Το αρκουδάκι που ξεπροβόδισε τη Χαλκίδα και το απόλυτο κοντράστ συναισθημάτων στην Ερέτρια

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Κάποτε είχα πάρει συνέντευξη από έναν καλλιτέχνη. Συστήθηκε με το ψευδώνυμο «Ζάντε Ντιλέμα», έκανε επιτυχία με το τραγούδι "Χριστίνα", ξηγημένος τυπάς, μετά τη συνέντευξη μου είχε πει «φιλαράκι όποτε θες έλα Ζάκυνθο, προσκεκλημένος από μένα». Δεν έτυχε να πάω. Η Χαλκίδα δεν ξέρω αν θα πάει την Κυριακή στη Ζάκυνθο, αλλά μην θεωρήσετε δεδομένο ότι δεν θα πάει. Η Ζάκυνθος είναι από τους καλύτερους προορισμούς για ...διακοπές, αν πάτε και δείτε τον "Ζάντε", δώστε του χαιρετίσματα.

Με την Ελευσίνα η αναμέτρηση ήταν -σίγουρα- η τελευταία εντός έδρας, αυτό δεν αλλάζει. Οπως δεν άλλαξε συνήθεια κι ο ΑΟΧ που "φορτώθηκε" ξανά με πολλά γκολ (0-6), φτάνοντας τα 71 παθητικό στο πρωτάθλημα. Υπάρχουν και χειρότερα, βλέπε Αβαντίδες με 84 γκολ παθητικό και πάλι καλά που έχασαν και μερικά ματς στα χαρτιά (3-0) ή κάποια άλλα τέλειωναν νωρίτερα, γιατί το κοντέρ θα έγραφε περισσότερα.

Σκορποχώρι ήταν ο ΑΟΧ σε όλα τα επίπεδα. Ενας "σκασμένος", απογοητευμένος και θυμωμένος Θανάσης Παλαιολόγος στο γραφείο του Σταδίου να προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση, μολονότι ούτε χρηματοδότης είναι, ούτε "διεκδίκησε" το παραπάνω αξίωμα. Και ο πρώην πρόεδρος Βασίλης Καρλατήρας να εκτελεί χρέη φροντιστή (!), για να βοηθήσει τον σύλλογο, σε μια χρονική στιγμή που οι περισσότεροι λάκισαν. Οι δυο τους, με τον προπονητή Πάνο Ελευθερίου ...κράτησαν «Θερμοπύλες» στον αγώνα της Κυριακής με φόντο την άδεια εξέδρα, όπου βρέθηκαν μερικοί συγγενείς, ελάχιστοι φίλοι και ένα κοριτσάκι που κρατούσε ένα αρκουδάκι (φωτό κάτω).

Αυτοί κούνησαν στη Χαλκίδα μαντήλι και την ξεπροβόδησαν έξω από την πόρτα της Γ' Εθνικής.

Νωρίτερα, η διοίκηση πλήρωσε τους παίκτες, αλλά τα περισσότερα παιδιά δεν είχαν διάθεση, κουράγια και τη δυνατότητα να κρατήσουν σε χαμηλά επίπεδα το σκορ.

Η χρονιά φτάνει στο τέλος, η ευθύνη βαραίνει όλους. Και τις διοικήσεις και τους ποδοσφαιριστές. Το περιμέναμε ότι ο ΑΟΧ θα περάσει δύσκολα φέτος και εξαρχής ήταν από τα ...φαβορί για υποβιβασμό, αλλά η παγιωμένη εικόνα να παραδίνεται η ομάδα άνευ όρων και να θυμίζει τον ΠΑΟ Χαλκίδας του αείμνηστου “Αλεπού” στο τοπικό είναι ο καθρέφτης μιας παρακμιακής ποδοσφαιρικής κοινωνίας.

Μέχρι 15 λεπτά μετά την έναρξη του ματς ο ΑΟΧ είχε κόψει 7 εισιτήρια χωρίς να υπάρχει αγώνας της Α' ΕΠΣΕ ...τριγύρω. Το πιο κοντινό ματς της μεγάλης κατηγορίας ήταν στο Αλιβέρι και τα υπόλοιπα είχαν γίνει την προηγούμενη μέρα. Αλλά και πως να ρίξεις άδικο στον κόσμο...

Η Αρτάκη σφράγισε τον τίτλο στην Α’ ΕΠΣΕ και το Σάββατο θα κάνει φιέστα. Θα ακολουθήσει ο τελικός Κυπέλλου, αν περάσει τον Ερμήλιο, που λογικά θα τον περάσει. Στην μπάλα ποτέ μην λες ποτέ, αλλά ο Ερμήλιος θα μπει να διασκεδάσει και να χαρεί τα δυο ματς, έχοντας στην 11αδα και δυο πρώην παιδιά του ΑΟΝΑ, τον Θεόφιλο Μπασινά και τον Βαγγέλη Αντωνάκη.

