Η δυναμική της Αρτάκης, η αδυναμία του ΑΟΧ και η ΑΕΧ που έβαλε φωτιά στο ρετιρέ

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Ο ΑΟΧ δεν πήγε Ζάκυνθο, άρα δεν στάλθηκαν και τα χαιρετίσματά μου στον Ζάντε Ντιλέμα. Ο ΑΟΧ από την στιγμή που δεν μπορούσε να ταξιδέψει στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις, καλά έκανε και δεν πήγε. Η κλήρωση και η συγκυρία τον έφεραν σε δύσκολη θέση, χωρίς να το θέλει, με βαθμολογικές καραμπόλες που είχαν "διακύβευμα" την παραμονή.

Η Ζάκυνθος που ήταν στον ίδιο όμιλο με τον ΑΟΧ ήθελε να μην καταλήξει η χειρότερη 6^η (από το τέλος) των ομίλων 2, 3, 4 και 5.

Ζάκυνθος (3ος όμιλος) και Καστοριά (2^ο όμιλος) είχαν ίδιους βαθμούς και ίδιο goal average (έλεος). Για τον ΑΟΧ είναι αυτό που λέμε "όλα τα 'χει η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε". Με τη μη κάθοδο του ΑΟΧ στο νησί, η Ζάκυνθος θα κατοχύρωνε το ματς στα χαρτιά με 3-0 (όπως κι έγινε), αλλά δεν θα είχε τη δυνατότητα να «φορτώσει» με περισσότερα γκολ την ομάδα της Εύβοιας (μεταξύ μας, με αγωνιστικά κριτήρια μπορούσε να το κάνει).

Αρα η Καστοριά ήθελε ένα γκολ παραπάνω (από τη Ζάκυνθο) στην έδρα της με τον 4^ο στη βαθμολογία Σβορώνο Πιερίας. Που για να είναι 4^ος σημαίνει ότι δεν είναι του κλότσου και του μπάτσου, αλλά αξιόλογη ομάδα. Τελικά η Καστοριά (ω του θαύματος) νίκησε με 4-0 και ...έπεσε η ΑΕ Ποντίων Κοζάνης, η οποία δοκιμάστηκε στην έδρα του ΑΟ Χανιώτη στη Χαλκιδική και ενώ κέρδιζε με 2-1 μέχρι το 78’, κατάφερε (!) να χάσει με 3-2 (έφαγε δυο γκολ σε 5 λεπτά, το τρίτο στο 83’). Αυτοκτόνησε δηλαδή και πήρε την άγουσα για το τοπικό. Πρωταθλήτρια βγήκε η Κοζάνη ΦΣ, οπότε οι φίλοι της πρώτης θα λανσάρουν το «μια πόλη-μια ομάδα» από ‘δω και πέρα. Αν η ΑΕΠ Κοζάνης έφερνε έστω «Χ» θα έπεφτε η Ζάκυνθος. Αλλά ξαναλέω από τη στιγμή που η Χαλκίδα είχε δηλώσει εξαρχής ότι είναι δύσκολο να ταξιδέψει και η μετάβασή της έγινε ακόμη πιο χλωμή τις τελευταίες μέρες, αφού με το ζόρι συμπλήρωνε 11αδα, δεν μπορούσε κανείς να την υποχρεώσει να υποστεί όλη αυτήν την ταλαιπωρία. Αν είχαμε να κάνουμε με μια κανονική ομάδα, ναι, το ηθικό θα ήταν να πάει και να παλέψει για την ιστορία και την υστεροφημία της. Ετσι όπως κύλησε η χρονιά, όμως, δεν μας ξεπλένει ούτε ο …Νιαγάρας.  

Η Αρτάκη έκανε τη φιέστα κατάκτησης του τίτλου, εντάξει δεν επικράτησε και πανζουρλισμός στους δρόμους και τις πλατείες όπως στη Νάπολι για το «σκουντέτο», αλλά η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή.

Ο τελικός Κυπέλλου με Αμαρυνθιακό ή Αιδηψό (επικρατέστερη αντίπαλος η ομάδα της Βάθειας) κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει την Κυριακή 7 Μάη κι όχι το Σάββατο (6/5), όπως υπολογίζαμε.

Και σκυτάλη θα πάρουν τα μπαράζ ανόδου. Τόσο η διοίκηση, όσο και το προπονητικό σταφ και οι παίκτες εμφανίζονται βέβαιοι ότι αν η Αρτάκη παρουσιαστεί όπως πρέπει, παίζοντας κυριαρχικό ποδόσφαιρο, θα καταφέρει να ανέβει στη Γ’ Εθνική.

