Η Χαλκίδα ενός σημερινού 20άρη

Τη Χαλκίδα των παιδικών του χρόνων περιέγραψε σε εκδήλωση ο Χαλκιδέος αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Καράκωστας: Μια πόλη ανθρώπινη, ζεστή, γεμάτη αρώματα και γεύσεις.

Την ομίλια του καθηγητή δεν την παρακολούθησαν νέοι. Μάλλον καλά έκαναν, γιατί θα τους έπιανε κατάθλιψη και θα εξοργίζονταν. Με το δίκιο τους.

Ο σημερινός 20άρης Χαλκιδέος δεν είδε ποτέ δέντρα στην πλαζ Αστέρια (φωτό κάτω), όπως την εποχή του Καράκωστα με τα «μπάνια» του  Καρώνη και το αναψυκτήριο «Αύρα».

Αντίθετα, δύο καλοκαίρια τώρα βλέπει αραδιασμένους δίπλα στην αμμουδιά κομμένους κορμούς φοινικόδεντρων, που μολύνθηκαν γιατί οι αρμόδιοι δεν έδρασαν εγκαίρως. Απορημένος παρατηρεί τις παρακείμενες σκαλωσιές (φωτό κάτω) και ακόμα προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι αυτός ο ...Θησέας, εξαιτίας του οποίου έχει σταματήσει η ανάπλαση στα Αστέρια.

Πιο δίπλα, η αλάνα της εποχής του Καράκωστα και σημερινή είσοδος της πλαζ, έγινε πάρκινγκ με τις ευλογίες του προέδου του Λιμενικού Ταμείου Χαλκίδας Θανάση Τσέργα. Πως, λοιπόν, να μην αισθάνονται αδικημένοι οι σημερινοί νέοι;

Είναι λογικό να τρελαίνονται όταν μαθαίνουν ότι η παραλία της Χαλκίδας που σήμερα θυμίζει γυφτομαχαλά από τους υμιυπαίθριους των καφέ και είναι κούφια από κάτω, κάποτε ήταν γεμάτη πικροδάφνες και ξεχείλιζε από αχινούς.

Όταν μαθαίνουν ότι η καμινάδα του εργοστασίου σαπουνιών του Γεωργιάδη στα φανάρια του Αγίου Στεφάνου έβγαζε ωραίες μυρωδιές και δεν ήταν έτοιμη να πέσει και να σκοτώσει άνθρωπο όπως σήμερα.

Το μοναδικό πράγμα που εξελίχτηκε θετικά ήταν η γαστρονομία της πόλης -πως να μην εξελιχθεί άλλωστε όταν το φαγητό φαίνεται να παίζει, πλέον, τον κυρίαρχο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Οι νόστιμες πάστες του Αρβανιτάκη και ο τηγανητός γαύρος της ταβέρνας του Γκίνη, έγιναν εντυπωσιακά σουφλέ σοκολάτας και φιλέτο με αμύγδαλα και σάλτσα από μέλι. Με τη διαφορά πάλι, ότι τα παιδιά σήμερα δεν έχουν χρήματα να γευτούν όλα αυτά.

ΥΓ. Ο Γιάννης Καράκωστας ανεφέρθηκε ελάχιστα στους πολιτικούς της εποχής του και είπε μόνο καλά λόγια. Δύσκολα στις μέρες μας ακούς καλές κουβέντες για τους πολιτικούς, αλλά πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι δεν φταίνει μόνο αυτοί για το κατάντημα -στην προκειμένη περίπτωση- της Χαλκίδας. Όλοι έχουμε ευθύνες.