΓ: Η απόφαση του Πανηλιακού να μην κατέβει στην κεντρική Εύβοια να αγωνιστεί με τον Κύζικο στην τελευταία στροφή των μπαράζ της Γ' ΕΠΣΕ (για άνοδο στη Β') δεν έχει να κάνει με οικονομικούς λόγους, αλλά με τη δομή της κατηγορίας. Ο Πανηλιακός τερμάτισε πρώτος στον όμιλό του στην κανονική περίοδο, αλλά του χρόνου θα ξαναπαίξει στην τρίτη τη τάξει κατηγορία. Στην περιφέρεια του νομού θεωρούν ότι η φετινή διαδικασία ευνοεί τις ομάδες του κέντρου και προφανώς είναι κάτι που πρέπει να αφουγκραστεί η ΕΠΣΕ και να μην το περάσει στο ντούκου. Και το ποδόσφαιρο χρειάζεται την περιφέρεια πρωταγωνίστρια και όχι σε ρόλο κομπάρσου.