Πρώτος αντίπαλος είναι ο Αίολος από το Καρπενήσι που είναι όπως η Μακάμπι Τελ Αβίβ στο ισραηλίτικο μπάσκετ, παίρνει όλα τα πρωταθλήματα, αν και εκεί πετάγονται ...που και που, η Χαποέλ Τελ Αβίβ και η Χαποέλ Χολόν. Στην Ευρυτανία ένα είναι το αφεντικό.

Ακολουθεί το Ευπάλιο εκτός έδρας που είναι ένα σοβαρό γκρουπ με σταθερές, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν έχει ποιοτικότερο ρόστερ από τον ΑΟΝΑ.

Στην Αρτάκη επίσης θωρούν ότι είναι καλό που οι ομάδες της Βοιωτίας και του Πειραιά που θεωρούνται υπολογίσιμες θα επισκεφτούν την Εύβοια. Στόχος είναι ο πρωταθλητής Εύβοιας να κάνει γερή βαθμολογική "σούμα" με το καλημέρα και να μην χρειαστεί να παίξει το «κεφάλι» του στην Κόρινθο του Αλέξη Κούγια.

Στην Α’ ΕΠΣΕ η Ερέτρια πέρασε νικηφόρα και από το Μαντούδι και έσωσε (;) την παρτίδα της κατηγορίας, κάτι που φαινόταν εξαιρετικά χλωμό μέχρι πριν λίγο καιρό. Το ερωτηματικό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πορεία της Αρτάκης στα μπαράζ. Προφανώς και η Ερέτρια έχει εμπιστοσύνη στη δυναμική του ΑΟΝΑ.

Το Αυλωνάρι έκανε το χρέος του κόντρα στην Κάρυστο, την οποία λύγισε στην τελική ευθεία του ματς, αλλά αποχαιρέτησε την μεγάλη κατηγορία μετά από 17 χρόνια. Δεν είναι ευχάριστη εξέλιξη για τον ΑΟΑ, αλλά κάποια στιγμή θα γινόταν το «μοιραίο». Πέρυσι το Αυλωνάρι τερμάτισε 4^ο από το τέλος και σώθηκε επειδή ανέβηκε ο πρωταθλητής ΑΟΧ, φέτος τερμάτισε 3^ο από το τέλος και έπεσε επειδή υποβιβάστηκε ο ΑΟΧ από τη Γ’ Εθνική. «Αγκαζέ» πήγαν ΑΟΧ και Αυλωνάρι, τη μία πάνω, την άλλη κάτω, αλλά και το ποδόσφαιρο είναι όπως η ζωή, έχει και τα καλά, έχει και τις πίκρες της.

Και τα Αλάτσατα το πάλεψαν φιλότιμα, μολονότι μπήκαν στην κατηγορία από το "παράθυρο" εξαιτίας της μη συμμετοχής της Σκεπαστής. Κυνηγούσαν εξαρχής έναν στόχο που έμοιαζε ανέφικτος, έφτασαν στο σημείο να τον διεκδικήσουν με αξιώσεις και τους αξίζουν μπράβο για την προσπάθεια.

Στη Β’ ΕΠΣΕ η Προποντίδα καλπάζει στον 2^ο όμιλο, το Μαρμάρι ετοιμάζεται για το νοκ άουτ μπαράζ ανόδου, για να ζήσει το όνειρο, αλλά ψάχνει αντίπαλο. Κι ενώ μέχρι πρότινος πιθανότερος (σ.σ. αντίπαλος) φάνταζε ο Παντριαδικός ως 2^ος του 1^ου ομίλου, η ήττα της Ιστιαίας στη Χαλκίδα από την ΑΕΧ έβαλε φωτιά στο επερχόμενο ντέρμπι Ιστιαία-Τριάδα που θα κρίνει την κορυφή και την απευθείας άνοδο.

Θυμίζουμε ότι η λαβωμένη ΑΕΧ είχε νικήσει την πρωταπριλιά στην έδρα της και την Τριάδα (σ.σ. αμέσως μετά το ματς είχε παραιτηθεί ο Ζαχαριάς και ανέλαβε ο Ευσταθίου), με τον Μανώλη Βέττα να ανακηρύσσεται σε προπονητή του μήνα, αφού η ομάδα του ...έφαγε λάχανο τους δυο πρωτοπόρους. Τώρα η Ιστιαία θέλει μόνο νίκη, ενώ η Τριάδα παίζει -και- για την ισοπαλία, λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων.

Στη Γ' ΕΠΣΕ, τα Νέα Στύρα πανηγυρίζουν την άνοδο στη Β’ ΕΠΣΕ, ο Κύζικος έκανε το "κόλπο γκρόσο" στην έδρα του ΠΑΟ Κανήθου και …αχνοφαίνεται ο προβιβασμός, ενώ η ομάδα της Κανήθου που κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα, θα παίξει την Κυρικαή στην Ιστιαία κόντρα  στα ...εξωτικά Ήλια (Πανηλιακός) για μια θέση στον ήλιο.