Η αγωνία του Χρήστου αντικατοπτρίζει τη σεζόν του ΑΟ Χαλκίς

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Η βαθμολογική θέση του ΑΟ Χαλκίς δεν συνδέεται με μεταφυσικά θρίλερ και ανεξήγητα φαινόμενα, η μπάλα κρύβει λογική και αλήθειες, πραγματικά γεγονότα. Ενδεικτική είναι η δήλωση του Αυλωνίτη στην τελευταία συνέλευση πριν παραδώσει τα ηνία στη νέα διοίκηση: «Παραμονή της έναρξης της προετοιμασίας, είπα στον γιο μου (σ.σ. τον Γιώργο) να βρούμε ακόμη 5-6 παιδιά, να τους φορέσουμε μια φανέλα, να τους τραβήξουμε μια φωτογραφία από μακριά να δείξουμε στον …έξω κόσμο ότι υπάρχει ζωή στον πλανήτη Χαλκίδα, για να μπορέσει η ομάδα να βάλει καύσιμα για να ξεκινήσει».

Οι φίλοι της ομάδας συμβιβάστηκαν με την ιδέα μιας ομάδας, χωρίς μεγάλες δυνατότητες. «Μας αρκεί που ο ΑΟΧ θα παίζει μπάλα στο γήπεδο και όχι στο πρωτοδικείο» έλεγαν. Αλλά όταν ένας  σύλλογος μπαίνει στο χορτάρι για να δώσει τη μάχη του, ακόμη κι αν έχει περάσει από συμπληγάδες πέτρες όπως είπε ο Ζουρούδης στην έντυπη «Γνώμη» της περ. Παρασκευής, στα μάτια του μέσου οπαδού είναι η Μικτή της Μπαρτσελόνα και της Σίτι, πιστεύει ότι είναι η καλύτερη του κόσμου. Ωστόσο, το ίδιο το άθλημα θα επιλέξει να ανταμείψει ομάδες με οργάνωση, πλάνο και ξεκάθαρο πρότζεκτ και όχι αυτές που καταργούν τη λογική. 

«Ό,τι σπέρνεις θερίζεις», «όπως στρώνεις, κοιμάσαι» κι ο ΑΟΧ πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη, να διορθώσει τα κουσούρια του, να καθαρίσει το μυαλό του, να δημιουργήσει ένα οργανόγραμμα, να πει στον κόσμο τι θέλει να κάνει…

Όχι αύριο, ούτε μεθαύριο, αλλά σύντομα. Την Τετάρτη (στις 12 το μεσημέρι) φιλοξενεί σε ένα πολύ σημαντικό ματς την Ζάκυνθο, που έρχεται από πολύ καλά αποτελέσματα και έχει το πάνω χέρι στη βαθμολογία.

Χθες, φεύγοντας από το Στάδιο άκουσα έναν φίλο του ΑΟΧ να λέει στον διπλανό του, κατεβαίνοντας τα σκαλάκια «άντε του χρόνου πάλι εδώ, με τον Σταυρό και το Μαντούδι».

Λίγο νωρίτερα, ο Χρήστος Λινάρδος στην αντίπερα όχθη, βλέπει την ήττα από το Ύπατο να προδιαγράφεται. Δίπλα του ο αδερφός του, Βαγγέλης. Είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όταν ο ΑΟΧ βρίσκεται στο καναβάτσο τους διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα. Ο Χρήστος πλησιάζει την πόρτα, την ταρακουνάει, το λουκέτο σπάει. Σ’ αυτό το γήπεδο άλλωστε, τα πάντα είναι ετοιμόρροπα. Η πόρτα ανοίγει. Και μετά δεν υπάρχει γυρισμός. Μόνο μπροστά. Έκανε τρία βήματα και φώναξε «παίξτε με ψυχή». Ο Τσάλας έτρεξε «50αρι» που θα το ζήλευε κι ο Μπολτ, τον απομάκρυνε, η πόρτα έκλεισε ξανά. Ο Χρήστος σαν θηρίο στο κλουβί, δεν το έκανε από κακό, αλλά από υπερβολική αγάπη, περνώντας μαζί με την αγαπημένη του ομάδα το μαρτύριο της σταγόνας.

Αλλά βλέποντας την εικόνα (πάνω) αναρωτιέμαι "πόσος ΑΟ Χαλκίς χωράει σε μια φωτογραφία". Προσπαθώ να συνέλθω απ’ αυτό που συνέβη πριν λίγη ώρα στην Τρίπολη, δεν θα κοιμηθώ το βράδυ. Ο δάσκαλος είπε «το σημερινό παιχνίδι αντικατοπτρίζει τη σεζόν μας».

Το πρόσωπο και η αγωνία του Χρήστου αντικατοπτρίζουν τη σεζόν του ΑΟ Χαλκίς.

Ο ΑΟΧ ολοένα και περισσότερο χειροτερεύει τη θέση του, παρότι, χθες, μπήκε με φούρια στον αγωνιστικό χώρο, είχε ενέργεια και ένταση. Χωρίς να ποντάρει στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο, υστερεί σε ποιοτικά χαρακτηριστικά, δεν έχει καθαρά εξτρέμ και επιτελικό, οι Χατζηγεωργίου και Αλεξανδρής δεν κατάφεραν να πλαγιοκοπήσουν, με τον Εντιαγέ να παίζει περισσότερο ως τρίτος στόπερ, τα μπακ να δυσκολεύονται να ανέβουν ψηλά και τον 17χρονο Βελή στη μεσαία γραμμή να υπολείπεται, όχι σε διάθεση, αλλά σε εμπειρία έναντι των αντιπάλων του.

Ο ΑΟΧ σκοράρει από στατική φάση (φάουλ του Αλεξανδρή) με κεφαλιά του Ρέτζου, αλλά ο βοηθός σηκώνει τη σημαία. Από το βίντεο δεν μπορώ να βγάλω ασφαλές συμπέρασμα, είναι δύσκολη φάση, ίσως οριακή, αλλά δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι το γκολ έπρεπε να ακυρωθεί. Αν υπήρχαν VAR και γραμμές, μπορεί και να μετρούσε.

Στο 48’ ο …Βοιωτός Μιτρίτσα βρέθηκε φάτσα σε άδειο τέρμα και μ’ ένα πλασεδάκι …σφύριξε τη λήξη (κι όμως τόσο νωρίς), γιατί από ‘κει και μετά ο ΑΟΧ δεν έδειξε κανένα σημάδι ότι μπορεί να γυρίσει στο ματς. Ένα γκολ που προέρχεται από παράλληλη πάσα, με την μπάλα να περνάει κάτω από τα πόδια και του Ρέτζου και τον Μαντζουρανάκη. Το Ύπατο σε καμιά περίπτωση δεν είναι καλύτερη ομάδα από πέρσι, αλλά παραμένει ένα οργανωμένο γκρουπ με έμπειρα παιδιά, που θα τιμωρήσουν τις αδυναμίες σου.

Ραντεβού την Τετάρτη με τη Ζάκυνθο, στις 12 το μεσημέρι, ματς-τελικός, ο ΑΟΧ θα προσπαθήσει και ό,τι γίνει...