Και στις 14 Μάη ξεκινάνε -εκτός απροόπτου- τα μπαράζ για τη Γ’ Εθνική.

Ενας από τους αντιπάλους των πρωταθλητών Εύβοιας είναι ο ΠΑΣ Κόρινθος που πρόλαβε κι έκανε τη δική του φιέστα πριν λίγα 24ωρα παρουσία του Αλέξη Κούγια (φωτό πάνω δεξιά). Οπου γάμος και χαρά... Πώς διακτινίζεται αυτός ο άνθρωπος, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Μπορεί να τον δεις στις 8 το πρωί έξω από τα δικαστήρια της Χαλκίδας για υπόθεση, στις 9 να συζητάει στην Αγγελή Γοβιού με τον Χρήστο Λινάρδο, με τον γνωστό Χαλκιδέο να του λέει «Αλέξη έλα πάρε τη Χαλκίδα, όπου πας σε βρίζουν, εδώ δεν σε βρίζει κανείς», στις 11.30 να περπατάει έξω από τον Λευκό Πύργο, μετά από δύο ώρες να περνάει μπροστά από τη Λίμνη των Ιωαννίνων και κατά τις 4 το απόγευμα να είναι στην Κόρινθο και να ετοιμάζεται ...για τα μπαράζ με την Αρτάκη.

Η Ερέτρια κατάφερε να βάλει από ...κάτω το Αυλωνάρι στον αγώνα της χρονιάς για την παραμονή. Η ομάδα της Ερέτριας στον προηγούμενο εντός έδρας αγώνα της με αντίπαλο τον Ηρακλή Ψαχνών (0-2) είχε πραγματοποιήσει πολύ κακή εμφάνιση. Ανθρωποι που ήταν στο ματς, μου είπαν ότι δεν βλεπόταν και πόνεσαν τα μάτια τους, γι' αυτό και οι Ερετριανοί ήταν κουμπωμένοι.

Ηρθε το διπλό στην Αιδηψό και στο ντέρμπι με το Αυλωνάρι η ομάδα έβγαλε αυταπάρνηση και τσαγανό, κερδίζοντας ένα γκρουπ που ήταν σε καλό φεγγάρι.

Ο Μέτσιο είναι σημείο αναφοράς και παρά το νεαρό της ηλικίας του, κουβάλησε την ομάδα στην πλάτη του. Ενα φάουλ και μια καλή τοποθέτηση και εκτέλεση στην ασίστ του Παναγιώτου ήταν αρκετά για να ρίξουν το Αυλωνάρι στο καναβάτσο.

Το Αυλωνάρι μπήκε αποφασισμένο να πάρει την κατοχή και να κρατήσει μπάλα, να ορίσει το ρυθμό του αγώνα, αλλά μετά το γκολ των γηπεδούχων κόπηκε στα δύο, δεν ήταν καλά.

Στο ημίχρονο έγινε το «σώσε», οι φωνές ακούστηκαν μέχρι το Αυλωνάρι, αλλά οι κιτρινόμαυροι ευτύχισαν να ...ξαναμπούν στο ματς με το καλημέρα στο β’ ημίχρονο από την άσπρη βούλα.

Το μομέντουμ έλεγε Αυλωνάρι, οι κιτρινόμαυροι πήραν το κέντρο και οι παίκτες του Απόλλωνα σαν τον Γουάλας στο Braveheart προσπαθούσαν στον λασπωμένο από τη βροχή αγωνιστικό χώρο να κρατήσουν με κάθε τρόπο μακριά από την εστία του Ναβροζίδη τους φιλοξενούμενους που είχαν και δοκάρι σε γεμάτη φάση.

Το κακό για το Αυλωνάρι είναι ότι ενώ προσπαθούσε να παίξει ορθολογικά και να δώσει πλάτος, μετά το 75' δεν μπορούσε να μετουσιώσει σε φάσεις την υπεροχή του, έλειψε το καθαρό μυαλό. Η μηχανή άρχισε να σβήνει. Ο Απόλλων ξαναπήρε μέτρα και ροκάνισε με μεγαλύτερη ευκολία το χρόνο όταν χτύπησε το καμπανάκι για την τελευταία στροφή.

Αλλά ο Απόλλων κέρδισε καθαρά και ξάστερα και πάει στο Μαντούδι για να παίξει τα ρέστα του.

Το Αυλωνάρι είναι υποχρεωμένο να νικήσει με τη σειρά του την Κάρυστο και να περιμένει τα καλά ή κακά νέα από τη βόρεια Εύβοια. Την ίδια ώρα τα Αλάτσατα, μόνο για εκδρομή δεν θα πάνε στη Δροσιά, αλλά ελπίζουν σε ένα θαύμα.

Ετσι είναι το ποδόσφαιρο και η παρακάτω εικόνα με τους Απολλωνιστές να πανηγυρίζουν και τους Αυλωναρίτες σε ποδοσφαιρική "απόγνωση" για το στόχο που δείχνει να χάνεται, αποτελεί το απόλυτο κοντράστ συναισθημάτων.